opbergkat

Het is geen nieuw fashion-statement, geen nieuwe mode of trend. Nee onze KlaasKat heeft gewoon de neiging om op de meest ongelukkige plaatsen te gaan liggen. In mijn tas bijvoorbeeld. Bijzonder is wel dat hij gewoon blijft liggen als ik de tas oppak en meeneem.

Meneer blijft gewoon lekker in de tas en slaapt heerlijk verder.

Of kruipt lekker in de kast tijdens de afwas. Handig. Zou zo'n kat niet nappen dat die lege slaapplek nou net leeg is omdat daar die ene pan hoort te staan?

wokwokwok

Het zweet liep 'm van het voorhoofd. Zou het bij mij ook doen als ik urenlang boven hete pannen moet hangen om steeds weer bakjes wokvoer te verhitte. Gelukkig had de beste man een groot glas bier achter zich staan, waar hij af en toe een flinke slok van nam.
Buuv trakteert ons op een smakelijke verrassing en neemt ons mee naar de Wokspeciaal vlakbij Torenstaddorp. Het restaurant zeg me eerst niets, vreemd, ten slotte staat het praktisch op mijn geboortegrond. Totdat ik op weg naar het toilet de kegelbanen tegenkom. Beelden van langdradige ouderwetse bruiloften kwomen boven. Ergens in mijn hoofd klinkt zelfs nog de muziek van een slecht bruiloftsbandje en in mijn neus plots de geur van sigaren en verschaald bier.
Het lampje begint te branden. Ik was mijn handen en grijp bij de uitgang nog een Wilhelminaatje. Sommige dingen veranderen nooit.

urban ontdekken

Ik ken niet heel veel mensen die enthousiast kunnen worden bij de vondst van een stuk rails in een bos. Of die gaan jubelen bij het zien van een oude vervallen fabriek. Dingen waar ik onmundig blij van kan worden. Het Koekstadse duo KaCo heeft die gave ook. Ontdekkingstochten door de industriële rimboe? Bel ze maar, ze staan zo klaar.
Afgelopen vrijdag was het weer tijd voor zo'n tocht. Krien en Ka moesten helaas werken, maar Co was helemaal klaar voor een ontdekkingstocht langs het spoor richting Netoverdegrensstadt. Op de fiets.
Laat ik het maar kort samenvatten. We hebben elke spoorbrug- of overgang gezien en overgestoken, hebben de Oosterbuurse rangeeraftakking gevonden, heel Netoverdegrensstadt doorgefietst op zoek naar het verloop van de Aheenhuisse- en Bommenberendstadse aftakkingen en gezocht naar de ouderwetse voetgangersoversteekdraaihekjes.
Ook hebben we uren rondgedwaald door het verlaten textielfabriekcomplex, net achter de poal bij Grensdorp. Knerpend glas onder de schoenen, het geluid van waterlekkage overal, ingestorte daken, de geur van diverse brandstichtingen. Kortom een waar feest voor de liefhebber.
Tot slot hebben we nog een tweetal rondjes over oude begraafplaatsen, genoten we van een staaltje echte Oosterbuurse horeca en brachten we tot slot een bezoek aan een hele fijne Getränkehal. Bijzondere biertjes inslaan.
Binnekort lopen we het traject van de vroegere spoorlijn Textielstad-Oudstadtje. Belangstellenden kunne zich nog opgeven.

thanx!

Buur#16 stuurde zojuist een afvaardiging op pad. En dus stond BijnaBuuf#16 voor de deur met een tas vol Weizen. "Hier met de complimenten van je buurman, hij vindt ze toch niet lekker". Nou beste Buur, ik wel. Daarom, dank! En kom er anders vanavond eentje halen, ik heb ook wel wat anders...

16-0

Even schrok ik toen Krien mij kwam vertellen dat het 16-1 was. Ze vergiste zich. 16-0 is de juiste stand.

nieuwe schoenen

Omdat ik dus volgend jaar zelf maar mee moet doen in de Tour en omdat ik de laatste tijd echt moeite had om de voeten op de pedalen te houden met de steeds hoger wordende snelheden, heb ik nieuwe schoentjes gekocht. Op zich een hele uitgave en daarom zag ik er wel een beetje tegenop. Maar met een tweetal dagoverwinningen in de tourpoule (voordat het geheisa losbarstte) en een set pedalen voor een Sonderpreis van 1 hele euro, viel het reuze mee. Nu alleen nog leren om op de juiste manier af te stappen. Dus als je mij binnenkort ergens op straat ziet liggen met een fiets klemvast aan mijn voeten, uit betrouwbare bron weet ik dat het minimaal drie keer gaat gebeuren voordat ik het snap.

De spanning en sensatie van een ballonvaart. Helaas vanaf de grond gezien. Volgende keer beter. In ieder geval had Baasje samen met Ag-nes een hoop plezier. En daar ging het om.

krankjorum

Ik was er echt van gaan houden, van de Tour. Maar vanaf nu gooi ik de handdoek in de ring. Hou maar op, stop er maar mee. Van mij hoeft het niet meer. Dacht dat we het met het gedoe in de jaren 90 wel gehad hadden, maar inmiddels is het over. De liefde. Stap zelf weer op de fiets, zal dan ook steeds keurig melden waar ik ben. Maar piesen in een potje, dat doe ik niet. Wielrenners doen dat liever in de vrije natuur.

Enne, oh ja, help me er even aan denken dat ik morgen een andere bank neem.

poetsbeurt

De derde fiets die ik deze week heb gepoetst...

zomerpret

Ik kan het goed merken, de zomer van 2007 is echt aangebroken. Echt vakantieweer.

sukkel!

Ik wilde nog wel een gloedvol stuk schrijven over de man die van dood naar levend mij een boel punten in de toerpoel opleverde. Met als gevolg een gedeelde vijfde plaats. Ik wilde schrijven hoe hij koelbloedig door gekgeworden menigtes naar de overwinning fietste, tegen bergen op die nooit eerder werden bedwongen op een carbonnen ros.

Tot zojuist. Doping... Mijn gloedvolle betoog wordt er plots een stuk korter door. Maar wel met hoofdletters. SUKKEL!!!

vroeg in de morgen

"Denk je dat we er deze zomer nog een keer aan kunnen zitten" vraagt ze me vanmorgen vroeg. In haar ogen de angst voor een vroege herfst en kletterende regen tegen de ramen.

Ik stel haar gerust. "Tuurlijk" zeg ik. Dan fietst ze weg in haar gele regenjas.

schuilen

Terwijl ik met een noodgang naar mijn fiets ren, het geluid van de zelftimer in mijn oren, breekt de zon door. Een warme golf zonlicht glijdt over de binnenplaats van het Oosterbuurse Aheenhuisstadt. Het ziet er goed uit en we rijden verder. De Voorzitter heeft weer een stukje cultuur geproefd, bekeken hoe de boel het beste geschilderd kan worden, en we zijn klaar voor het vervolg van de tocht. De snelheid gaat omhoog en we vliegen over prachtige weggetjes door het Oosterbuurse landschap.
Aangekomen bij "Zum Venne" liggen de kussentjes al op ons bankje en kunnen we zo aanschuiven. Als we eindelijk aan een langzaam goudkleurige Reinheitsgebot zitten betrekt de lucht. Inktzwart dreigt het, links en rechts flits de bliksem met het gedonder op de achtergrond. Hoogste tij om huiswaarts te keren. We zwaaien naar de uitbaatster, bis binnenkort, en racen weg. Twee kilometer later dendert het al op onze kop.

We versnellen en als het echt los barst vinden we gelukkig een afdak. Vijftien minuten later is het droog en met een gemiddelde van 35 per uur snellen we huiswaarts. Daar is de douche warm en zijn de kleren droog. Een passend einde van een zondagtocht.

groen gras

Harm Job was druk met badkamer en fietspoetsen met een korte lig in de hangmat, tijd voor meer komkommernieuws!

"Buurman maait gras"

Buur#16 van over de schutting betrapt op het maaien van zijn gras. Later dit weekend blijkt waarom. Buur#16 zoekt een rustige plek om een meterslange en evendure sigaar op te roken. Koekje van eigen deeg? Sigaar uit eigen doos?
Wie weet. Blijf dus online en volg deze spannende avonturen...

the mask

Meer komkommernieuws:

"Man uit Textielstad koopt gasmasker."

Einde bericht.

schnappie

Het is zomervakantie, tijd voor echt origineel en overvalst komkommernieuws! Stop de persen!

"In Textielstad is een echte krokodil gesignaleerd!"

Sluit deuren en ramen en luister naar de radio!

Einde bericht.

drupdrup

En dat terwijl ik eigenlijk gewoon even lekker in de hangmat wilde liggen...

echte krattenstapelaar

Ik moet toch zeggen dat ik me af en toe afvraag wie de echte "Krattenstapelaar" is. Buurman K. heeft de naam, maar de enige en echte stapel had ik toch staan. Alhoewel ik wel moet bekennen dat K. zijn uiterste best heeft gedaan om een grote bijdrage te leveren aan het groeien van de hoeveelheid lege kratten. Doet ie toch nog zijn naam eer aan.

zomerstop

Met de zomerstop voor de boeg de laatste fietstocht. De komende weken geen d'OF- en/of zondagse klup-tochten het is dus weer even veilig op straat. Er zal best gefietst worden maar niet in klupverband. Ook het kluphuis zal de komende weken gesloten zijn. Helaas.

bijzonder

Bij de supergroothandel in Netoverdegrensstadt is het altijd feest. Metershoge gangpaden vol lekkers, maar ze hbben er ook vreemde producten. Wat te denken van Warm-Up-Soup? Tegenhanger van een Cool-Down-Soupje? Of de Middernachtssuppe? Wekker zetten om 24.00 uur en dan soep eten?

Topper is toch wel de Tsunami sushi. Gemaakt van aangespoelde tsunamislachtoffers? Nein danke...

Moeders leert met stokjes eten. Met één bord heeft ze het onder de knie. Of zoals ze het zelf zegt; één bord zit vast onder de knie...

vleugzeug

Opeens klinkt er een diep motorgeluid boven me. Niet het geluid van een klein sportvliegtuigje, nee dit klinkt ouderwetser. Een, in USAF geschilderde, tweemotorig exemplaar. Heb mijn vliegtuigvormenboekje zo snel niet bij de hand, maar kan me wel voorstellen dat mijn bejaarde buren in de kelder zitten. Zij maakten in februari 1944 het bombardement op de Pieperdepiepstraat mee.
Later spreek ik mijn buurvrouw. Ik ben niet verbaasd als ze me vertelt dat mijn buurman al twee nachten in de kelder slaapt....

waterballet

Gisteren waren we nog dikke maatjes. Hadden elkaar wel achterna gezeten met waterpistolen en waren drijfnat, maar met de tanks leeg hield het op. Droge kleren aan en over.

Vanavond ging het iets anders. Terwijl er in de kop van de provincie sprake was van absoluut noodweer, ontaardde onschuldig vermaak met waterpistolen over de schutting, met hulp van S-anne, in een gevecht met tuinslangen, twee aan de kant van buurman K. en één aan mijn kant. Halverwege werd S-anne afgevoerd, drijfnat in een handdoek in de auto gezet, voordat het van kwaad tot erger ging. En het ging erger. Dwars door het regenpak dat ik, als pseudo watervrij pak, had aangetrokken. Met gevaar voor eigen leven legde Krien een kort stuk van dit gevecht vast op de gevoelige plaat.

Ben ik er toch voor dat we vanaf nu gewoon weer met de waterpistolen doen. Maar pas als mijn andere korte broek ook weer droog is.

mooie winst

(Gisteren won ik de dagprijs in onze tourcompetitie met een, alleen voor mij niet, onverwachte winst van de Oosterbuurse streekgenoot Gerdemann uit Bommenberendstadt. Nu maak ik weer goede kansen, zie bericht. En bedenk dat deze man ook nog mijn joker (dubbele punten) is.)

ANP290 2 SPO 55 CRIELAARD 941
WIEL15 TOUR KORT; WIELRENNEN-NIEUWS-RASMUSSEN

PROTOUR - RONDE VAN STOKBROODKASENWIJNLAND

TIGNES (ANP) - Michael Rasmussen heeft de zondag de zwaarste
Alpenetappe gewonnen. De klimmer van de Rabobankploeg kwam als
eerste boven op de Montee de Tignes. De Deen reed in de achtste rit
lange tijd vooraan, samen met enkele medevluchters. Op de laatste
helling liet hij die achter.
Door zijn zege heeft Rasmussen de leiding genomen in het
bergklassement. Ook de laatste twee jaar won Rasmussen een
touretappe. Bovendien pakte hij in 2006 de bergtrui.

151742 jul 07

klimmen

Terwijl er in Stokbroodkaasenwijnland de ene renner na de andere het opgeeft of per ambulance wordt afgevoerd, heb ik zelf ook een beest van een tocht in de benen. Goed, geen tocht van het kaliber tour de Stokbroodkaasenwijnland, maar wel een fikse voor een enthousiaste vrijetijdsrenner. Bijna honderd kilometers, met deze warmte. drie keer de Schoppendingenberg (ik heb er vaker uit vergissing over gesproken, maar het is echt een berg en ik heb 'm nog nooit eerder beklommen, maar zal dat wel gaan doen...) op, vanaf drie verschillende kanten. Slopend, loodzwaar op mijn oude fietsje met wegverzet. Maar prachtig.

Ook knap dat we de berg überhaupt vonden, Buurman Krattenstapelaar deed eerder pogingen die strandden in een hoop gezoek en besmuikt gelach. Maar deze keer vloogkropen we er dan echt tegenop. En dan smaakt een glas ijskoude bidonvulling wel erg lekker op een terras in Nieuwenburg. Volgende keer weer.

even weg

En zo zaten we opeens in de noordelijkste provincie van ons land. Niet alleen het beroemde museum van Martinitorenstad, ook even door naar de noordelijkste havenstad. Prachtig, een kleine vakantie in een dagje. En het weer was ook nog prachtig!

vrijdagrecept!

Het is weer vrijdag, tijd voor een nieuw recept van Chefkok Jansen1s. Zonder paprika! Eet smakelijk!

Risotto met paddestoelen en rode wijn.

Voor 4 personen:
Ingrediënten
- 40 gram boter
- 2 eetlepels olijfolie
- 1 teen knoflook, fijn gesneden
- 1 ui, fijn gesneden
- 1 tak verse rozemarijn, fijn gesneden
- 1 tak salie, fijn gesneden
- 1 handje basilicumblaadjes, fijn gesneden
- 4 tomaten, ontveld en ontpit in kleine blokjes gesneden
- 1,5 liter groentebouillon
- 1 handjevol peterselie klein gesneden
- 350 gram risotto
- 200 ml stevige rode wijn
- 40 gram vers geraspte parmezaan
- 150 gram kastanje champignons
- zout en verse peper naar smaak.

bereiding:
De boter met de olie smelten in een sauspan. Doe er de knoflook, ui, rozemarijn, salie en basilicum bij en laat op zacht vuur even koken onder af en toe roeren voor ong. 5 minuten. Voeg de tomaten toe en kook voor 15 minuten, af en toe roeren. Daarna voeg je de champignons toe en brengt het op smaak met verse peper en zout.
Breng ondertussen het water voor de bouillon aan de kook.
Voeg de rijst en de peterselie aan de groente toe en blijf roeren. Zorg dat de rijst lekker nat is van het vet uit de pan en blijf roeren terwijl je de wijn toevoegt. Wacht tot alle wijn is opgenomen door de rijst. Daarna voeg je beetje bij beetje de bouillon toe, je wacht elke keer tot het vocht is opgenomen en dan voeg je weer een beetje toe, gebruik hier bijvoorbeeld een soeplepel voor. Herhaal dit proces voor ong. 20 minuten tot de rijst zacht is.
Het geheim van een goede risotto is dat je blijft roeren en vocht blijft toevoegen tot de rijst zacht wordt. Als de rijst klaar is voeg je de parmezaan toe.
Van al dat werken krijg je wel trek, maar geloof me, dit is een klassiek Italiaans gerecht en je krijgt er automatisch zin in om The Godfather bij op te zetten.

Garnituur:
Gegrilde aubergine met spaghetti van komkommer.
Ingrediënten:
- 1 aubergine
- 1 komkommer
- 1 halve citroen
- olijfolie
- peper en zout

Aubergine over de lengte doorsnijden in dunne plakken en besprenkelen met zout. Laat ong. 20 minuten op keukenpapier liggen. Op deze manier onttrek je al het vocht uit de aubergine. Gebruik een grillpan of als je die niet hebt een koekenpan en wentel de aubergine nadat je hem met keukenpapier drooggedept hebt om en om in een laagje olijfolie. Breng op smaak met peper en zout.
Schil de komkommer en snij de komkommer voor de helft doormidden. Halveer deze vervolgens over de lengte en herhaal deze stap nogmaals waardoor je nu acht lange stukken over hebt. Snij deze in de lengte totdat je langen slierten over houdt. Besprenkel met citroensap en olie en mix goed door elkaar, voeg peper en zout toe.

Serveer met veldsla en eet smakelijk. Tot de volgende keer!

spoorbeleven

Ik kan het niet laten. Voor mijn neus staat een reus uit vroegere tijden. Machtig bromt zijn binnenste, zijn kracht spat eraf. Ik moet er even een plaatje van schieten, van deze prachtmachine. Ik heb er tijd voor, mijn aansluiting laat nog even op zich wachten. Ik ben niet de enige. Een man in een rood jasje staat ook met zijn telefoon in de lucht. Onze blikken kruisen elkaar. We wisselen een veelbetekende lach uit en leggen onze jongensdroom vast op de gevoelige plaat. Dan komt mijn trein binnen en ik stap in. Zou het rode jasje weten dat ik ooit op een mooie dag deze machtige machine zelf bestuurde? Met mijn hand op de Oerlikon 108 ton op voelen optrekken.

Als we Textielstad binnen denderen zaait een opmerking via het omroepsysteem enige onrust onder de reizigers. "Dames en heren, we rijden zojuist station Domstad binnen". Reizigers kijken elkaar aan, Dan beseft de omroeper zijn vergissing en uit de luidsprekers klinkt snel "herstel, we rijden zojuist station Textielstad binnen". In de trein haalt iedereen opgelucht adem.

d'OF tour

Fietsklup d'Oale Fietse ging er woensdagavond weer stevig tegenaan. Of toch niet? Buurman Krattenstapelaar had wat moeite met een deel van de route...

acteurs

Als stoere fietsers waren we natuurlijk ook door wind en regen op de fiets gekomen, acteren is leuk, maar fietsen is echt. Zo werden we ook ontvangen. "Ah, de fietsers zijn er" waarna we allemaal een afstandsverklaring moeten tekenen (producent is niet verantwoordelijk voor enige vorm van schade tijdens of als gevolg van meewerkn aan de productie, art 7.1) en een kop koffie krijgen. En zo begon mijn acteercarrière. Met een heleboel wachten in de kou en regen. De bedoeling was dat er een zomerse scène opgenomen werd op het bekende terras van café Het Peuleke. Lastig als het grijs en grauw is.

Onze rol was simpel. Als er "aktie, film loopt, take 36, slate 2" werd geroepen moest we een gezellig onderonsje mimen, doen alsof we onze (lege) flesjes bier opdronken om vervolgens weg te fietsen. En dat een keer of vier, vijf. Vervolgens was het steeds wachten geblazen totdat de hele scène er goed opstond. Of niet.

Medezondagsfietser Grappenmaker, schrijven en acteur van en in de serie, hadden we inmiddels al aardig te pakken genomen. Een telefoontje dat we paraat waren op een hele andere, gesloten, horecalocatie, kilometers uit de buurt, en maar niemand zagen, bracht enige paniek. Een paniek die over was na een bezorgd telefoontje naar de productie over te laat arriverende figuranten. Sympathiek van hem dat hij uiteindelijk toch nog een drankje aanbood.

Nu zijn we benieuwd of er überhaupt iets overblijft van onze tomeloze inzet. Ik acht de kans dat onze acteertalenten op de vloer van de montageruimte achterblijven erg groot. Niet dat het iets kan schelen, het fietstochtje over de Paasjesberg na de opnamen, was meer dan de moeite waard.

figuranten

Buiten regent het pijpenstelen terwijl ik mijn zondagse fietspakje aantrek. We gaan zo met een aantal zondagse klupleden op pad. We zijn vandaag beeldvulling voor de regiosoap van de baas. Medefietskluplid Grappenmaker speelt niet alleen een rol in de serie maar draagt als schrijver ook zijn steentje bij. En als er dan bij een terrasscène dan een groepje wielrenners nodig is, precies. Mooi moment om de nieuwe klupkleding te tonen aan de rest van de provincie. Maar eerst trek ik mijn regenjasje aan.

tour d'Harm Job

De tour de Stokbroodkaasenwijnland heeft er net 120 kilometers opzitten in de langste etappe van deze klassieker als ik thuiskom. Kon niet stil blijven zitten met de wetenschap dat ergens heerlijk wordt gefietst. Alleen als ik kijk naar de gemiddelde snelheid van het peloton, rond de 25 op dit moment, dan had ik er zonder problemen tussen kunnen rijden. Zelfs nog wel aan de kop... En dan snel een Joop Zoetemelkje trekken.

weergoden

Of het in Textielstad erg hard regent, vraagt Krien aan de telefoon. Onze Nationale Publieke Omroep brengt het nieuws dat Textielstad is getroffen door noodweer. Ik werp een blik naar buiten. De zon schijnt volop, ik was ook lekker in de tuin aan het werk. Geen teken te zien van enig onheil.

Dat was anderhalf uur geleden wel anders. Voor niets naar Beschuitstad geweest, zaken gingen niet door (het zomerseizoen is begonnen), kom ik de stad inrijden en besef dat ik een wedstrijd moet aangaan. Ben ik eerder de trein uit, het station af en op de fiets eerder thuis dan de regenbui. Even denk ik het verloren te hebben als de trein vlak voor het perron plots stokt. Gelukkig is het in 2 minuten over en ben ik net op tijd thuis. Als ik de tuinpoort van het slot draai vallen de eerste druppels.

volle bak

Ik zag even de voorwielen los komen van de straat. Op het moment dat de grote en zware doos door drie mannen in het autootje geplaatst werd. De bestuurder en zijn maat sprongen vervolgens snel voorin, om de voorwielen weer contact te laten maken met moeder aarde. Ik hoop niet dat ze veel verkeersheuvels zijn tegengekomen op de weg naar huis.

zon op de bol

En zo hoort het, met de kop in de zon, lekker broeien in de luie ligstoel. Niet dat gezeur met regenjassen en natte straten. Zomer, dat zal het worden! En snel een beetje!

07-07-07 (de pastoor hangt aan een touwtje)

Het is 14.14 uur op zaterdag 07-07-07, er komt een stel voeten uit de toren tevoorschijn, de pastoor van L.A. is klaar voor zijn afdaling. Gaat dit goed of was het toch beter geweest om een schietgebedje vooraf te doen? Klik film voor meer...

recepten

Vanaf nu elke vrijdag op Harmjobinhetwild, recepten van meesterchef Jansen1s! Deze keukenprins stond afgelopen jaar in de keuken van een Grachtengordels restaurant, op jacht naar een ster of wat. Harm job wist deze chef te strikken voor een serie exclusieve recepten die van het weekend een waar feest maken! Dus keukenschort om, gaspitten aan en koken maar! Veel plezier!

"diner om de vingers bij af te likken"

Voor:
Geroosterde paprikasoep met polentacrostini:
ingrediënten
- ½ kg rode paprika
- 60 gr. boter
- 2 uien, fijn gesneden
- 2 teentjes knoflook
- 2 liter paddenstoelenbouillon
- 2 steranijs
- zout, peper
- 4 el grof gesneden dille
- 4 el extra vierge olijfolie
voor de crostini:
- 200 gr polenta
- 30 gr boter
- 80 gr geraspte pecorino
c. 150 ml olijfolie

Hoofd:

polenta gnocchi met tomatensaus en zoet/zure paprika
ingrediënten:
groot glas polenta
groot glas water
200 gr parmezaanse kaas of pecorino
olijfolie
- polenta koken, uitsmeren tot lag van 1 cm, afkoelen, met glas rondjes uithalen, insmeren met olie en door kaas wentelen. Daarna 20 min. in oven op 180 C.

6 grote tomaten, ontveld in kleine stukjes gesneden
uitjes, fijn gesneden
verse basilicum, fijn gesneden
1 bleekselderie, fijngesneden
1 aubergine, grote dobbelsteentjes.
1 dl rode wijn
2 teentjes knoflook

1 groene paprika
2 eetlepels olijfolie
scheutje azijn
2 eetlepels suiker

broccoli

zoete aardappel chips
peterselie

groene salade

Toetje:
Chocolade-perenpudding
Ingrediënteen:
125 gr boter, gesmolten
200 gr fijne kristalsuiker
3 grote scharreleieren
180 gr bloem
75 gr cacaopoeder
6 el melk
3-5 rijpe peren

verwarm oven voor op 160 c, in kom boter en suiker glad kloppen, 1 voor 1 eieren toevoegen, doorkloppen. Zeef de bloem, cacaopoeder en bakpoeder boven mengsel en klop goed door. Voeg melk toe en roer glad. Mengsel in taartvorm van 20-30 cm afhankelijk van aantal peren. Druk peren stevig in pudding, bak 30 min.

BOODSCHAPPENLIJST:
Paprika, ½ kg rood
2 groene paprika’s
6 grote tomaten
1 streng bleekselderie
1 aubergine
1 grote broccoli
2 grote zoete aardappel
peterselie
2 Steranijs
3-5 rijpe peren
pakje roomboter
Bos dille
Bos basilicum

Paddenstoelenbouillon, genoeg voor 2 ltr.

100 g Pecorino kaas
100 g Parmesaan

roofmoord?

Spannende sticker op de prullenbak in de trein van Provinciestad naar Beschuitstad gisteren. Iemand met de oplossing?

triest

Het deed me vanmorgen een beetje pijn toen ik ze zo zag staan, in het natte donker. Zoveel ongebruikte vrolijkheid.

Onze waterpistolen. Aangeschaft in de hoop op prachtig weer met volop zonneschijn.

Al bijna twee weken staan ze ongebruikt in de regen te wachten op een goed straatgevecht of om simpelweg wat verfrissing te brengen in de hitte. Ik heb ze maar even toegesproken en beloofd dat hun tijd echt wel komt. Ik hoop wel dat ik mijn belofte waar kan maken.

toerploeg

En dan is het weer bijna zo ver, aanstaand weekend start het Stokbroodkaasenwijnse wielerspektakel weer. Niet alleen prachtig omdat het van links en rechts, van onder en boven op de voet wordt gevolgd op radio, televisie en internet, maar omdat het simpelweg de toer van de helden is. Tijd dus om de jaarlijkse toerpool in te vullen, zelf een ploeg samenstellen en dan maar hopen op dagwinsten, hoofdprijzen of de slagroomtaart voor de absolute verliezer.

Ik heb uit het wielerland vast een tijdschrift meegenomen om mij te helpen bij het maken van een keuze. Of ik dit jaar weer een ploeg ga samenstellen die bestaat uit zonen van vroegere renners of grappige achternamen, weet ik nog niet. Het moet wel spannend blijven.

Doe jij mee met een toerpool? Ja? Deel je ploeg met de lezers van dit blog en tik de namen in het reactievenster. Harm Job kijkt aan het einde van de toer hoe jouw renners zijn geëindigd en wie weet is er een leuke fietsprijs te verdienen...

zenuwen

Ondertussen is de verdoving uitgewerkt en kan ik wel onder de bank kruipen. De ingenomen aspirine zal best wat doen, maar veel merk ik er nog niet van. Zelfs het aanslaan van het toetsenbord davert door in mijn linkerkaak. Grr!

Heb vanmorgen een uur in de stoel van de tandarts gelegen voor een echte ouderwetse wortelkanaalbehandeling. Van de behandeling heb ik weinig gemerkt, qua pijn dan. Wel op het moment dat de beste man begon met het opbouwen van het geheel en daarbij bezig ging met het verplaatsen van mijn tandvlees. Tenminste, zo voelde het. Een mond vol gereedschap en kramp in de kaken terwijl ik de neiging om de beste man te slaan of om weg te lopen slechts ternauwernood kan onderdrukken. Gruwelijk. En dan te bedenken dat mijn tandarts me laatst verrastte met de mededeling dat ik nog steeds een verstandskies heb die er in augustus uit moet... Vrijwilligers, iemand die in mijn plaats wil gaan?

vakantieverhalen (6)

Stokbroodkaasenwijnland is natuurlijk geschiedenis. Een land vol oude bouwsels en musea, zo vol dat de kans op een echt kasteel of Romeinse ruïne in de achtertuin vrij groot is. Van tijd tot tijd zijn we er dol op, Krien en ik. Passen we er onze tocht speciaal op aan.

Zo dumpt de fietsbus ons aan de rand van een plaats waar een heel belangrijk museum is. We besluiten meteen dat onze tocht die dag niet verder gaat, tent op en het museum in.

Het dorp is de geboorteplaats van de "redder van het vaderland", Marechal du Stokbroodkaasenwijnland Joffre. Het koekstadse duo Kaco maakte ons eerder helemaal lekker met prachtige verhalen over deze militair die een grote rol speelde tijdens het eerste jaar van La Grande Guerre, maar later wegens onvermogen ceremonieel werd weggepromoveerd.

Het dorp is trots op deze man blijkt als we ons melden bij het museum en geboortehuis van deze man. De enthousiaste en enig aanwezige medewerkster stort een waterval van woorden over ons heen. Ik maak eruit op dat het een groot en belangrijk museum is, er heel veel verdiepingen zijn met nog veel meer belangrijke spullen.

Krien en ik lopen vol verwachting het pand binnen, langs rijen fotokopieën, geplastificeerde foto's, borstbeelden en een kast met souvenirs. Her en der zijn in toonkasten "originele" spullen te zien, brieven van de maarschalk, ansichtkaarten van het front of een origineel winteruniform. Alles onder een dikke laag stof, vergeeld en door de motten aangevreten. Typisch Stokbroodkaasenwijnlands.

Gelukkig is het niet overal zo. Het "Fort des Salses" waar we speciaal voor om fietsen en op een hele rare camping vol Dutroux-achtige Zuiderburen terecht komen, is prachtig. Ook hier krijgen we een hele enthousiaste, helaas vanwege een klein taalprobleem, niet helemaal te volgen, rondleiding, vol grapjes en spannende verhalen. Gelukkig verkopen ze er een goede en leesbare gids, zodat ik het thuis nog eens rustig kan nalezen.

werkstapel

Misdaadcijfers, er bestaan prachtige grafieken en statistieken om dat in beeld te brengen. Elk jaar verschijnen er weer dikke rapporten over de gestegen of gedaalde misdaadcijfers. Zo blijkt dat van de 1000 burgers in Textielstad er 83,9 slachtoffer worden van een misdrijf, er 182 verdachten per 10.000 inwoners zijn, van wie 16,2% veelplegers terwijl het oplossingpercentage 17% is (aldus de meest recente cijfers van 2005).
Klinkt prachtig allemaal. Ik heb zelf een andere meetmethode. En een voorspelling. Voor 2007 zijn de misdaadcijfers gestegen. Hoe ik dat zo zeker weet? Omdat de stapel dagvaardingen van de beide rechtbanken in onze provincie van de laatste zeven maanden een stuk hoger is dan eerdere jaren. Zeker 1,20 meter. En dan zijn dit alleen nog maar de stukken die ik niet in mijn archief stop.
Helaas weten we pas over een jaar of twee of ik gelijk heb. Ben benieuwd.