Ik begin aan het laatste stuk van mijn vaste winterrondje, de rit langs het Ambtsvenn aan deze kant van de grens. Een berucht tegenwindstuk inmiddels. Ook op een dag als vandaag, op het eerste gezicht is het windstil en mijn benen gaan ook dito rond, lekker soepel. Maar als ik het bos uitrij voel ik tegendruk. De trappers gaan moeizamer rond, mijn snelheid daalt, ik buig mij diep over het stuur en vloek een keer stevig.
Het is zwaar en het zweet druipt me al snel over de rug. Met lede ogen zie ik mijn gemiddelde dalen. Dan hoor ik het geluid van een motorvoertuig. Ik wordt ingehaald door een man op een bromscooter. De man kijkt mij aan en roept luid "nou kom op dan" en gaat voor me rijden. Ik zoek direct aansluiting en maak gebruik van zijn slipstream. Mijn snelheid gaat omhoog, 35, 36, 37 kilometer. De man kijkt regelmatig achterom of alles goed gaat.
Bij de Knaldehutweg neem ik met een "bedankt" afscheid, ik ga rechtsaf. De man groet mij met een hartelijke zwaai en gaat rechtdoor. Vriendelijk! De laatste kilometers gaan soepel, mijn benen hebben de snelheid er goed in. Thuis heb ik een gemiddelde van 29,29 op de teller staan. Ik ben tevreden en hoop deze vriendelijke man vaker tegen te komen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten