wokwokwok

Het zweet liep 'm van het voorhoofd. Zou het bij mij ook doen als ik urenlang boven hete pannen moet hangen om steeds weer bakjes wokvoer te verhitte. Gelukkig had de beste man een groot glas bier achter zich staan, waar hij af en toe een flinke slok van nam.
Buuv trakteert ons op een smakelijke verrassing en neemt ons mee naar de Wokspeciaal vlakbij Torenstaddorp. Het restaurant zeg me eerst niets, vreemd, ten slotte staat het praktisch op mijn geboortegrond. Totdat ik op weg naar het toilet de kegelbanen tegenkom. Beelden van langdradige ouderwetse bruiloften kwomen boven. Ergens in mijn hoofd klinkt zelfs nog de muziek van een slecht bruiloftsbandje en in mijn neus plots de geur van sigaren en verschaald bier.
Het lampje begint te branden. Ik was mijn handen en grijp bij de uitgang nog een Wilhelminaatje. Sommige dingen veranderen nooit.