onderuit

En terwijl het langzaam donker wordt buiten (was het dan licht vandaag?) zit Krien al uren in de stoel voor het raam te lezen. De nieuwste van Harry Potter, die moet nog uit voordat we heerlijk een paar dagjes eropuit trekken. Gezellig even weg met de familie naar het Zuiderbuurse Havenstad. Lekker eten, pintje, museum, wandeling en meer van dat. Ik spreek u dus en paar dagen niet, maar wees gerust, I'll be back!

Bonustrack! Uit Harm Job's Kersttop 25 aller tijden het onovertroffen John Denver - Please Daddy Dont Get Drunk This Christmas, een nummer waar je deze kerst toch niet omheen kan! Veel plezier!

X-mas Guitar Hero

Buur#16 (a.k.a. Mr.T-rex)schreef er al over, het downloadbezoekje dat ik deze week bracht. Fijn om te weten dat ik niet de enige ben in de straat die bezig is met het verzamelen van rare, vreemde, gekke, onluisterbare en niet om aan te horen kerstliedjes. Gelukkig heeft ook Kaco last van deze bijzondere afwijking en kan ik een ceedee vol met country & western, punk en soul kerstmuziek per post verwachten. Ik ben nog op zoek naar de kerstboodschap van Charles Manson, maar die heb ik ergens online al gespot.
En terwijl de pc van Buur#16 volstroomde vermaakte ik me met Guitar Hero 3. Zoals uit het filmpje zal blijken bak ik er helemaal niets van. Het mag de lol niet drukken. Oordeel zelf of nog beter gezegd, probeer het zelf...

pizzapil

Ik ben tegenwoordig al zo behept met het "kentekenenvirus" dat ik eerst de nummerplaat check en dan pas kijk naar het voertuig. Ik zie de "PIL" dan ook eerder dan het geval waar het op zit.

Als ik dat zie, vraag ik me meteen af wat een Oosterbuurse pizzabakker in het centrum van Textielstad doet? Direct daarop vraag ik me af wie er in **dsnaam gaat voor een combinatie van pizza en koffie...

big brother

Inmiddels is het al weer een tijdje gemeengoed, ook in Textielstad kijkt Big Brother tegenwoordig toe. Heel gek, twintig jaar geleden liep het halve land te hoop tegen het spionagegedrag van "de overheid", tegenwoordig lijken we het zelfs toe te juichen. Tijden veranderen, de "veiligheid van de burger" staat voorop. Het mag dus gewoon.
Ik ben er niet voor, ik geloof er niets van dat het ophangen van een camera op straat voorkomt dat mensen zich misdragen. Mensen die zich misdragen plannen dat meestal niet. Iemand die een ander een klap verkoopt bedenkt echt niet van te voren dat hij dat gaat doen op een "cameraloze" plek. Net zo min dat hij zich zal laten weerhouden van het uitdelen van de bewuste klap.
De praktijk kom ik vaak genoeg tegen in de rechtbank, hoeveel voetbalsupporters zijn al niet succesvol veroordeeld door camerabeelden? Tuurlijk, wel veroordeeld, maar de aanwezigheid van camera's heeft niet voorkomen dat de zaak uit de hand liep. En dat is toch waarvoor ze er hangen. Of heb ik het mis.
Zelf heb ik altijd de neiging om te zwaaien zodra ik een camera bespeur. Of om ze zelf op de foto te zetten. Terugfilmen en fotograferen of een groot bord laten zien met bijvoorbeeld "alles is hier veilig" of "ik voel me onveilig omdat u meekijkt" erop. Misschien een idee om daar eens een leuke performance van te maken.

op een stokje

Als ze instapt en naast me gaat zitten weet ik het al. Die is niet 100%. Ze is veel te kinderlijk gekleed voor haar leeftijd, haar haren zijn veel te blond, de blos op haar wangen te roze, de zonnebril te opzichtig en de haar lippen te groot dankzij een fikse spuit collageen. Als ze vervolgens kusjes begint te werpen naar haar spiegelbeeld in het raam, tegen zichzelf begint te praten en uiteindelijk uitbarst in klagelijk gezang, weet ik het zeker. Die spoort niet in de trein.

windvanger

Ik begin aan het laatste stuk van mijn vaste winterrondje, de rit langs het Ambtsvenn aan deze kant van de grens. Een berucht tegenwindstuk inmiddels. Ook op een dag als vandaag, op het eerste gezicht is het windstil en mijn benen gaan ook dito rond, lekker soepel. Maar als ik het bos uitrij voel ik tegendruk. De trappers gaan moeizamer rond, mijn snelheid daalt, ik buig mij diep over het stuur en vloek een keer stevig.
Het is zwaar en het zweet druipt me al snel over de rug. Met lede ogen zie ik mijn gemiddelde dalen. Dan hoor ik het geluid van een motorvoertuig. Ik wordt ingehaald door een man op een bromscooter. De man kijkt mij aan en roept luid "nou kom op dan" en gaat voor me rijden. Ik zoek direct aansluiting en maak gebruik van zijn slipstream. Mijn snelheid gaat omhoog, 35, 36, 37 kilometer. De man kijkt regelmatig achterom of alles goed gaat.
Bij de Knaldehutweg neem ik met een "bedankt" afscheid, ik ga rechtsaf. De man groet mij met een hartelijke zwaai en gaat rechtdoor. Vriendelijk! De laatste kilometers gaan soepel, mijn benen hebben de snelheid er goed in. Thuis heb ik een gemiddelde van 29,29 op de teller staan. Ik ben tevreden en hoop deze vriendelijke man vaker tegen te komen...

reageer snel!

Bij het zien van deze foto verwacht Buurman Krattenstapelaar heeeeeeeel veel reacties! Zullen we hem voor één keer eens in de waan laten en massaal reageren?

PD (plaats delict)

Even voor zessen klinkt een enorme knal in de straat. Binnen een paar seconden gaan overal voordeuren en slaapkamerramen open. Allemaal verschrikte buren die verontrust polshoogte komen nemen. Er is verder niets meer te zien en na wat heen en weer gepraat is de straat snel weer leeg.
Dan zie ik plots dat de opsporingsdiensten ingeschakeld zijn. Buurman Krattenstapelaar en Mr.T-Rex brengen de Plaats Delict in beeld en stellen sporen veilig. Mr.T-Rex heeft zelfs zijn onderzoekskoffer meegenomen. Gelukkig maar, bewijsmateriaal hebben we nodig. Na uitgebreid onderzoek concluderen de heren dat het waarschijnlijk gaat om een betonstrijker, een zeer harde knaller. De dader blijft voorlopig onbekend. Case closed...

defect

Ik durf te wedden dat de uitbater van deze winkel in het overdekte winkelvreugdecentrum vandaag heel graag een piepklein deurtje in zijn winkelpui had gehad, al was het maar ruim genoeg om één klant per keer naar binnen te laten.

gedicht

"een roze bordje,
daar viel mijn oog
op hoog in de lucht
ver uit het zicht toch
zonde van een mooi
gedicht"

(klik op foto voor groter)

spetters

Of het regent of dat ik al een half uur de straatdrek van mijn voorganger aan het happen ben, weet ik niet. Feit is dat we er geen van allen fraai uitzien. Het winterfietsseizoen is inmiddels vier tochten oud en ook vandaag weer zijn er zeven man zo gek om op de stalen/aluminiun/carbon rossen te stappen en een rondje van 60 kilometer te fietsen.
Ook met regen en wind is onze regio prachtig om in rond te trappen. En dat doen we dus in een stevig tempo. Ik ben vandaag weer eens op mijn "oale fietse" gestapt. Het voelt vertrouwd en goed. Ik merk het verschil met mijn nieuwe natuurlijk wel, maar de bijna 5000 kilometers die ik in de trappers heb wil ik best proberen te verdubbelen in de komende tijd.
Als we uiteindelijk, na een echt rondje om het vertrekpunt, weer in de stad zijn, is iedereen van top tot teen bedekt onder de drek. Het zand knispert in de mond, de bidons bevatten meer drek dan vocht, het water staat tot in de bilspleet en over de fietsen wil ik het helemaal maar niet hebben. Maar het was wel fantastisch, vermoeiend maar heerlijk.

sjoelen!

De winter staat voor de deur, het is tijd voor het straatsjoelseizoen! De eerste ronde kende een verrassende uitslag!

bus

Toen ik deze zag rijden heb ik, met een arm vol boodschappen, even de achtervolging ingezet. Alleen de woeste blikken van de drie Oostblokkistaanse bouwvakkers deden mij een beetje afstand houden. Maar wat een goed kenteken zeg!

en de stand bleef gelijk, 18-0

Buiten in de tuin rinkelt het vogelafschrikalarm, een klingelklangelgeval dat de gevederde beestjes moet waarschuwen dat KlaasKat in aantocht is. Ik schiet uit bed en kijk uit het raam. Niets, geen zwartgekleurd monster te zien. Dan klinkt op de overloop het belletje van Klaaskat. Ik neem voorzichtig een kijkje om de hoek van de deur. Een paar glimmende kattenogen kijken mij aan. In zijn bek een klein verschrikt vogeltje.
Inmiddels weet ik dat een wilde achtervolging zinloos is dus ik loop voorzichtig achter KlaasKat de trap af. Op het kleed in de woonkamer begint hij te spelen met het vogeltje. Plots fladdert er wat door de kamer. Een zeer levendig vogeltje dat voor het klapraam gaat zitten. Terwijl ik probeer om het raam open te doen wordt KlaasKat helemaal gek. Hij ziet zijn heerlijke ontbijtje al aan de horizon verdwijnen en klimt als een dolle langs de stoel en mij omhoog. Ik gil het uit van de pijn, meneer gebruikt al zijn nagels om maar zo snel mogelijk bij zijn buit te komen.

Vlak voordat hij op mijn hoofd staat grijp ik hem. Krien schiet te hulp en laat het vogeltje eruit, het verdwijnt inderdaad spoorloos aan de horizon. KlaasKat is zwaar teleurgesteld, klagelijk zit hij te miauwen en hij biljft proberen om bij het raampje te komen. Voor de zekerheid doe ik even alles op slot, het komende uur blijft hij maar even binnen.

Koekstad, 09.17 uur...

Koekstad, 09.32 uur...

Provinciehoofdstad, 12.39 uur...

Provinciehoofdstad, 12.49 uur...

Koekstad, 13.52 uur...

Koekstad, 15.59 uur...

Koekstad-Beschuitstad, 17.36 uur...

Textielstad, 21.56 uur...

fladderdefladder

Voor me op de Sonnenweg lopen vier stokjesdames. Twee aan twee nemen ze bijna de hele weg in beslag. Als ik een meter of vijfentwintig achter ze ben rinkel ik een paar keer met mijn fietsbel. Het is maar goed dat ik wat langzamer ben gaan fietsen en de handen al aan de remmen heb. De dames stuiven in alle richtingen uiteen. Een fladdert er naar rechts en komt voor mijn fiets terecht, een tweede gaat bijna van de schrik vlak voor mijn neus om van de schrik, terwijl een derde nog net de sloot naast de weg kan ontwijken. Wat de vierde doet krijg ik niet meer mee. Ik ben te druk om overeind te blijven en tussen de algehele verwarring door te fietsen. De dames kwetteren "mein Gott, ach Himmel, ja das ist Blöd!" waarop ik ze vertel dat het natuurlijk "Blödsinn" is om bij achteropkomend verkeer op het vasteland naar rechts uit te wijken. Dan ben ik de bocht door. Ik krijg niet meer mee wat er tussen de dames en de achter mij rijdende PKW voorvalt, maar het voertuig haalt mij even later zonder problemen in.
Even later ben ik de grens weer over. Op het smalle fietspad voor me doemt een hardloper op. Opnieuw minder ik vaart en bel ik vrij stevig en lang. De loper vertrekt geen spier en hoort mij niet. Ook niet als ik op een halve meter achter hem nog eens bel. Ik besluit de man verder met rust te laten en blijf rustig achter hem fietsen. Mijn banden knetteren over de gevallen bladeren, mijn remmen piepen en ik veroorzaak nog veel meer lawaai, de hardloper merkt niet en rent door. Doof is mijn conclusie, de man is ook al op leeftijd. Aan het einde van het pad slaat hij rechtsaf terwijl ik naar links fiets. Een blik op mijn teller geeft aan dat het me een paar tienden heeft gekost. Uiteindelijk kom ik thuis, met 31,7 km in de benen met een gemiddelde van 28,92. Het kan beter, ik weet het. Veiligheid ging voor.

Jositha

Ben alleen nog benieuwd wat Jositha als cadeau heeft gekregen... (klik groter)

bericht

Als de trein het station uitrijdt kraakt het speakersysteem. Ik hou mijn hart vast, omroepberichten in de trein hebben zelden een positieve boodschap. "Goede morgen dames en heren. U bevindt zich in de intercity naar Regeringsstad. Deze trein zal stoppen in Industriestad en Beschuitstad. Ik wens u allen een goede reis en een fijne dag." Piepkraakkrrstpiepkrrst.
De IJzeren Spoorwegmaatschappij is vandaag met het goede been uit bed gestapt. En nog punctueel ook!

asfalt

Het dampt en knettert en het ziet er fantastisch uit. In het donker zijn oranje mannetjes bezig met het asfalteren van de Höksebargsestraat. Er komt een prachtige en glimmende laag op de weg waar ik binnenkort weer met mijn reesbandjes over heen kan zoeven. Nieuw asfalt is zo mooi!

theater

Alsof de theatervoorstelling volledig is uitverkocht, zo ziet zaal D van de Beschuitstadse rechtbank er uit. Het publiek is massaal uitgerukt om het rechtbankschouwspel van het jaar te bekijken.
"Ja ik heb altijd al eens een zitting willen bijwonen en nu dacht ik, kom laat ik vandaag maar eens gaan. Het is toch wat hè, zo'n zaak, niet?" Aan het woord een man die naast mij zit. Reikhalzend volgt hij elke handeling. Praat de verdachte dan spitsen zijn oren zich in die richting, stelt de rechter een doordringende vraag, dan geeft hij bijna antwoord. Links van me zit een bezoekster met smaak een meegebracht boterhammetje op te peuzelen totdat een agente van de parketpolitie er een eind aan maakt.
Ondertussen blijft het publiek toestromen, er is geen stoel meer vrij. Zelf zit ik strategisch achterin, naast de deur. Als de eis bekend is kan ik direct de zaal uit om het door te bellen. Inmiddels maak ik een inschatting van de eis. Vijftien tot twintig jaar met tbs, schat ik. Na een klein uur krijg ik gelijk als de officier van justitie inderdaad 15 jaar eist. Mét tbs. Ik ren de zaal uit en ben nog net op tijd voor het radionieuws van 4 uur. Ik ben op tijd terug om het inspirerende pleidooi van de bekende strafpleiter Scheepsonderdeel te horen.
Morgenochtend gaat het verder. Dan staat moeder "Sacha" terecht en in de middag staan de beide zoons. Ben benieuwd.

reconstructie

En zo sta ik op een zaterdagmorgen tegen kwart voor elf op de stoep voor de school waar afgelopen zomer een schoonmaker vermoord werd aangetroffen. Deze ochtend heeft justitie ingeruimd voor het houden van een reconstructie. Een kwartier later dan gepland wordt de verdachte aangevoerd. Omgeven door leden van het AT wordt de Oostblokkistaanse moordverdachte naar binnen gebracht. Een stevige kerel, slechts gekleed in een dun leverkleurig T-shirtje.
De school is omgeven door politiemensen, in uniform en in burger. Afzetlinten voorkomen dat "onbevoegden" binnen het "plaats delict"gebied komen. Ik was op tijd en ben "bevoegd" om te blijven staan waar ik, samen met een collega van de TV, sta. Dan wordt de school met zwarte schermen omgeven en is het wachten geblazen. Wachten op nieuws van binnenuit.
Twee keer krijg ik koffie uit een busje van de politie en ik klets wat heen en weer met diverse agenten, heel vriendelijk allemaal. Dan verschijnt eindelijk de collega van de radio. Hij mag niet binnen de linten komen en dus loop ik naar hem toe. Even later wil ik weer terug naar mijn oude plekje. Het mag niet. Achter mijn rug zijn snel een paar nieuwe linten gespannen en onder het motto "erin=erin, eruit=eruit" kom ik er niet meer in. "Opdracht van Hogere Machten" is het excuus van de politieman in uniform.
Een pesterijtje dus. Het maakt niet uit, ik heb foto's en we zijn als omroep zeker van een aantal gesprekken met ooggetuigen en nabestaanden. Als ik vanuit de school de informatie krijg dat het nog wel een paar uur kan duren besluit ik op pad te gaan. Ik voel al uren mijn voeten niet meer en ik heb nog een stevige fietstocht voor de boeg. Ik wens mijn collega's succes en fiets huiswaarts.

mooie route

Als ik in de buurt van het Achterlandse L.A. kom wordt het donker. Gelukkig heb ik licht op de reesfiets en kan het aan. Voor de zekerheid trek ik ook nog een knipperbandje om de linkerarm, ik zal gezien worden als ik mij vanaf het viaduct het dorp in stort. In mijn benen iets meer dan een uur en een kwartier met een gemiddelde van 29,3.
Ik heb net een weekje of wat niet op mijn fiets gezeten. Een verkoudheidje weerhield mij ervan. Een kwestie van adem tekort en een overschot aan snot. Als ik dus thuis wegfiets, en de zon aan de horizon zakt, voel ik het meteen. Stijve spieren die lang nodig hebben om warm te worden en zich lang verzetten tegen mijn ronddraaiende trapbewegingen. Pas als ik Vestingstad Grolle binnenfiets kom ik een beetje op gang en vlieg ik in de richting van Baasje.
Zondagmorgen schijnt de zon volop als Krien en ik het huis uit worden gezet. Beiden in sportkleding krijgen we de opdracht om rond de klok van enen aan de brunchdis plaats te nemen. Nog even poseren en dan gaan we allemaal op pad. Krien wordt ergens in het buitengebied uit de auto gezet en moet maar zien al hardlopende thuis te komen.
Zelf richt ik het stuur van mijn Red Bull in de richting van zijn geboorteplaats en ik fiets het dorp uit. Ook nu zijn de eerste kilometers een hel. Alles doet pijn en zoals iedere keer vraag ik me af waar ik in godsnaam mee bezig ben. Ondertussen ben ik in de buurt van Boekendorp als ik mijn inspriratie zie. Voor mijn ploeteren diverse mountainbikers over de weg. Ik geef gas en terwijl ik ze met een lekker vaartje inhaal roep ik vrolijk "een goede morgen heren". Dan spurt ik er vandoor.
Vlak voor de grens rij ik de eerste bult die ik tegenkom op en kom via een aantal prachtige zandpaden uit op een Oosterbuurs weggetje.
Ik ben hier nog nooit geweest, maar het is prachtig. In de verte zie ik de geboorteplaats van mijn Red Bull maar ik besluit in noordelijke richting te gaan. Op naar Steengroevendorp. De route slingert zich over, langs en op de grens. Ik geniet en trek me niets aan van de wind die duizenden bladeren rond mijn hoofd doet dwarrelen.
In mijn hoofd heb ik nog en afdaling staan waar ik mijn record moet kunnen verbreken, de afdaling bij het terpdorp Vraagwatginder. Bij zalencentrum Beneman schakel ik steeds zwaarder totdat ik op het hoogste punt ben. Dan stort ik me naar beneden. Met het oog op mijn teller trap ik uit alle macht.48, 49,50,51,52,53,54,55 en een beetje zie ik op de teller verschijnen. Record verbroken!
Even later zit ik tevreden en op tijd aan e brunchdis. Honger!

harry...

Het is middernacht. Tijd voor de nieuwe Harry Potter...

niet op internet

"Je zet die foto's toch niet op die site van jou?" zei mijn moeder toen ik haar in en bij de trein op de foto zette. Moeders was een dagje wezen winkelen met Krien en moest weer terug naar Torenstad. "Nee hoor" beloofde ik haar.
Vanaf volgende week heeft ze vast en snel internet, kan ze controleren of ik me aan mijn belofte heb gehouden...

x-ray vision

Binnenkort neemt de Beschuitstadse rechtbank, als laatste in ons land, de röntgenpoortjes en de X-ray machine in gebruik. Vanaf dan is het gebeurd met het zorgeloze binnenlopen, vriendelijk groeten, zwaaien en doorlopen. Nee, vanaf dan klinkt er eerst een hoop gepiep, moeten mijn zakken leeg, gaat mijn tas door de scanmachine en sta ik even later met mijn handen in de lucht voor de verplichte nacontrole.
En dan heb ik 't nog maar over het begin. Want ik vrees het ergste. De bediening van de machine is in handen van negen speciaal opgeleide bodes die ik nu al jaren tegenkom. En met tegenkomen bedoel ik grapjes maken, pesterijen, geintjes en gebbetjes. Zeker vijf van deze dames en heren hebben mij al te kennen gegeven een speciale behandeling in petto te hebben. Andersom heb ik hen medegedeeld ook diverse plannen te hebben, in de vorm van pistoollinealen, snoepgranaten, dinamietdrop en ga zo maar door.
Ik denk dat ik de laatste maand van dit jaar maar een trein eerder ga nemen als ik in Beschuitstad ga werken. Heb zo'n vermoeden dat ik elke morgen zeker een half uur nodig heb om het gebouw binnen te komen.
Oh ja, en ik wilde zelf erg graag door de machine, maar een x-raytechnicus raadde mij dat ten zeerste af. Het schijnt dat de machine zeker zes keer de toegestane dosis straalt en dat is weer slechter voor mannen dan vrouwen. Volgens deze röntgenmonteur kunnen vrouwen er beter tegen dan mannen. Had iets te maken met "balls"...

De winterperiode is aangebroken en het wordt steeds stiller op straat. Hoogste tijd voor een gezellige klupavond. En wat doen we dan om tien uur? Precies, dan zingen we een liedje...

...

klupavond

Vanavond, half negen... Vergeet u het niet?

brrrrr!

Voor mijn gevoel is het nog niet zo lang geleden dat ik in mijn korte broek rondliep. Maar als ik naar de thermometer in de tuin kijk kan ik alleen maar concluderen dat ik er goed naast zit. Of droom ik nu?

roepen

Het brandde tot de grond toe af, de gymzaal die de vijf zwakbegaafden in de fik staken. "Het vuur zit in mij" aldus de Textielstadse hoofdverdachte. Twee jaar geleden ging er ook al een gymzaal in vlammen op, gevolg van een brandstichtinkje van deze pyromaan. Net als de containers die in 2005 en ook weer dit jaar affikten, net als de woningen in aanbouw waar de zwakbegaafde ook dit jaar weer langs liep. Nacht na nacht, samen met een groepje even zwakbegaafden.
Deskundigen zijn er over eens. Terbeschikkingstelling, zonder behandeling zit Textielstad over een paar jaar zonder gymzalen. De jongen is een echte pyromaan, die al zijn jeugdtrauma's oplost met een goede stevige vuurstapel. Door de vlammen verdwijnt het beeld van zijn moeder die klappen ontvangt van zijn zwaar getatoeëerde vader. En het beeld van de vele internaten, behandelaars, pestkoppen op school en ga zo maar door.
Een vlammetje er in en de rust keert weer. Triest en gevaarlijk. Maar ook duur, de afgebrande gymzaal was een schadepost van bijna een miljoen.

Ik vond het dan ook best brutaal dat zijn vader achter in de zaal zit. Om hem aan te moedigen?

regen

En terwijl ik echt hoop op een mooie lente heb ik hier een mooie collectie met regenliedjes voor de liefhebbers. Downloaden? Rechtermuisknop "doel opslaan als" in Internet Explorer.

Alles in één keer downloaden? DAP!

Alles afspelen? iTunes

Priscilla Ahn - "Rain"

The Sleeping Years - "Dressed for Rain"

Eurythmics - "Here comes the rain again (2007 freemasons remix)" (via Zshare)

Stars in Coma - "Spring Rain Song"

Castanets - "Rain Will Come"

BishopAllen - "Rain"

The Blue Nile - Tinseltown in the rain

Simply Luke Leighfield - "The Rain Will Come Again"

M. Ward (feat. Beth Orton - ""Buckets Of Rain"

Sleeping States - "Rain Check"

Stina Nordenstam - "Purple Rain"

mani Coppola - "Raindrops from the Sun"

Shooting Star - "Rain Song"

The Calm Blue Sea - "Clear Like After A Rain"

The Basics - "Hey Rain" (live in Melbourne 2006)

The Waterboys - "It's Gonna Rain" (Live at First Act Guitar Studio
in Boston 2007)

James Taylor - "Fire and rain"

Rachel & The Lawn Grower - “Rain Again”

Link Wray - ""Fallin’ Rain

Richard Reagh - "Picnic In the Rain"

John Coltrane Quartet - "After the Rain"

Eulogies - "Running In The Rain"

Friends Again - "Swallows In The Rain" (via Yousendit)

Pearl Jam with Robert Plant - "Fool in the Rain" (via savefile)

Tom Waits - "Rain Dogs"

Elvis the Pelvis - "Early Morning Rain"

The Cult - "Rain"

Richard Hawley - "Just Like the Rain"

Blind Melon - "No Rain"

Tom Waits - "A Little Rain"

Counting Crows - "Rain King

Teenage Fanclub - "Have You Ever Seen the Rain"

Deuter - "Night Rain"

Fat Joe vs. Armand Van Helden - "Make It Rain On A Playmate" (DJ Excel Remix)

Bryan Ferry - "a hard rains a gonna fall"

Tom Waits - "Rains on me"

Jenn Grant - "Rainy Day"

The Sleeping Years - "Dressed for rain"

Neko Case - "Buckets of Rain"

Jackie Greene's Skinny Singers- "Where the Rain Don't Go"

Uber die Grenze...

Ben even boodschappen doen, zo terug...

Iemand al zin in een lekker stuk cake?

12 jaar!

Er is er een jarig hoera, hoera, dat kun je wel zien en dat is S-anne!

liedje

Ik ben snipverkouden, tijd om eens een lekker stukje te zingen, samen met de jarige S-anne! Voor de kenners, het nummer is "a beautiful day" van U2... En zo hoort het te klinken! Let vooral op het fantastische stukje beatboks aan het einde...

18-0

De precieze stand weet ik eigenlijk niet meer. Ik denk 18-0 maar zeker ben ik daar allerminst van. In ieder geval trof ik vanmorgen na het douchen weer een kamer vol kleine vogelveertjes aan. En een KlaasKat die zich tevreden zat te wassen.

red nose day

Als iedereen nou eens op een regenachtige dag met zo'n neus op door de stad gaat lopen, zou de vrolijkheid dan overgedragen worden? De lezers van dit blog niet als cliniclowns, maar als regenclowns?

ff w8-en

Bij de supermarkt in Zuid snappen ze hoe het zit.
Het bokbier waar iedereen op wacht...