maandag 18 februari 2008

klimmen


Als ik thuiskom ben ik drijfnat van het zweet. Ik heb net twee uurtjes voluit gefietst. De tocht was naar het Oosterbuurse Gildenhuis. Vier keer ben daar tegen de bult opgefietst om een beetje idee te krijgen waar ik nou eigenlijk aan begin dit jaar met al die beklimmingen in Stokbroodkaasenwijnland. Het gaat pijn doen weet ik nu. Heel veel pijn.
Ik merk het als ik voor de laatste keer omhoog ga
De weg terug is recht tegen de wind in. Ik heb weinig bescherming op de kale vlaktes. Mijn snelheid probeer ik te houden en met een welgemeende en luide "fiets nou eens door sukkel" zweep ik mezelf op om door te fietsen.
Het lukt goed, na iets minder dan twee uur heb ik 55.5 op de teller staan met een gemiddelde van ergens rond de 27,9. Ik ben tevreden. Morgen komt er niets van het fietsen, dan moet ik naar het gerechtshof in het verre Pompebladprovinciehoofdstad. Maar voor woensdag heb ik goede hoop.


Bettye Lavette - Joy


(met het advies dat Buurman Krattenstapelaar dit nummer zeker zal downloaden!)

2 opmerkingen:

  1. moeke zei.....wat een tochtje, de Ventoux is wel even anders. veel oefenen. Ga zo door

    BeantwoordenVerwijderen