Gratis tekenles? Iemand?
Danny Schmidt - Drawing Board
The Album Leaf - Drawing Mountains
Brantson - Drawing a Line in the Sand
Danny Schmidt - Drawing Board
The Album Leaf - Drawing Mountains
Brantson - Drawing a Line in the Sand
donderdag 28 februari 2008
woensdag 27 februari 2008
pannenkoeken
Buur#13 heeft waarschijnlijk het nodige uit te leggen gehad aan het verjaardagsbezoek. "Je buurman staat wel erg vreemd te doen in de keuken" kan ik me de reacties van de verjaardagsgasten voorstellen. Later zie ik ook Krien lachend voor het raam staan kijken.
Ik kan er niets aan doen, mijn hele pannenkoekenbakkende leven dans ik al tijdens het bakken van. Het is de combinatie van snelheid en muziek, mijn beste koeken bak ik op deze manier. Het is al lang een bekend verschijnsel, in 1990 heb ik eens een huisgenoot van een arbeidsburocollega de stuipen op het lijf gejaagd. De beste jongen stapte plots de keuken van het studentenhuis binnen en aanschouwde mij in een wilde dans terwijl er links en rechts pannenkoeken in het rond vlogen.
In ieder geval smaakten ze goed. En daar gaat het om, niet?
Ik kan er niets aan doen, mijn hele pannenkoekenbakkende leven dans ik al tijdens het bakken van. Het is de combinatie van snelheid en muziek, mijn beste koeken bak ik op deze manier. Het is al lang een bekend verschijnsel, in 1990 heb ik eens een huisgenoot van een arbeidsburocollega de stuipen op het lijf gejaagd. De beste jongen stapte plots de keuken van het studentenhuis binnen en aanschouwde mij in een wilde dans terwijl er links en rechts pannenkoeken in het rond vlogen.
In ieder geval smaakten ze goed. En daar gaat het om, niet?
woefwoef
Na een ochtend voorlichting over de nieuwe persregels in de Beschuitstadse rechtbank, met een powerpointpresentatie, discussie met meningen, koffie met gebak en een hartig borrelhapje (er werden zelfs flessen wijn (!) op een kar binnen geschoven, maar die bleven vanwege het vroege uur onaangeroerd), moest ik er even tussenuit.
Op de fiets dus. Lekker veel wind, dus geen vast rondje, maar zoeken naar een route met Zuiderbuurse eigenschappen. Zo kwam ik na een kilometer of 40 bij een zomers aanlegpunt van de zondagsefietsklup. Dicht natuurlijk, maar wel met een langdurig blaffende hond. Mooi punt dus voor een foto.
Uiteindelijk rond de 55 kilometers gereden, gemiddelde 28,6, mooi met de wind. En lekker warm ook, geen overschoentjes en winterjas aan. Super.
Op de fiets dus. Lekker veel wind, dus geen vast rondje, maar zoeken naar een route met Zuiderbuurse eigenschappen. Zo kwam ik na een kilometer of 40 bij een zomers aanlegpunt van de zondagsefietsklup. Dicht natuurlijk, maar wel met een langdurig blaffende hond. Mooi punt dus voor een foto.
Uiteindelijk rond de 55 kilometers gereden, gemiddelde 28,6, mooi met de wind. En lekker warm ook, geen overschoentjes en winterjas aan. Super.
dinsdag 26 februari 2008
nutteloos
Harm Job was, samen met Krien en het Koekstadse Kaco-duo, een paar dagen op bezoek bij onze Zuiderburen. In een aantal delen daarom een verslag van drie prachtige dagen.
Nutteloos, een grote nutteloze klomp beton en metaal met bakken water. Dat is het object dat we zoeken. Moeilijk te vinden is het niet. We hebben een Bernard navigatiemachine bij ons, maar die is bij het zien van de Paal van Ronquieres niet meer nodig. Als een enorm zwaard steekt het ding boven alles uit.
Een typisch prestigeobject dus. Een monument van soortige nutteloosheid. Het gaat niet om de toren, nee het gaat om de rest van het bouwwerk, het hellend vlak. Een glijbaan om binnenvaartschepen 67.5 meter te laten dalen of andersom. In grote bakken worden de schepen omhoog of omlaag getrokken. Geen sluizen, nee, de Waalse overheid heeft zes jaar gewerkt aan een enorm betonnen bouwwerk. Scheepsladingen beton zijn gegoten en gestort om schepen in een krappe veertig minuten heen of weer te laten reizen.
. Prachtig natuurlijk. We verheugen ons dus ook op een bezoekje aan het bouwwerk. We worden niet teleurgesteld. Een tocht met een bootje in een bak zit er niet in, het bezoekersgedeelte is niet open. Dan maar een kleine rondwandeling. Aan het einde van het pad is het hek dicht, maar niet voor het onverschrokken duo Kaco. Die trekken zonder blikken of blozen het toegangshek los en staan even later uitgebreid de boel te bekijken.
Dat is zo mooi van de Zuiderburen. Ze hangen een verbodsbordje op en dat is het. Net als het onderhoud van het bouwsel. Heel Oostblokkistaans is dat er niet. Overal is de betonrot zichtbaar, hele plakkaten liggen op de grond en helemaal waterdicht is de boel ook niet meer getuige de plassen onder het bouwsel.
We lopen door, onze guided tour is een zoekhetzelfmaaruittocht geworden. Als we wielrenners langs het kanaal zien fietsen klimmen we de heuvel op. Plots staan we met onderaan de toren. Alles is zichtbaar, behalve bewaking. Het prestigeobject van de regio en we kunnen doen wat we willen. Dansen, foto's maken, binnendringen in het diepste van het bouwwerk, alles kan.
We lopen een tunnel in en staan plots naast de rails waar de bakken omhoog (of omlaag) gaan. We wandelen op ons gemak naar beneden en het is dat Krien en ik aan het eind van de middag nog naar huis moeten, maar we hadden nog rustig naar de ondergelegen sluis kunnen lopen.
Een raar land, dat Zuiderburen. Maar ik heb er toch wel een beetje mijn hart aan verloren.
Een typisch prestigeobject dus. Een monument van soortige nutteloosheid. Het gaat niet om de toren, nee het gaat om de rest van het bouwwerk, het hellend vlak. Een glijbaan om binnenvaartschepen 67.5 meter te laten dalen of andersom. In grote bakken worden de schepen omhoog of omlaag getrokken. Geen sluizen, nee, de Waalse overheid heeft zes jaar gewerkt aan een enorm betonnen bouwwerk. Scheepsladingen beton zijn gegoten en gestort om schepen in een krappe veertig minuten heen of weer te laten reizen.
. Prachtig natuurlijk. We verheugen ons dus ook op een bezoekje aan het bouwwerk. We worden niet teleurgesteld. Een tocht met een bootje in een bak zit er niet in, het bezoekersgedeelte is niet open. Dan maar een kleine rondwandeling. Aan het einde van het pad is het hek dicht, maar niet voor het onverschrokken duo Kaco. Die trekken zonder blikken of blozen het toegangshek los en staan even later uitgebreid de boel te bekijken.
Dat is zo mooi van de Zuiderburen. Ze hangen een verbodsbordje op en dat is het. Net als het onderhoud van het bouwsel. Heel Oostblokkistaans is dat er niet. Overal is de betonrot zichtbaar, hele plakkaten liggen op de grond en helemaal waterdicht is de boel ook niet meer getuige de plassen onder het bouwsel.
We lopen door, onze guided tour is een zoekhetzelfmaaruittocht geworden. Als we wielrenners langs het kanaal zien fietsen klimmen we de heuvel op. Plots staan we met onderaan de toren. Alles is zichtbaar, behalve bewaking. Het prestigeobject van de regio en we kunnen doen wat we willen. Dansen, foto's maken, binnendringen in het diepste van het bouwwerk, alles kan.
We lopen een tunnel in en staan plots naast de rails waar de bakken omhoog (of omlaag) gaan. We wandelen op ons gemak naar beneden en het is dat Krien en ik aan het eind van de middag nog naar huis moeten, maar we hadden nog rustig naar de ondergelegen sluis kunnen lopen.
Een raar land, dat Zuiderburen. Maar ik heb er toch wel een beetje mijn hart aan verloren.
maandag 25 februari 2008
op jacht
Harm Job was, samen met Krien en het Koekstadse Kaco-duo, een paar dagen op bezoek bij onze Zuiderburen. In een aantal delen daarom een verslag van drie prachtige dagen.
Het is maar goed dat we in Zuiderburen op pad gaan met de kleine zwarte Niesmobiel. In de nauwe straatjes waar we ons spontaan bij het zien van een lege fabriek, een hoog industrieel bouwwerk, verse terrils (steenafvalberg van de mijnbouw) of een vage metro ingang in storten is wendbaarheid erg nuttig.
Want op jacht zijn we. Niet alleen cultureel verantwoord op jacht, nee, we gaan voor de vergane glorie. Natuurlijk brengen we een bezoek aan Bois du Cazier, een voormalige kolenmijn, plek van een verschrikkelijke mijnramp en tegenwoordig museum. Indrukwekkend allemaal en zeker interessant. Maar, alles is zo schoon, schoner dan het ooit is geweest. En dat klopt niet, alhoewel het er over twintig jaar vast wel vervallen uit zal zien.
Nee, we gaan meer voor het ruige. En dus parkeren we de Niesmobiel in doodlopende steegjes vol ongure types en gaan we op ontdekkingstocht in een vervallen leegstaande fabriek. Voorzichtigheid is op zijn plaats, links en rechts zijn gaten en de bovenverdieping heeft geen dak meer. Krien weet natuurlijk nog een mooie deurklink te vinden, zodat het met de souvenirs ook weer goed zit.
En zo jagen we verder. In Kaco's Niesmobiel speuren vier paar ogen naar het onverwachte aan de horizon of aan de andere kant van het kruispunt. Met als uitkomst een bezoek aan een semi verlaten metrostation en een dito treinstationnetje.
Als klap op de vuurpijl zie ik op weg naar de thuisreis plots het silhouet van een mijnlift in de verte. Ka gooit als een volleerde rallyrijder het stuur bruusk naar rechts en met behulp van Bernard, ons navigatiesysteem vinden we de mijn. Een verse terril voor de deur, een rijtje vervallen huisjes met bewoners die op straat afval verbranden maar vriendelijk zwaaien. We worstelen ons door een vaag stukje bramenbos en staan dan voor een dicht en nieuw hek. Het geeft niet, tijd voor een uitgebreid bezoek hebben we niet en vanachter het hek hebben we een goed uitzicht op een ongepoetste mijnlift. Prachtig.
Van de stad Charleroi zien we niet veel. Ja bijna alle buitenwijken in de jacht naar het premetrosysteem en een verlaten fabriek die ons door de vingers glippen. Maar het centrum? het schijnt mooi te zijn. Ideetje voor een volgende keer?
Het is maar goed dat we in Zuiderburen op pad gaan met de kleine zwarte Niesmobiel. In de nauwe straatjes waar we ons spontaan bij het zien van een lege fabriek, een hoog industrieel bouwwerk, verse terrils (steenafvalberg van de mijnbouw) of een vage metro ingang in storten is wendbaarheid erg nuttig.
Want op jacht zijn we. Niet alleen cultureel verantwoord op jacht, nee, we gaan voor de vergane glorie. Natuurlijk brengen we een bezoek aan Bois du Cazier, een voormalige kolenmijn, plek van een verschrikkelijke mijnramp en tegenwoordig museum. Indrukwekkend allemaal en zeker interessant. Maar, alles is zo schoon, schoner dan het ooit is geweest. En dat klopt niet, alhoewel het er over twintig jaar vast wel vervallen uit zal zien.
Nee, we gaan meer voor het ruige. En dus parkeren we de Niesmobiel in doodlopende steegjes vol ongure types en gaan we op ontdekkingstocht in een vervallen leegstaande fabriek. Voorzichtigheid is op zijn plaats, links en rechts zijn gaten en de bovenverdieping heeft geen dak meer. Krien weet natuurlijk nog een mooie deurklink te vinden, zodat het met de souvenirs ook weer goed zit.
En zo jagen we verder. In Kaco's Niesmobiel speuren vier paar ogen naar het onverwachte aan de horizon of aan de andere kant van het kruispunt. Met als uitkomst een bezoek aan een semi verlaten metrostation en een dito treinstationnetje.
Als klap op de vuurpijl zie ik op weg naar de thuisreis plots het silhouet van een mijnlift in de verte. Ka gooit als een volleerde rallyrijder het stuur bruusk naar rechts en met behulp van Bernard, ons navigatiesysteem vinden we de mijn. Een verse terril voor de deur, een rijtje vervallen huisjes met bewoners die op straat afval verbranden maar vriendelijk zwaaien. We worstelen ons door een vaag stukje bramenbos en staan dan voor een dicht en nieuw hek. Het geeft niet, tijd voor een uitgebreid bezoek hebben we niet en vanachter het hek hebben we een goed uitzicht op een ongepoetste mijnlift. Prachtig.
Van de stad Charleroi zien we niet veel. Ja bijna alle buitenwijken in de jacht naar het premetrosysteem en een verlaten fabriek die ons door de vingers glippen. Maar het centrum? het schijnt mooi te zijn. Ideetje voor een volgende keer?
Harm Job was, samen met Krien en het Koekstadse Kaco-duo, een paar dagen op bezoek bij onze Zuiderburen. In een aantal delen daarom een verslag van drie prachtige dagen.
Maar liefst 14 "dingen om te doen" had Kaco op een lijst staan; "Gewoon voorstellen hoor, als jullie ook ideeën hebben horen we het graag". Die hebben we. Want na enig gegoogle blijkt al snel dat het liefelijke dorpje waar we verblijven een bijzonder duistere kant heeft. Nu zitten er aan Zuiderburen meerdere duistere kanten, maar dit dorpje had wel een hele lugubere inwoner, Marc Dutroux. In de tuin van zijn huisje begroef hij niet alleen twee verhongerde slachtoffertjes, een handlanger werd gedrogeerd en levend begraven.
De eerste avond staan we al voor het hek van het huis. In het donker is er weinig te zien, een dichtgegroeid en ingezakt pand, maar het voelt raar. Uit de naastgelegen en fel verlichte plaatselijke kroeg klinkt luide live-muziek. Het idee dat daar nu mensen vrolijk zitten te doen die Dutroux gekend is ook raar.
Een dag later staan we in een grauw straatje in Charleroi. Achter een betonnen schutting denderen treinen langs. We kijken naar het huis waar enkele van de slachtoffertjes van Dutroux maandenlang opgesloten zaten en tenslotte van de honger overleden.
Van het huis zelf in weinig te zien, voor de gevel zit een grote foto van een spelend kind in vrolijk blauw, het contrast met de omgeving is enorm. De vraag komt boven hoe iemand onopgemerkt dit soort dingen kan uithalen zonder dat buurtbewoners het merken. Maar dan wort al snel duidelijk dat er weinig sociale cohesie is te vinden in deze armoedige buurt. Verder valt op dat bijna uit elke kelder in de straat wel een (lucht)slang steekt, eentje meer of minder valt niet op.
De zaak van de vermiste meisjes werd uiteindelijk opgelost. Er blijven natuurlijk de nodige theorieën over de achtergrond van het verhaal, maar de zaak die te maken heeft met de volgende plek die we in het "duistere" kader van onze tocht bezoeken is nooit echt opgelost en kent nog veel meer complotten.
En zo staan we zondagmiddag op het parkeerterrein van een supermarkt in Nivelle. Aan deze supermarkt dankt de Bende van Nivelle haar naam. De eerste dodelijke slachtoffers van deze bende vielen hier. Een onschuldig stel bij het, tegenwoordig vrolijk groen gekleurde, tankstation en een lid van de Rijkswacht die te hulp schoot.
De zon schijnt volop, de supermarkt is dicht en er valt verder weinig te zien. In de stijl van de bende scheuren we naar de naastgelegen snelweg. Bewuste keuze van de bende, overvallen naast een goede vluchtroute. Ka trapt het gaspedaal bijna door de bodemplaat van de niesmobiel en even later zijn we de stad uit. Op weg naar nieuwe avonturen. Die laten niet lang op zich wachten, maar daarover later meer.
Maar liefst 14 "dingen om te doen" had Kaco op een lijst staan; "Gewoon voorstellen hoor, als jullie ook ideeën hebben horen we het graag". Die hebben we. Want na enig gegoogle blijkt al snel dat het liefelijke dorpje waar we verblijven een bijzonder duistere kant heeft. Nu zitten er aan Zuiderburen meerdere duistere kanten, maar dit dorpje had wel een hele lugubere inwoner, Marc Dutroux. In de tuin van zijn huisje begroef hij niet alleen twee verhongerde slachtoffertjes, een handlanger werd gedrogeerd en levend begraven.
De eerste avond staan we al voor het hek van het huis. In het donker is er weinig te zien, een dichtgegroeid en ingezakt pand, maar het voelt raar. Uit de naastgelegen en fel verlichte plaatselijke kroeg klinkt luide live-muziek. Het idee dat daar nu mensen vrolijk zitten te doen die Dutroux gekend is ook raar.
Een dag later staan we in een grauw straatje in Charleroi. Achter een betonnen schutting denderen treinen langs. We kijken naar het huis waar enkele van de slachtoffertjes van Dutroux maandenlang opgesloten zaten en tenslotte van de honger overleden.
Van het huis zelf in weinig te zien, voor de gevel zit een grote foto van een spelend kind in vrolijk blauw, het contrast met de omgeving is enorm. De vraag komt boven hoe iemand onopgemerkt dit soort dingen kan uithalen zonder dat buurtbewoners het merken. Maar dan wort al snel duidelijk dat er weinig sociale cohesie is te vinden in deze armoedige buurt. Verder valt op dat bijna uit elke kelder in de straat wel een (lucht)slang steekt, eentje meer of minder valt niet op.
De zaak van de vermiste meisjes werd uiteindelijk opgelost. Er blijven natuurlijk de nodige theorieën over de achtergrond van het verhaal, maar de zaak die te maken heeft met de volgende plek die we in het "duistere" kader van onze tocht bezoeken is nooit echt opgelost en kent nog veel meer complotten.
En zo staan we zondagmiddag op het parkeerterrein van een supermarkt in Nivelle. Aan deze supermarkt dankt de Bende van Nivelle haar naam. De eerste dodelijke slachtoffers van deze bende vielen hier. Een onschuldig stel bij het, tegenwoordig vrolijk groen gekleurde, tankstation en een lid van de Rijkswacht die te hulp schoot.
De zon schijnt volop, de supermarkt is dicht en er valt verder weinig te zien. In de stijl van de bende scheuren we naar de naastgelegen snelweg. Bewuste keuze van de bende, overvallen naast een goede vluchtroute. Ka trapt het gaspedaal bijna door de bodemplaat van de niesmobiel en even later zijn we de stad uit. Op weg naar nieuwe avonturen. Die laten niet lang op zich wachten, maar daarover later meer.
onzacht
Harm Job was, samen met Krien en het Koekstadse Kaco-duo, een paar dagen op bezoek bij onze Zuiderburen. In een aantal delen daarom een verslag van drie prachtige dagen.
Als ik probeer om uit de geul van de tramrails te blijven voel ik plots mijn achterwiel wegschieten over de gladde en modderige kasseien. Terwijl ik omga, er is geen houden aan, denk ik aan de wijze woorden van vriend en historicus Co; "in Zuiderburenland lag ruim 5000 kilometer tramlijn, daar reden voornamelijk zogenoemde boerentrams".
Dan kom ik onzacht in aanraking met het wegdek. Tijdens mijn val heb ik mijn schoentjes los weten te krijgen en ik sta snel weer overeind. Ik kijk snel om me heen, het afgelopen uur heb ik gemerkt hoe idioot hard er hier gereden wordt door de locals in hun voitures en ik heb weinig zin om ook nog eens kennis te maken met een smerige motorkap.
Ik sta snel weer op, sla de viezigheid van mijn fietsbroek, neem de schade aan mijn Red Bull op (een kleine oorlogswond in de vorm van een kras) en vervolg mijn weg. Meteen heb ik een bochtige en steile klim, wild schakelend kom ik boven en geniet van het uitzicht over de heuvels rond Lobbes. Het is prachtig hier denk ik terwijl ik nog eens voel aan mijn linkerheup. Het doet pijn, ik heb het idee dat het straks stijf gaat worden, dus ik kan maar beter door. Even later hobbel ik de bult weer af, extra waakzaam na mijn recente incident.
Het wegdek is überhaupt overal enorm slecht hier, niet alleen kasseien, soms in combinatie met asfalt, maar ook wegen die volledig bestaan uit plakken reparatieasfalt of schots en scheef liggende betonplaten. Bijna nergens kan ik de remmen loslaten tijdens een afdaling, voor ik het weet duik ik met fiets en al in een gat. Eén stukje mooi asfalt kom ik in een afdaling tegen en ik kom tot ruim 53 kilometer. Maar tien meter verder gaat de weg weer over in een opgelapt stadium en kletst mijn achterlichtje van mijn zadeltas. Remmen dus, erg belangrijk.
Uiteindelijk kan ik twee ochtenden op de fiets. Heerlijk, bult op bult af, nergens een stukje plat, alleen vals. Zaterdag ben ik de enige op een tweewieler, zondagochtend breekt er een algehele wielerhysterie uit en zijn de wegen vergeven van bontgekleurde fietsers. Net zo bontgekleurd als hun dikke warme kleding (en dat bij bijna 15 graden), zijn hun fietsen. Wielrenners, stadfietsen, mountainbikes, alles door elkaar. Eén ding heeft iedereen gemeen, een fietshelm en fietskleding én een afsluitend bezoek aan een locale kroeg om een paar heerlijke biertjes te drinken. Een waar feest, merk ik zelf als ik een paar uur later op zo'n terras zit en mijzelf laaf aan een heerlijke glas Grisette Blonde.
Hier kom ik nog wel eens terug. En de kasseien? Ik kijk er nu tegen één aan, in de huiskamer. Een mooie grote uit dezelfde weg, als aandenken...
Dan kom ik onzacht in aanraking met het wegdek. Tijdens mijn val heb ik mijn schoentjes los weten te krijgen en ik sta snel weer overeind. Ik kijk snel om me heen, het afgelopen uur heb ik gemerkt hoe idioot hard er hier gereden wordt door de locals in hun voitures en ik heb weinig zin om ook nog eens kennis te maken met een smerige motorkap.
Ik sta snel weer op, sla de viezigheid van mijn fietsbroek, neem de schade aan mijn Red Bull op (een kleine oorlogswond in de vorm van een kras) en vervolg mijn weg. Meteen heb ik een bochtige en steile klim, wild schakelend kom ik boven en geniet van het uitzicht over de heuvels rond Lobbes. Het is prachtig hier denk ik terwijl ik nog eens voel aan mijn linkerheup. Het doet pijn, ik heb het idee dat het straks stijf gaat worden, dus ik kan maar beter door. Even later hobbel ik de bult weer af, extra waakzaam na mijn recente incident.
Het wegdek is überhaupt overal enorm slecht hier, niet alleen kasseien, soms in combinatie met asfalt, maar ook wegen die volledig bestaan uit plakken reparatieasfalt of schots en scheef liggende betonplaten. Bijna nergens kan ik de remmen loslaten tijdens een afdaling, voor ik het weet duik ik met fiets en al in een gat. Eén stukje mooi asfalt kom ik in een afdaling tegen en ik kom tot ruim 53 kilometer. Maar tien meter verder gaat de weg weer over in een opgelapt stadium en kletst mijn achterlichtje van mijn zadeltas. Remmen dus, erg belangrijk.
Uiteindelijk kan ik twee ochtenden op de fiets. Heerlijk, bult op bult af, nergens een stukje plat, alleen vals. Zaterdag ben ik de enige op een tweewieler, zondagochtend breekt er een algehele wielerhysterie uit en zijn de wegen vergeven van bontgekleurde fietsers. Net zo bontgekleurd als hun dikke warme kleding (en dat bij bijna 15 graden), zijn hun fietsen. Wielrenners, stadfietsen, mountainbikes, alles door elkaar. Eén ding heeft iedereen gemeen, een fietshelm en fietskleding én een afsluitend bezoek aan een locale kroeg om een paar heerlijke biertjes te drinken. Een waar feest, merk ik zelf als ik een paar uur later op zo'n terras zit en mijzelf laaf aan een heerlijke glas Grisette Blonde.
Hier kom ik nog wel eens terug. En de kasseien? Ik kijk er nu tegen één aan, in de huiskamer. Een mooie grote uit dezelfde weg, als aandenken...
woensdag 20 februari 2008
snelle reporter
Ik kom weer uit in Gildenshuis. Wel via een deels nieuwe en andere route, maar het wordt er niet anders van. Het maakt niet uit, hier kan ik in alle rust lekker klimmen. En dus fiets ik via de "normale" weg omhoog, een super Stokbroodkaasenwijnlandse weg, vol gaten, plakken asfalt, stenen en keien. Bij de molen duik ik, zonder adem te halen, direct weer links naar beneden, het bochtige klinkerweggetje af. Ik moet even uitwijken voor een tweetal knollen, maar beneden schakel ik terug en stamp omhoog. Zwaar, maar inmiddels begin ik voorzichtig het aantrekkelijke in te zien.
Bovenaan stop ik kort, voor een foto en een hap krachtvoer. Dan duik ik rechts van de molen naar beneden, achter een roodzwarte wielrenner aan. Ik krijg hem bijna te pakken en net als hij denkt dat ik hem ga inhalen knijp ik de remmen in en vlieg weer tegen de bult op. Opnieuw een compleet ander soort klim, een lang stuk niet al te steil maar de laatste dertig meters zijn zo steil dat ik als een bezetene moet terugschakelen. Een soort verkeersdrempel, zo voelt het bovenaan als ik het bultje overkloek.
Ik duik direct een andere kant op naar beneden en richt mijn blik richting huis. Eerst via de grote weg naar de grens en dan een stuk langs het spoor naar de Oosterbuurse hoofdstad. Vlak voor de grens fiets ik een peloton mountainbikers van een Carnavalsdorpse vereniging achterop. Ik schuif even aan, maar mijn snelheid is vele malen hoger en zo snel als het kan (een heel peloton bel je niet zomaar uitelkaar) schiet ik er met een luide "hoi" langs.
Ik ga me nog eens goed in mijn stuur hangen en stoemp tegen de wind in. Dit begin ik echt leuk te vinden, de kop in de wind. Ik zie mijn gemiddelde langzaam omhoog kruipen, niet naar de 30, die had ik op de heenweg al, maar van de 23 na het geklim kruipt de teller langzaam naar een hele mooie 28,10. Vlak voor Textielstad zie ik in de verte een collegawielrenner tegen de wind in zwalken. Ik beuk langs hem heen, groet en verdwijn uit zijn blikveld.
Even later rij ik bijna Rudi B. omver en sta ik bij een brand. Ik schiet wat plaatjes, groet mijn collega's en rees naar huis. Binnen een paar minuten later staan de foto's op de site. Vliegensvlug.
Nada Surf - Hi-Speed Soul
Bovenaan stop ik kort, voor een foto en een hap krachtvoer. Dan duik ik rechts van de molen naar beneden, achter een roodzwarte wielrenner aan. Ik krijg hem bijna te pakken en net als hij denkt dat ik hem ga inhalen knijp ik de remmen in en vlieg weer tegen de bult op. Opnieuw een compleet ander soort klim, een lang stuk niet al te steil maar de laatste dertig meters zijn zo steil dat ik als een bezetene moet terugschakelen. Een soort verkeersdrempel, zo voelt het bovenaan als ik het bultje overkloek.
Ik duik direct een andere kant op naar beneden en richt mijn blik richting huis. Eerst via de grote weg naar de grens en dan een stuk langs het spoor naar de Oosterbuurse hoofdstad. Vlak voor de grens fiets ik een peloton mountainbikers van een Carnavalsdorpse vereniging achterop. Ik schuif even aan, maar mijn snelheid is vele malen hoger en zo snel als het kan (een heel peloton bel je niet zomaar uitelkaar) schiet ik er met een luide "hoi" langs.
Ik ga me nog eens goed in mijn stuur hangen en stoemp tegen de wind in. Dit begin ik echt leuk te vinden, de kop in de wind. Ik zie mijn gemiddelde langzaam omhoog kruipen, niet naar de 30, die had ik op de heenweg al, maar van de 23 na het geklim kruipt de teller langzaam naar een hele mooie 28,10. Vlak voor Textielstad zie ik in de verte een collegawielrenner tegen de wind in zwalken. Ik beuk langs hem heen, groet en verdwijn uit zijn blikveld.
Even later rij ik bijna Rudi B. omver en sta ik bij een brand. Ik schiet wat plaatjes, groet mijn collega's en rees naar huis. Binnen een paar minuten later staan de foto's op de site. Vliegensvlug.
Nada Surf - Hi-Speed Soul
rudi?
Het kan natuurlijk toeval zijn, maar ik wordt toch wel erg argwanend. Ik kom op de reesfiets de stad inrijden als ik bijna Rudi B., zonder gestreept shirt voor mijn fiets krijg. Boos kijkt hij me aan terwijl hij de straat oversteekt. Zijn ogen schieten vuur. Ik kan net om hem heen.
Nog geen driehonderd meter verderop staat een huis in brand. Een flinke fik. Als ik collega S-arah en CameraFrans zie blijkt de zoon van Rudi vlakbij te staan, fototoestel in de hand.
Toeval?
Monroe's Fur - Fire [empeedrie]
Nog geen driehonderd meter verderop staat een huis in brand. Een flinke fik. Als ik collega S-arah en CameraFrans zie blijkt de zoon van Rudi vlakbij te staan, fototoestel in de hand.
Toeval?
Monroe's Fur - Fire [empeedrie]
dinsdag 19 februari 2008
koi
Het wordt uiteindelijk niet het gerechtshof in het verre Pompebladprovinciehoofdstad. Nee,het ik zit uiteindelijk de hele dag in Beschuitstad voor de combi Koi-karpers en hennepteelt. Rare combi? Nee als je het Openbaar Misterie hoort. Raar? Ja, als je de verdachten hoort. Kortom een lange dag met prachtige opmerkingen als "ik heb bij de politie uitgebreid verklaard en daar hou ik het bij" waarop een stomverbaasde rechtbankvoorzitter vraagt "maar daar heeft u niets willen zeggen, dus wat wilt u nu eigenlijk?" en meer van dat.
Heerlijk hoor om dat spel te volgen. Verdachten, officieren, rechters en advocaten. Maar in een zaal waar de temperatuur niet boven de zestien/zeventien graden komt is het moeilijk om de ogen open te houden. Mijn lichaam heeft de vreemde neiging om in de slaapstand te gaan. Tiktakjes eten en tussendoor snelle bakken koffie naar binnen gieten lost wat op, maar alleen een stevige kneep in m'n been onder tafel werkt echt.
En een bezoekje aan het gerechtshof in het verre Pompebladprovinciehoofdstad. Dat komt later heb ik begrepen, die zaak bleek uiteindelijk niet door te gaan. Een geluk bij een ongeluk dus. Ik was ook niet echt blij geweest als ik na een treinreis van meer dan twee uur voor niets in het prachtige gebouw had gestaan.
The Monks - Drugs In My Pocket
Full Time Men – High On Drugs
The Frogs - I’ve Got Drugs (Out Of The Mist)
Pink Skull - Drugs Will Keep Us Together
Thieves like us - Drugs in my body (vogelspand remix)
Thieves Like Us - Drugs In My Body (The Twelves Remix)
Heerlijk hoor om dat spel te volgen. Verdachten, officieren, rechters en advocaten. Maar in een zaal waar de temperatuur niet boven de zestien/zeventien graden komt is het moeilijk om de ogen open te houden. Mijn lichaam heeft de vreemde neiging om in de slaapstand te gaan. Tiktakjes eten en tussendoor snelle bakken koffie naar binnen gieten lost wat op, maar alleen een stevige kneep in m'n been onder tafel werkt echt.
En een bezoekje aan het gerechtshof in het verre Pompebladprovinciehoofdstad. Dat komt later heb ik begrepen, die zaak bleek uiteindelijk niet door te gaan. Een geluk bij een ongeluk dus. Ik was ook niet echt blij geweest als ik na een treinreis van meer dan twee uur voor niets in het prachtige gebouw had gestaan.
The Monks - Drugs In My Pocket
Full Time Men – High On Drugs
The Frogs - I’ve Got Drugs (Out Of The Mist)
Pink Skull - Drugs Will Keep Us Together
Thieves like us - Drugs in my body (vogelspand remix)
Thieves Like Us - Drugs In My Body (The Twelves Remix)
maandag 18 februari 2008
burp!
En zo is het tijd geworden om eens lekker te gaan eten. Currywurst mit Kartoffeln. Ik heb ten slotte urenlang door Oosterburen gefietst, dan mag ik ook wel een stukje cultuur opsnuiven? Toch?
Quio - Bratwurst (Feat. Darius James And Kaisa Kemiskoski)
Quio - Bratwurst (Feat. Darius James And Kaisa Kemiskoski)
klimmen
Als ik thuiskom ben ik drijfnat van het zweet. Ik heb net twee uurtjes voluit gefietst. De tocht was naar het Oosterbuurse Gildenhuis. Vier keer ben daar tegen de bult opgefietst om een beetje idee te krijgen waar ik nou eigenlijk aan begin dit jaar met al die beklimmingen in Stokbroodkaasenwijnland. Het gaat pijn doen weet ik nu. Heel veel pijn.
Ik merk het als ik voor de laatste keer omhoog ga
De weg terug is recht tegen de wind in. Ik heb weinig bescherming op de kale vlaktes. Mijn snelheid probeer ik te houden en met een welgemeende en luide "fiets nou eens door sukkel" zweep ik mezelf op om door te fietsen.
Het lukt goed, na iets minder dan twee uur heb ik 55.5 op de teller staan met een gemiddelde van ergens rond de 27,9. Ik ben tevreden. Morgen komt er niets van het fietsen, dan moet ik naar het gerechtshof in het verre Pompebladprovinciehoofdstad. Maar voor woensdag heb ik goede hoop.
Bettye Lavette - Joy
(met het advies dat Buurman Krattenstapelaar dit nummer zeker zal downloaden!)
Ik merk het als ik voor de laatste keer omhoog ga
De weg terug is recht tegen de wind in. Ik heb weinig bescherming op de kale vlaktes. Mijn snelheid probeer ik te houden en met een welgemeende en luide "fiets nou eens door sukkel" zweep ik mezelf op om door te fietsen.
Het lukt goed, na iets minder dan twee uur heb ik 55.5 op de teller staan met een gemiddelde van ergens rond de 27,9. Ik ben tevreden. Morgen komt er niets van het fietsen, dan moet ik naar het gerechtshof in het verre Pompebladprovinciehoofdstad. Maar voor woensdag heb ik goede hoop.
Bettye Lavette - Joy
(met het advies dat Buurman Krattenstapelaar dit nummer zeker zal downloaden!)
zondag 17 februari 2008
straatsjoelen
Op de volle winteragenda van de straat stond dit weekend weer een nieuwe ronde van het Straatsjoelkampioenschap. Een heel geregel, nu de buurt zich steeds verder uitbreidt over de stad en er zelfs van over de stadsgrens volk wordt ingevlogen. De "straat" als zodanig heeft inmiddels ook een nieuwe naam; "Vriendenklup van de Pieperdepiepstraat".
Zaterdagavond reisde een heel gezelschap af naar het naastgelegen Carnavalsdorp alwaar in de woning van Mister Supermarkt op een wel heel bijzondere plakbandbak gespeeld ging worden. Zoals gewoonlijk ging het er weer bloedserieus aan toe, vanaf de zijkant toegejuigd door teamgenoten en streng in de gaten gehouden door scheidsrechter Opavandeoverkant. Zelf bakte ik er weinig van, alhoewel ik progressie bespeur. De komende tijd maar eens flink aan de oefen.
Het sjoelen leek voor velen ook een aardige aanslag op de fitheid. Het kan zijn dat het in de lucht hing, maar links en rechts waren vermoeide gezichten te zien. Sport en "het huis even stevig aangepakt" waren verklaringen die mij ter ore kwamen. Voorjaar in de lucht dus.
Na een aantal beurten en een laatste worp begon de scheidsrechter met rekenen. Tijd voor de uitslag. In stilte zit iedereen aandachtig met droge mond van de spanning af te wachten. Wie heeft er gewonnen? Als de uitslag (zie filmpje) bekend is volgt een traditionele felicitatieronde. Prachtig.
Wordt vervolgt.
Zaterdagavond reisde een heel gezelschap af naar het naastgelegen Carnavalsdorp alwaar in de woning van Mister Supermarkt op een wel heel bijzondere plakbandbak gespeeld ging worden. Zoals gewoonlijk ging het er weer bloedserieus aan toe, vanaf de zijkant toegejuigd door teamgenoten en streng in de gaten gehouden door scheidsrechter Opavandeoverkant. Zelf bakte ik er weinig van, alhoewel ik progressie bespeur. De komende tijd maar eens flink aan de oefen.
Het sjoelen leek voor velen ook een aardige aanslag op de fitheid. Het kan zijn dat het in de lucht hing, maar links en rechts waren vermoeide gezichten te zien. Sport en "het huis even stevig aangepakt" waren verklaringen die mij ter ore kwamen. Voorjaar in de lucht dus.
Na een aantal beurten en een laatste worp begon de scheidsrechter met rekenen. Tijd voor de uitslag. In stilte zit iedereen aandachtig met droge mond van de spanning af te wachten. Wie heeft er gewonnen? Als de uitslag (zie filmpje) bekend is volgt een traditionele felicitatieronde. Prachtig.
Wordt vervolgt.
meer maan
In de opmars naar de totale maansverduistering van aanstaande woensdag/donderdag vond ik nog een aantrekkelijke maanmix in empeedrieformaat.
Download hier!
Meer info: NASA eclipse pagina
Download hier!
Meer info: NASA eclipse pagina
zaterdag 16 februari 2008
maan
Het is prachtig helder in de vrieskou vannacht. Ga maar eens lekker onderuit met de ogen omhoog gericht terwijl je luistert naar de volgende muziekjes...
Veel plezier en vergeet niet om een warme jas aan te trekken.
Lunar (download hier als zipfile) [Rapidshare]
Moon Dawg - Surfaris.mp3
Havana Moon - Chuck Berry.mp3
Whitey On The Moon - Gil Scott Heron.mp3
New Blue Moon - Wilburys.mp3
Voodoo Moon - Kip Anderson.mp3
Bad Moon Rising - CCR.mp3
Moon Song - Annette Hanshaw.mp3
New Moon Over Jamacia - Paul McCartney & Johnny Cash.mp3
Howl At The Moon - Kim Lenz & Her Jaguars.mp3
RC Cola and a Moon Pie - NRBQ.m4p
Everyone's Gone to the Moon - Jonathan King.mp3
Howlin' At The Moon - Hank Williams.MP3
The Moonbeam Song - Nilsson.mp3
Fly Me To The Moon - Frank Sinatra.mp3
Harvest Moon - Neil Young.mp3
Kiko & The Lavender Moon - Los Lobos.mp3
Destination Moon - Dinah Washington.mp3
Wrong Side Of The Moon - Squeeze.mp3
Mr Moonlight - Beatles.mp3
Moonlight Serenade - Benny Goodman.mp3
Moon Moods - Les Baxter & His Orchestra.mp3
How High The Moon - Les Paul & Mary Ford.mp3
Honky Tonk Moon - Rosie Flores.mp3
Blue Moon - Elvis.mp3
It's Only a Paper Moon - Nat Cole.mp3
Yellow Moon - Neville Brothers.mp3
Dark Moon - Chet Atkins & Hank Snow.mp3
Lazy Moon - Nilsson.mp3
(p.s. het is een gevonden link, dus als ie niet meer werkt....)
Veel plezier en vergeet niet om een warme jas aan te trekken.
Lunar (download hier als zipfile) [Rapidshare]
Moon Dawg - Surfaris.mp3
Havana Moon - Chuck Berry.mp3
Whitey On The Moon - Gil Scott Heron.mp3
New Blue Moon - Wilburys.mp3
Voodoo Moon - Kip Anderson.mp3
Bad Moon Rising - CCR.mp3
Moon Song - Annette Hanshaw.mp3
New Moon Over Jamacia - Paul McCartney & Johnny Cash.mp3
Howl At The Moon - Kim Lenz & Her Jaguars.mp3
RC Cola and a Moon Pie - NRBQ.m4p
Everyone's Gone to the Moon - Jonathan King.mp3
Howlin' At The Moon - Hank Williams.MP3
The Moonbeam Song - Nilsson.mp3
Fly Me To The Moon - Frank Sinatra.mp3
Harvest Moon - Neil Young.mp3
Kiko & The Lavender Moon - Los Lobos.mp3
Destination Moon - Dinah Washington.mp3
Wrong Side Of The Moon - Squeeze.mp3
Mr Moonlight - Beatles.mp3
Moonlight Serenade - Benny Goodman.mp3
Moon Moods - Les Baxter & His Orchestra.mp3
How High The Moon - Les Paul & Mary Ford.mp3
Honky Tonk Moon - Rosie Flores.mp3
Blue Moon - Elvis.mp3
It's Only a Paper Moon - Nat Cole.mp3
Yellow Moon - Neville Brothers.mp3
Dark Moon - Chet Atkins & Hank Snow.mp3
Lazy Moon - Nilsson.mp3
(p.s. het is een gevonden link, dus als ie niet meer werkt....)
wind tegen
Terwijl Krien niet veel verderop met Buurman Krattenstapelaar bezig is om meer dan een halve marathon te lopen, fiets ik in de ijzige kou mijn vaste rondje. "Ik denk niet dat Harm Job vandaag zijn PR verbetert" zegt Krattenstapelaar ondertussen tegen Krien. Hij doelt daarmee op de stevige noorderwind die waait.
Hij heeft gelijk, het gaat me niet lukken vandaag. Het grootste gedeelte van de route fiets ik recht of schuin tegen de wind in. Het werkt ook niet mee dat ik gisteren uitgebreid getafeld heb op Krien haar verjaardag en dat Krattenstapelaar en Buur#15 tot laat nog aan de dranktafel zaten.
Het geeft niets, ik maak mijn rondje, geniet van de zon, haal uiteindelijk nog een gemiddelde van 29 en kom badend in het zweet thuis. Morgen weer tijd voor de zondagse winterfietstocht. Hmm, heerlijk!
Ramones - Bonzo Goes To Bitburg
Hij heeft gelijk, het gaat me niet lukken vandaag. Het grootste gedeelte van de route fiets ik recht of schuin tegen de wind in. Het werkt ook niet mee dat ik gisteren uitgebreid getafeld heb op Krien haar verjaardag en dat Krattenstapelaar en Buur#15 tot laat nog aan de dranktafel zaten.
Het geeft niets, ik maak mijn rondje, geniet van de zon, haal uiteindelijk nog een gemiddelde van 29 en kom badend in het zweet thuis. Morgen weer tijd voor de zondagse winterfietstocht. Hmm, heerlijk!
Ramones - Bonzo Goes To Bitburg
vrijdag 15 februari 2008
jarig!
We lopen al anderhalf uur door de stad.Met andere ogen op ontdekkingsreis, na drie kwartier voelt het niet meer als Textielstad, maar meer als een grote Oosterbuurse hoofdstad. Of als die prachtige Zuiderbuurse havenstad. We lopen terwijl onze tenen bevriezen langs dagelijkse plekken die volledig nieuw zijn.
Precies midden op de rotonde is het twaalf uur en is Krien jarig! Een mooier begin van een levensjaar kan ik niet bedenken. Op de grens van Valentijn en de verjaardag. Ik geef haar een dikke zoen. Mijn Krien is jarig!
Van harte!
Marilyn Monroe - Happy Birthday
Precies midden op de rotonde is het twaalf uur en is Krien jarig! Een mooier begin van een levensjaar kan ik niet bedenken. Op de grens van Valentijn en de verjaardag. Ik geef haar een dikke zoen. Mijn Krien is jarig!
Van harte!
Marilyn Monroe - Happy Birthday
donderdag 14 februari 2008
valentijn
Overal zag ik ze vandaag lopen. Jongens en meisjes met een enkele rode roos in een stuk plastic. Het is Valentijnsdag, de feestdag van St.-Valentinus. Tsja, een uit UncleSamland overgewaaide feestdag. Maar goed, voor alle lezers daarom een verzameling van muziekjes.
En een Happy Valentine!
Miles Davis-My Funny Valentine
Gerry Mulligan Quartet - My Funny Valentine
Chet Baker - My Funny Valentine
Miles Davis Quintet - My Funny Valentine
Ben Webster and Teddy Wilson - My Funny Valentine
Rufus Wainwright - My Funny Valentine
Chaka Khan - My Funny Valentine
Constantine Maroulis - My Funny Valentine
En een Happy Valentine!
Miles Davis-My Funny Valentine
Gerry Mulligan Quartet - My Funny Valentine
Chet Baker - My Funny Valentine
Miles Davis Quintet - My Funny Valentine
Ben Webster and Teddy Wilson - My Funny Valentine
Rufus Wainwright - My Funny Valentine
Chaka Khan - My Funny Valentine
Constantine Maroulis - My Funny Valentine
natte rit
Ik weet het, op de fiets zie ik er niet knap, aantrekkelijk of mooi uit. Eerder het tegenovergestelde, een van inspanning vertrokken kop, schuim op de lippen, snot uit de neus met af en toe een gelukzalige glimlach. Daarom, excuses als u mij vandaag bent tegengekomen en nog niet over de schrik heen bent. Ik kan er niets aan doen, ik blijk nu eenmaal een van die fietsers te zijn bij wie de inspanning van het gelaat valt af te lezen.
Maar goed, het is een stuk slechter dan gisteren, het is vies nat, glad op de weg en bovendien aardig fris. Het geeft niet, mijn rondje heeft er weinig onder te lijden. 30,41 is mijn uiteindelijke gemiddelde, geen verbetering van mijn PR, maar ik had dat met de omstandigheden ook niet verwacht. Dat komt wel weer.
R.E.M. - Falls to Climb
Maar goed, het is een stuk slechter dan gisteren, het is vies nat, glad op de weg en bovendien aardig fris. Het geeft niet, mijn rondje heeft er weinig onder te lijden. 30,41 is mijn uiteindelijke gemiddelde, geen verbetering van mijn PR, maar ik had dat met de omstandigheden ook niet verwacht. Dat komt wel weer.
R.E.M. - Falls to Climb
woensdag 13 februari 2008
NPR!!!
De stoom komt daadwerkelijk van me af als ik met een noodgang rondrace op mijn favoriete vehikel. Voor de zoveelste keer doe ik mijn vaste rondje, een race tegen mezelf. Vandaag heb ik daadwerkelijk iets te verbeteren. Ik ben er klaar voor, ik heb alle ballast van warme winterkleding afgeworpen en ga voor zo weinig mogelijk. Korte broek met beenstukken, windvanger, armstukken, shirt met lange mouwen en bodywarmer. Geen overschoenen, wel lange handschoentjes. Nu moet ik wel hard fietsen om warm te blijven, elke meter minder dan 30 maakt dat ik het verschrikkelijk koud heb.
En zo fiets ik dan rond in het licht van een vaal zonnetje. Het is zeker tien graden kouder dan gisteren en de luchtdruk is groter voel ik, welke windrichting ik ook indraai, steeds voelt het alsof de wind tegen is. Mijn voeten zijn twee ijsklompjes, zo koud is het. De teller staat vrij constant op de 32, 33 per uur. Ik hang onderin mijn stuur, gebruik mijn kracht om me letterlijk en figuurlijk vooruit te trekken. Ik zal mezelf vandaag verslaan, wat er ook gebeurt.
Ik trek, vloek, stoemp en zie als beloning mijn gemiddelde langzaam maar zeker omhoog gaan. Met krap 10 kilometers onder de banden heb ik mijn PR van gisteren al te pakken. Een teken om er nog eens harder tegenaan te trappen. Behalve voor wat bochten, wegen van rechts en wat voetgangers met loslopende honden hou ik niet in. Thuis blijkt mijn beloning, een Nieuw Persoonlijk Record van 30,75 op de kop af! Yes!
Lee ‘Scratch’ Perry – Bafflin’ Smoke Signal [empeedrie]
En zo fiets ik dan rond in het licht van een vaal zonnetje. Het is zeker tien graden kouder dan gisteren en de luchtdruk is groter voel ik, welke windrichting ik ook indraai, steeds voelt het alsof de wind tegen is. Mijn voeten zijn twee ijsklompjes, zo koud is het. De teller staat vrij constant op de 32, 33 per uur. Ik hang onderin mijn stuur, gebruik mijn kracht om me letterlijk en figuurlijk vooruit te trekken. Ik zal mezelf vandaag verslaan, wat er ook gebeurt.
Ik trek, vloek, stoemp en zie als beloning mijn gemiddelde langzaam maar zeker omhoog gaan. Met krap 10 kilometers onder de banden heb ik mijn PR van gisteren al te pakken. Een teken om er nog eens harder tegenaan te trappen. Behalve voor wat bochten, wegen van rechts en wat voetgangers met loslopende honden hou ik niet in. Thuis blijkt mijn beloning, een Nieuw Persoonlijk Record van 30,75 op de kop af! Yes!
Lee ‘Scratch’ Perry – Bafflin’ Smoke Signal [empeedrie]
grapje
In het tuincentrum (voor het kattengrind en dito voer). Ik kan het niet laten, ik moet een "prank" uithalen. Benieuwd of iemand het ziet...
Prank call - Pie for the ATA [empeedrie]
Prank call - Pie for the ATA [empeedrie]
spring is in the air
Het is echt lente aan het worden! Het tuincentrum heeft de wintermix voor de vogelpopulatie in de opruiming.
En de eerste mug zit bij ons voor het raam in de badkamer!
Tom Waits - You Can Never Hold Back Spring [empeedrie]
En de eerste mug zit bij ons voor het raam in de badkamer!
Tom Waits - You Can Never Hold Back Spring [empeedrie]
buit!
"Donk" gaat het in de keuken, gevolgd door een "ritselritsel". Oli4Kat is weer eens aan het schooieren in het afvalbakje op het aanrecht. En inderdaad, even later komt hij de kamer inlopen met een leeg boterkuipje in zijn bek. Meneer vindt altijd wat, of het nou een deksel is van het blik kattenvoer of een kaaskorstje, binnen vijf minuten heeft hij het gevonden en versleept. Ben blij dat ie 80% van zijn leven verslaapt...
Senegal fast food - Amadou & Mariam feat. Manu Chao [empeedrie]
Senegal fast food - Amadou & Mariam feat. Manu Chao [empeedrie]
dinsdag 12 februari 2008
snel werk
Het bezoek aan de Beschuitstadse rechtbank is kort maar krachtig. Het rapport van het Pieter Baan Centrum is nog niet klaar, er komt voorlopig nog geen eind aan de strafzaak tegen de coniferenbrandstichter. Vier zittingen waren er al, men is al een jaar bezig.
De advocaat van de verdachte geeft aan dat er weinig gaat gebeuren tijdens de zitting. "Een minuutje werk" aldus de voetbalfanaat in toga. Lastig is het dan als blijkt dat de zitting van anderhalf uur eerder nog naar binnen moet. Te zien aan het gezicht van de verdachte zijn die anderhalf uur ook hard nodig. Damn! Snel denkwerk is nodig. Als de "een minuutje werk"zaak nu eens eerder naar binnen kan, scheelt dat op de andere zaak helemaal niets. Ik stel het voor. De ogen van de advocaat lichten op, dat zou inderdaad schelen.
Zo gezegd, zo gedaan. Even ruilen, de juiste verdachte wordt binnengebracht. Het worden uiteindelijk vijf minuten, maar ik ben op tijd voor de eerste trein naar huis. Mooi werk, ik ben echt snel vandaag!
Devin Davis - Cannons at the Courthouse [empeedrie]
Matson Jones - A bit of arson never hurt anyone [empeedrie]
De advocaat van de verdachte geeft aan dat er weinig gaat gebeuren tijdens de zitting. "Een minuutje werk" aldus de voetbalfanaat in toga. Lastig is het dan als blijkt dat de zitting van anderhalf uur eerder nog naar binnen moet. Te zien aan het gezicht van de verdachte zijn die anderhalf uur ook hard nodig. Damn! Snel denkwerk is nodig. Als de "een minuutje werk"zaak nu eens eerder naar binnen kan, scheelt dat op de andere zaak helemaal niets. Ik stel het voor. De ogen van de advocaat lichten op, dat zou inderdaad schelen.
Zo gezegd, zo gedaan. Even ruilen, de juiste verdachte wordt binnengebracht. Het worden uiteindelijk vijf minuten, maar ik ben op tijd voor de eerste trein naar huis. Mooi werk, ik ben echt snel vandaag!
Devin Davis - Cannons at the Courthouse [empeedrie]
Matson Jones - A bit of arson never hurt anyone [empeedrie]
Onder begeleiding mag hij, zeker met dit mooie weer, af en toe naar buiten. Onze Oli4Kat vindt het helemaal super in de tuin. Rennen, ravotten met KlaasKat, op jacht naar de vissen in de vijver, achter de eerste bij van dit seizoen aan, ga zo maar door. En de hele tijd KlaasKat goed in de gaten houden. Als KlaasKat, de lente in het lijf, de boom in vliegt, gaat hij er direct achteraan. Het wordt een mooie lente denk ik. Arme vogeltjes...
Kylie Minogue - When The Cats Walk [empeedrie]
PR!
Het is tegenstrijdig, ik zweet me kapot en zou in mijn korte broek kunnen rondrijden terwijl om mij heen het ijs nog op de ondergelopen velden staat. Ik heb nog steeds teveel kleding aan, de zon heeft behoorlijk kracht, net zoveel kracht als er in mijn benen zit. Want terwijl ik het idee heb dat ik maar langzaam vooruit kom, rij ik in een trance van eeuwig ronddraaiende benen uiteindelijk mijn persoonlijk winterrecord met 30,19 gemiddeld. De teller komt alleen bij bochten, tegenliggers en stoplichten even onder de 30, en dan ook maar voor een hele korte tijd. Mijn vaste fotostop neemt vandaag ook niet meer dan 45 seconden in beslag. Ik spring van de fiets, parkeer 'm tegen de leuning, stel de camera in en fiets al bijna weg voordat de selftimer afgaat.
Mag ik nog een paar van deze dagen?
Generation X - Ready Steady Go [empeedrie]
maandag 11 februari 2008
na het feest
zonnig!
En als de lente zo vroeg valt dit jaar, dan is het tijd voor én een lunch in de zon en de nieuwste en leukste ceedee van dit moment, Vampieren Weekendje.
(Wees er snel bij, het zijn "gevonden" links en die kunnen zo offline zijn...)
(Wees er snel bij, het zijn "gevonden" links en die kunnen zo offline zijn...)
1- Vampire Weekend - Mansard Roof
2 - Vampire Weekend - Oxford Comma
3- Vampire Weekend - A-Punk.mp3
4 - Vampire Weekend - Cape Cod Kwassa Kwassa
5 - Vampire Weekend - M79
6- Vampire Weekend - Campus
7 - Vampire Weekend - Bryn
8 - Vampire Weekend - One (Blake's Got a New Face)
9 - Vampire Weekend - I Stand Corrected
10 - Vampire Weekend - Walcott
11 - Vampire Weekend - The Kids Don't Stand A Chance
Bonus:
Vampire Weekend - Boston
Vampire Weekend - Exit Music (Radiohead Cover)
2 - Vampire Weekend - Oxford Comma
3- Vampire Weekend - A-Punk.mp3
4 - Vampire Weekend - Cape Cod Kwassa Kwassa
5 - Vampire Weekend - M79
6- Vampire Weekend - Campus
7 - Vampire Weekend - Bryn
8 - Vampire Weekend - One (Blake's Got a New Face)
9 - Vampire Weekend - I Stand Corrected
10 - Vampire Weekend - Walcott
11 - Vampire Weekend - The Kids Don't Stand A Chance
Bonus:
Vampire Weekend - Boston
Vampire Weekend - Exit Music (Radiohead Cover)
MySpace: Vampire Weekend
cda party!
Krien, Buuf Krattenstapelaar en AnKrien, drie buurvrouwen die allemaal jarig zijn binnen dezelfde tien dagen, gaven dit weekend hun verjaardagsfeestje. Feest bedoel ik, want het was groots opgezet en dito te beleven. Zaal gehuurd, thema bedacht (CDA uit de beginletters van hun voornamen), versiermateriaal geregeld, verkleedspullen gemaakt, veel boodschappen gehaald en ga zo maar door.
Gezellig was het, feestelijk ook, vol vrolijk verklede bezoekers, leuke muziek, genoeg bier op het vat om de dorst van een gemiddelde voetbaltribune te lessen, schalen met hapjes, zo veel dat er nog ergens een koelkast tjokvol met lekkers moet staan. Superfeest dus.
Toch miste er iets. Want uiteindelijk bleek zowat driekwart van de genodigden verhinderd. Ziek, zwak, misselijk, kiespijn, hoofdpijn, sportblessure, gekneusde ribben, zieke kinderen en ga zo maar door. De eerste hulpen, huisartsposten en andere medische instellingen hebben goud verdiend het afgelopen weekend! En dat terwijl de planning was dat alle ellende qua kopfsmerzen pas de volgende morgen voelbaar zouden zijn. Wat erg! Misschien volgende keer een feest in de, meestal gezondere, zomer?
Justice - The Party (LA Riots Remix)
drag the river - death of the life of the party
The Spits - Let Us Play Your Party
The Boats- A Party at Breakneck Speed (Z Share)
Gezellig was het, feestelijk ook, vol vrolijk verklede bezoekers, leuke muziek, genoeg bier op het vat om de dorst van een gemiddelde voetbaltribune te lessen, schalen met hapjes, zo veel dat er nog ergens een koelkast tjokvol met lekkers moet staan. Superfeest dus.
Toch miste er iets. Want uiteindelijk bleek zowat driekwart van de genodigden verhinderd. Ziek, zwak, misselijk, kiespijn, hoofdpijn, sportblessure, gekneusde ribben, zieke kinderen en ga zo maar door. De eerste hulpen, huisartsposten en andere medische instellingen hebben goud verdiend het afgelopen weekend! En dat terwijl de planning was dat alle ellende qua kopfsmerzen pas de volgende morgen voelbaar zouden zijn. Wat erg! Misschien volgende keer een feest in de, meestal gezondere, zomer?
Justice - The Party (LA Riots Remix)
drag the river - death of the life of the party
The Spits - Let Us Play Your Party
The Boats- A Party at Breakneck Speed (Z Share)
zondag 10 februari 2008
zon in het gezicht
De vaste lezers van dit blog weten het, Harm Job en de lente, da's twee handen op een buik! Oh, niets zo fijn als de ontwakende natuur, de eerste warme zonnestralen in het gezicht, heerlijk. En zeker met de zon aan een blauwe hemel op de fiets rond door een stralend landschap. In het kielzog nog twaalf fietsers om samen in een stevig tempo behoorlijk ver te rijden. Heerlijk.
Als in de tuin ook nog de eerste klokjes boven komen kan ik alleen heel hard uitroepen "lang leve de lente"!
Black Moth Super Rainbow - Sun Lips
Radar Bros. - Warm Rising Sun
Smash Mouth - Walkin' on the Sun
Als in de tuin ook nog de eerste klokjes boven komen kan ik alleen heel hard uitroepen "lang leve de lente"!
Black Moth Super Rainbow - Sun Lips
Radar Bros. - Warm Rising Sun
Smash Mouth - Walkin' on the Sun
zaterdag 9 februari 2008
lenterit
Na een kilometer of drie zweet ik me kapot. Man het is lente, ik had mijn korte broek aan moeten trekken. Maar ja, ook zonde als ik weer naar huis fiets om me om te kleden. Ik besluit door te fietsen. Beter te warm dan te koud. Wow wat een prachtig weer!
Mijn vaste rondje, ik kan het inmiddels dromen. Niets mis mee, de omgeving is prachtig en het landschap ziet er steeds anders uit. Dezer dagen staat alles onder water en met de zon erop, flitsend! Mijn snelheid ziet er niet zo uit, het voelt alsof ik als een trage slak rondkruip, maar een blik op de snelheidsmeter laat zien dat ik vrij constant rond de dertig fiets.
Na afloop ga ik even aan bij de Krattenstapelaartjes. Ten slotte wonen ze nu aan mijn route naar huis. Even een kop koffie drinken en kijken hoe Buurman K. zich redt met de afwas, zonder machine.
gemiddelde snelheid 28,66
hoogst gemeten snelheid 47,9
temperatuur 13,5 graden!
Sunshine - Goodtimes Goodtimes [empeedrie]
Mijn vaste rondje, ik kan het inmiddels dromen. Niets mis mee, de omgeving is prachtig en het landschap ziet er steeds anders uit. Dezer dagen staat alles onder water en met de zon erop, flitsend! Mijn snelheid ziet er niet zo uit, het voelt alsof ik als een trage slak rondkruip, maar een blik op de snelheidsmeter laat zien dat ik vrij constant rond de dertig fiets.
Na afloop ga ik even aan bij de Krattenstapelaartjes. Ten slotte wonen ze nu aan mijn route naar huis. Even een kop koffie drinken en kijken hoe Buurman K. zich redt met de afwas, zonder machine.
gemiddelde snelheid 28,66
hoogst gemeten snelheid 47,9
temperatuur 13,5 graden!
Sunshine - Goodtimes Goodtimes [empeedrie]
vrijdag 8 februari 2008
de schaduw en de nieuwsgierige buurvrouw
Buuf#13 zit waarschijnlijk nu te wachten totdat ik dit verhaal ga bloggen. Bij het maken van bovenstaande foto stormt ze naar buiten, bord eten nog in de hand. "Ik denk wat zet hij nu weer op de foto?" aldus de Buuf die weet wanneer ik in actie kom. Ik moet haar een beetje teleurstellen. Geen bankovervallers in de straat, of heftige ongelukken, overstromingen, niets van dat. Alleen de langste schaduw die ik ooit zag in de straat.
"Is voor een blogje" fluister ik haar in. Ze kijkt me begripvol aan en zegt "ja, dat weet ik".
Elle S’Appelle - Everybody Needs Good Neighbours
"Is voor een blogje" fluister ik haar in. Ze kijkt me begripvol aan en zegt "ja, dat weet ik".
Elle S’Appelle - Everybody Needs Good Neighbours
donderdag 7 februari 2008
ruzie (2)
Waar gehakt wordt vallen spaanders. Vandaag in ieder geval in zaal D van de Beschuitstadse rechtbank. Korte keiharde klappen. En afvoeren graag.
Het onbegrip straalt uit de ogen van de sukkel uit Industriestad. Hij snapt er helemaal niets van. Hij heeft de rechter toch net uit de doeken gedaan dat hij alleen maar een ruzietje heeft gesust? Tussen zijn vriend en die lastige voorbijganger die ingreep toen zijn vriend ruzie kreeg met zijn ex? En, tuurlijk had hij niet op het hoofd van die voorbijganger staan stampen, nee, alleen twee vechtende mensen uit elkaar gehaald.
"Ik heb een vervelende mededeling voor u" hoort hij rechter Blauweboom zeggen. "Ik heb een ontzettende hekel aan wangedrag tegen mensen die hun burgerplicht doen, ik veroordeel u tot een celstraf van drie maanden waarvan één maand voorwaardelijk en ik bepaal dat u direct opgesloten wordt! De heren van de parketpolitie nemen u nu mee ...". De aangesproken heren schrikken op, wenkbrauwen schieten in de "ohjee" stand. Even later is de afvoer. Via de zijdeur.
Soms is het jammer dat ik niet, als in een theater, mag applaudisseren. Ik doe het hierbij, met een feestmix!
Garrison - After the Fight
Dragged By Horses - The Need To Fight
Stars - The Big Fight
The Go! Team - Flashlight Fight
Het onbegrip straalt uit de ogen van de sukkel uit Industriestad. Hij snapt er helemaal niets van. Hij heeft de rechter toch net uit de doeken gedaan dat hij alleen maar een ruzietje heeft gesust? Tussen zijn vriend en die lastige voorbijganger die ingreep toen zijn vriend ruzie kreeg met zijn ex? En, tuurlijk had hij niet op het hoofd van die voorbijganger staan stampen, nee, alleen twee vechtende mensen uit elkaar gehaald.
"Ik heb een vervelende mededeling voor u" hoort hij rechter Blauweboom zeggen. "Ik heb een ontzettende hekel aan wangedrag tegen mensen die hun burgerplicht doen, ik veroordeel u tot een celstraf van drie maanden waarvan één maand voorwaardelijk en ik bepaal dat u direct opgesloten wordt! De heren van de parketpolitie nemen u nu mee ...". De aangesproken heren schrikken op, wenkbrauwen schieten in de "ohjee" stand. Even later is de afvoer. Via de zijdeur.
Soms is het jammer dat ik niet, als in een theater, mag applaudisseren. Ik doe het hierbij, met een feestmix!
Garrison - After the Fight
Dragged By Horses - The Need To Fight
Stars - The Big Fight
The Go! Team - Flashlight Fight
ruzie (1)
Paniek in de Textielstadse koopgoot. Om negen uur is de deur van de uitgang naast de fastfoodboer plots dicht. Wanhopig staan links en rechts mensen aan de glazen deur te trekken en duwen. Dan komt er een beveiligingsmannetje aanlopen. Hij voelt zich oppermachtig en dat straalt hij uit. Hij is de man met de sleutel die het publiek gaat bevrijden.
Als de deur opengaat blijkt waarom de boel vroegtijdig op slot zat. Twee groepen jongeren staan tegenover elkaar, politie erbij. Een ruzietje dus. Zal er wel een iets te lang naar het vriendinnetje van een ander gekeken hebben. Ja, het is wat als je dertien bent...
Als de deur opengaat blijkt waarom de boel vroegtijdig op slot zat. Twee groepen jongeren staan tegenover elkaar, politie erbij. Een ruzietje dus. Zal er wel een iets te lang naar het vriendinnetje van een ander gekeken hebben. Ja, het is wat als je dertien bent...
woensdag 6 februari 2008
nat ruimen
En wat kan je beter doen op een dag vol regen dan eens goed opruimen? Ik ga snel weer verder, ben druk.
dinsdag 5 februari 2008
Joran
Laten we eerlijk zijn, sommige boeven zijn echt dom. Overvallers die pas in in de bank, en dus pal voor de camera, hun vermomming opzetten. Of de inbreker die klem komt te zitten in het wc-raampje ("de schuld van het systeem") . Maar tegenover een volstrekt onbetrouwbaar figuur je rol bij een verdwijning uit de doeken te doen is toch wel het toppunt van domheid.
The Big Sleep - Murder
The Big Sleep - Murder
pas op?
"Zakkenrollers winkelen ook/Pickpockets are also shopping" staat er op het spandoek dat voor het Koekstadse politiebureau hangt. Lijkt me volkomen logisch, ook zakkenrollers moeten eten en dus de winkel in om boodschappen te doen. Ik heb nog even verder gekeken in de stad, of ik ergens nog een andere versie van dit spandoek tegen kwam. "Oma's winkelen ook" bijvoorbeeld. Of "Harm Job winkelt ook". Maar helaas. Jammer.
Hot Chip - The Warning [empeedrie]
Hot Chip - The Warning [empeedrie]
maandag 4 februari 2008
kracht!
We hadden tot diep in de nacht gezeten. Praten, lachen, brainstormen, eten en drinken. Supergezellig in het Beschuitstadse, bij de rechtbankvrienden Pleitzevrij op de bank. Er zijn wilde plannen, maar daarover later meer. Maar er was ook Delirium Tremens, sterk en krachtig Zuiderbuurs bier.
Pure doping, als je het mij vraagt. Na een korte nacht waren mijn benen sterker dan ooit. Klim na klim vloog ik als eerste op mijn reesros omhoog. Pats boem, heerlijk. Onderweg kreeg ik zelfs inspiratie. Daarom...
strak in winterkleding
malen dampende lijven
het geratel van een ketting
die glijdt naar een nieuwe versnelling
ruggen krommen in de wind
links rechts,
voor tegen
achter
verderop schittert de heuvel
in een magere februarizon
onrust in het peloton
de spieren spannen
de blikken scherp
links rechts
voor tegen
achter
de spanning stijgt
onrustig schuiven schoenen in
ronddraaiende pedalen
het stuur kiest positie
het wachten begint
links rechts
voor tegen
achter
de spieren gespannen
daar is de krachtexplosie
nog één maal omkijken
de adem diep het hart versnelt
de race begint
links rechts
voor tegen
achter
handen krampachtig om het stuur
de benen strak trap door
een korte blik op de teller
in de laatste bocht
trap door trap door
links rechts
voor tegen
achter
finish
Pure doping, als je het mij vraagt. Na een korte nacht waren mijn benen sterker dan ooit. Klim na klim vloog ik als eerste op mijn reesros omhoog. Pats boem, heerlijk. Onderweg kreeg ik zelfs inspiratie. Daarom...
strak in winterkleding
malen dampende lijven
het geratel van een ketting
die glijdt naar een nieuwe versnelling
ruggen krommen in de wind
links rechts,
voor tegen
achter
verderop schittert de heuvel
in een magere februarizon
onrust in het peloton
de spieren spannen
de blikken scherp
links rechts
voor tegen
achter
de spanning stijgt
onrustig schuiven schoenen in
ronddraaiende pedalen
het stuur kiest positie
het wachten begint
links rechts
voor tegen
achter
de spieren gespannen
daar is de krachtexplosie
nog één maal omkijken
de adem diep het hart versnelt
de race begint
links rechts
voor tegen
achter
handen krampachtig om het stuur
de benen strak trap door
een korte blik op de teller
in de laatste bocht
trap door trap door
links rechts
voor tegen
achter
finish
zondag 3 februari 2008
Abonneren op:
Posts (Atom)