fingers crossed.....

En nu maar hopen dat ie valt....

Vallende blaadjes

Op de terugweg is het alsof er niets is gebeurd. Met flinke vaart denderen we langs het perron waar inmiddels alweer reizigers staan te wachten, geërgerd door hun vertraagde trein. Drie uur geleden zag het er hier iets anders uit. 

Een plotse noodstop ter hoogte van het Beschuitstadse Rietperron is een eerste indicatie dat het niet goed zit. Na een paar minuten klinkt het uit de speaker dat we te maken hebben met een zelfdoding. Iemand is voor of tussen de trein gesprongen vanaf het perron. Ik zit vlakbij waar de man, want dat hoor ik later van politiemensen, in vele stukjes op het spoor ligt. 

Het personeel op de trein roept om dat "we" voorlopig nergens heen gaan en dat "ze" wachten op ondersteunende diensten. En daar zit je dan. Langzamerhand spot ik wat gele hesjes die naar achteren en naar voren lopen en begint er zich een grote massa kijkers te verzamelen. Brommertjes met petjes rijden af en aan. 

Ik moet naar de wc, maar de gedachte om dat te doen, zo vlakbij de dode man, maakt dat ik het nog maar even ophoud. Ik raak aan de klets met een paar jongens, en andere reizigers die naar achteren komen lopen om te kijken of ze uit kunnen stappen. 

Tussendoor worden we via het omroepsysteem op de hoogte gehouden van de gang van zaken, iets wat me 100% meevalt.Terwijl de brandweer de plaats van het ongeval met zeilen afschermt tegen ongewenste blikken, komt een medewerker reizigers naar de voorste wagon halen. Het is beter voor ons zegt hij, daarnaast heeft hij dan beter zicht op het kleine groepje reizigers dat in het laatste treinstel zit. 

Ik ben blij dat ik, tegen mijn gewoonte in, een wagon meer naar voren en aan de andere kant van het gangpad ben gaan zitten dan normaal, bedenk ik als ik langzaam naar voren loop. Ondertussen heb ik de redactie telefonisch op de hoogte gesteld van het ongeval en de daarmee gepaard gaande gevolgen voor de hele regio en zie het bericht op onze site terug. 

In het voorste treinstel maakt een scholiere zich enorm druk. Ze wil eruit en laat dat luidkeels aan iedereen weten. Het is hetzelfde meisje dat even daarvoor vol bravoure naar achter liep om te kijken naar het ongeval en even later half kotsend naar voren rende. Ik negeer haar en haar gedrag en denk aan de dode man achter me. Wat bezielt iemand om voor een aanstormende trein te springen? Ik weet ook niet of ik boos (daar gaat mijn rechtszaak en de hele middagplanning) of juist medelijden moet hebben. 

Uiteindelijk, na twee uur, gaan we rijden. Op het Beschuitstadse station moet iedereen er uit en gaat de trein door. Naar de wasplaats neem ik aan. Ik fiets rustig naar de rechtbank. Er is voor mij niets meer te doen daar, maar dan kan ik eindelijk naar de wc en mijn telefoon opladen. 

In Industriestad, op de terugweg, stapt een groepje luidruchtige pubers in. Hun luidruchtigheid is vooral gericht op iemand ergens achter me. De jongen krijgt de grofst mogelijke opmerkingen naar zijn hoofd geslingerd. Een van de opmerkingen is dat hij het beste maar onder de trein kan springen. Even komt de neiging om puber die dat zei een fikse draai om zijn oren te geven, maar ik onderdruk het. 

Als ik uitstap zie ik wie het mikpunt van de pesterijen is. Een dikkige jongen met een bril. Het gemakkelijke doelwit. Dan snap ik waarom iemand zo ver kan komen dat hij zich voor een aanstormende trein stort. Wat een eikels.

OMG

They killed Kenny....!

DolDwaas

Textielstad kent zo zijn eigen nukkigheden. De winter staat voor de deur met als gevolg dat de helft van de straten open liggen voor werkzaamheden. En dan gaat het regenen. Gevolg, één lang lint van auto's vol ongedurige bestuurders. Elke vorm van sociaal weggedrag is plots verdwenen. Wil een fietser oversteken maar is er plots een gaatje van een halve meter, gas erop en laat de fietser maar uitzoeken waar hij blijft. Voorrang op de rotonde? No way, sta hier al zo lang te wachten, nu ben ik aan de beurt.

Ondertussen rijden halflege stadsbussen richting stad, maar men zal op pad gaan met de eigen heilige koe. Zelf laat ik me lekker natregenen om mijn paar gemiste boodschapjes te doen, maar koop voor de zekerheid wat extra fietslampjes bij de EenheidsMaatschappij. Dit zijn momenten om waakzaam en zichtbaar te zijn merk ik als ik een ongedurige automobilist een goed verlichte fietser zie aanrijden. Gelukkig loopt het goed af, de schrik is groter dan de schade, maar ik neem het zekere voor het onzekere!

En waar gaan al die mensen dan naar toe? Naar de Drie Dwaze Dagen denk ik. Daar is het nog nooit zo druk geweest volgens de kaasboer ertegenover. Want het blijkt dat de kooplustigen van de "doldrieste" aanbiedingen na afloop graag een pondje kaas mee naar huis nemen.

Op weg naar huis kan ik op de rotonde nog net een doldwaze automobilist ontwijken. Met gierende banden scheurt hij richting het groene verkeerslicht verderop. Gerechtigheid, het springt op oranje en de auto ervoor stopt.

tattoo you

Watching girls go passing by
It ain't the latest thing
I'm just standing in a doorway
I'm just trying to make some sense
Out of these girls go passing by
The tales they tell of men
I'm not waiting on a lady
I'm just waiting on a friend

(van het album " Tattoo You) 

Shark!

Ik ben echt zo ontzettend allergisch voor vis!

mooi!

Als hij vaart mindert om de bocht te nemen, dezelfde die ik tegemoetkomend neem, hoor ik hem plots roepen "mooie fiets"! Dan geeft hij weer gas en verdwijnt uit mijn zicht. Trots fiets ik verder. Het trapt plots een stuk lichter.

mineur

Zij zit er al een paar minuten als hij binnenkomt. Vol twijfel nadert hij haar uitermate voorzichtig. Een geforceerd vrolijk hallooooo blijft onbeantwoord. De dopjes van haar koptelefoon blijven in als ze zich van hem afwendt en afstandelijk naar buiten blijft kijken. Haar lichaamstaal is duidelijk, ze wil niets (meer?) met hem te maken hebben. "Blijf van me af" communiceert het zo luid dat ik er zelfs ongemakkelijk van word. Hij verdringt het en zet zich naast haar neer. Liefkozend, angstig en ongerust raakt hij haar aan. Ze verstrakt en kruipt bijna in het venster. Na vijf minuten ontstaat er zachtjes een gesprek. 

Inmiddels staat mijn iPod op speellijst vrolijk. Isaac Hayes verdrijft het beklemmende gevoel met het prachtige Hyperbolicsyllabicsesquedalymistic, negen minuten veertig lang. Bij het uitstappen kijk ik niet achterom.

onaardig

pssssssssssssst

Maar wat staat hier nou?

Pink!

Ik heb de eerste foto's al gemaakt als ik het bericht krijg dat het niet meer nodig is. "Gebruik ze dan maar voor je blog" krijg ik te horen. Hierbij dan. Want in tegenstelling tot velen, vind ik het een prachtig gezicht. Heerlijk een beetje vrolijkheid in de stad. "Kleur de stad" is toch het credo van Textielstad? Nou dan.

morning sky

Een blik op de prachtige lucht boven Textielstad vanmorgen vroeg deed me denken aan het prachtige Morning Sky van George Baker. Een nummer uit de tijd dat mijn broertje "voor George Baker" was en bij mij de liefde voor ABBA heel hoog zat. Jaren later mocht ik, via collega Gerson, een vraag stellen aan de man die ooit wilde taferelen (zie video) veroorzaakte in de vaderlandse concertzalen.

vergeten

"Ik doe hier nooit meer boodschappen!" brult hij woedend tegen drie toegesnelde winkelmedewerkers en de bedrijfsleider. Hij, type Sukkelvan18, is net staande gehouden na de kassa op verdenking van de diefstal van 4 blikjes baco. Twee in de linkerhand, twee in de rechterhand. 

Naast hem staan zijn vrouw met het jongste kind in de kinderwagen en de oudste aan haar hand. Ze lijken zich er weinig van aan te trekken. "Je denkt toch niet dat ik een paar van die stomme blikjes jat? Dan zou ik toch wel wat beter jatten?!?" roept de man. Ik zie de bedrijfsleider denken wat ik ook denk. Het zijn juist dit soort artikelen die het meest gestolen worden. 

De man pakt het slim aan. Met vrouw en kinderen erbij gokt hij erop dat de politie niet ingeschakeld wordt. En hij heeft gelijk. De discussie gaat nog een tijd op hoge toon door en dan krijgt de man de kans om de blikjes alsnog af te rekenen. Bruusk draait hij zich om en walst de winkel binnen. Ik controleer of ik nog iets in mijn handen heb dat ik ga "vergeten"  af te rekenen, constateer dat het niet zo is en betaal.

kratje

Hij is er maar druk mee, onze Kratje. Dag in, dag uit een kratje bier halen bij de goedkope supermarkt om de hoek. De komende dagen zal hij er drukker mee worden, feestdagen is winkel dicht. Ik verwacht Kratje dan over een half uurtje weer in de straat en morgen ook twee keer.

scooterkast

...

hupje

Hij heeft het bijpassende hupje. Bij zijn alpinopet. Hij draagt het platte hoofddeksel dan ook met zwier en een blik in de ogen die zegt "kijk mij eens, ik heb een alpinopet op".

sleeptoilet

Of het zo moet zijn. Er zit maar één winkel in deze straat, een winkel met bruids- en feestjurken. Hele lelijke, dat wel. Vinden de heren die de nieuwe ondergrondse containers aan het installeren zijn waarschijnlijk ook. Ze hebben precies deze winkel uitgekozen om hun mobiele sleeptoilet te stallen. Sta je in de winkel je jurk te passen, zie je buiten een bouwvakker van de pot komen.

deftig

Ik ben al weken benieuwd wat nu een deftig hotel is, in de ogen van deze verkoper dan. Want ik vind ze oerlelijk en zeker geen tientje waard.

black

There's a black house over yonder, that's where my baby stays.
There's a black house over yonder, baby, that's where my baby stays....

de weg

Er is inmiddels een schrijven onderweg waarin wordt uitgelegd wat de juiste spelling van de HarmJobWeg moet zijn. Het zal wel even duren voordat de correctie zal worden uitgevoerd denk ik, het schrijven is per internationale post verzonden. Dat duurt altijd een dag of wat.