spetters

Of het regent of dat ik al een half uur de straatdrek van mijn voorganger aan het happen ben, weet ik niet. Feit is dat we er geen van allen fraai uitzien. Het winterfietsseizoen is inmiddels vier tochten oud en ook vandaag weer zijn er zeven man zo gek om op de stalen/aluminiun/carbon rossen te stappen en een rondje van 60 kilometer te fietsen.
Ook met regen en wind is onze regio prachtig om in rond te trappen. En dat doen we dus in een stevig tempo. Ik ben vandaag weer eens op mijn "oale fietse" gestapt. Het voelt vertrouwd en goed. Ik merk het verschil met mijn nieuwe natuurlijk wel, maar de bijna 5000 kilometers die ik in de trappers heb wil ik best proberen te verdubbelen in de komende tijd.
Als we uiteindelijk, na een echt rondje om het vertrekpunt, weer in de stad zijn, is iedereen van top tot teen bedekt onder de drek. Het zand knispert in de mond, de bidons bevatten meer drek dan vocht, het water staat tot in de bilspleet en over de fietsen wil ik het helemaal maar niet hebben. Maar het was wel fantastisch, vermoeiend maar heerlijk.