episode 147

Eén van Harm Job zijn lievelingsplekken. De pasfotoautomaat. Voor de komst van digitale fotografie een plek waar hij vaak was te vinden. Gelukkig zijn ze nog steeds te vinden, zoals deze op het Torenstadse station. Een beetje weggestopt in een onguur gangetje, maar reden genoeg om een blij dansje te doen...

lichtschaduw

We hadden er geen jachtvergunning voor nodig, voor onze hertengeweien. Wel het een en ander aan geduld en handigheid. Maar nu hangen ze dan mooi aan het plafond te schijnen. Een voorproefje van ons nieuwe lichtplan, binnenkort opgevolgd door Krien haar (alvast) verjaardagskado. Inderdaad, ook een lamp. Want wie licht brengt die...

pakmans

Ik snap er niet zoveel van. Ik loop toch wel vaker met een ruitjesbroek en dito colbert rond? En met een stropdas om? Maar de afgelopen paar dagen krijg ik de ene na de andere opmerking. Of het nou buren zijn die opmerken dat ik er wel erg zondags bij loop, de parketpolitieman of de provo-advocaat-tuinkabouter die in zaal D speciaal langs komen om mij te vragen waarom ik zo mooi in het pak zit, ik vat het niet zo. Het zal wel aan mij liggen.

(oh ja, en de dame die achter mij zo raar staat te doen is mijn moeder. het zit in de familie. alhoewel ze dat zelf ontkent. en dat zou ik ook doen.)

episode 146

Ooit wel eens gedacht, he, een meubelboulevard, wat een mooie plek om te dansen? Harm Job deed het!!!

winter-bbq

Uiteindelijk stond ik om één uur vannacht, op een keukentrapje, met een bezem te slaan tegen het slaapkamerraam van "De vrouw van de Voorzitter". Die lag, met alle deuren potdicht op slot, heerlijk te slapen terwijl er voor de deur een wanhopige Voorzitter stond. Zonder sleutels. Gelukkig werkte de klopmethode, vier huizen verderop werden ze er zelfs wakker van, en onze voorzitter kon bedwaarts.
Een mooie afsluiting van een geslaagde winter-bbq. Begonnen met een mooi partijtje klootschieten op de oudste Es in ons land om te eindigen in een improvisatietent achter in de tuin van nummer 20. Bij de winter-bbq. Winnaars "de gemiddelden" (naar hun lengte), verliezers "de lange en de korten" (tweede plaats met 6 worpen meer)en zij die om verschillende redenen niet mee konden met het klootgeschiet, samen onder een blauw zeil. Met een aantal vuurkorven en drankjes voor de warmte werd een supergezellige avond.
Heb nog niet zo vaak zo veel verschillende drankjes door en met elkaar geproefd, en daar was ik niet de enige in. Het was dan inderdaad ook niet vreemd dat onze voorzitter zijn huis niet inkwam. Her en der in de straat liggen nu nog steeds mensen bij te komen van hun dorst.
En of zij het ook nog steeds een goed idee vinden om gezellig eens een keer een cocktailparty te houden weet ik niet. We'll see...

episode 145

Het was gladder dan ik had verwacht langs de waterkant...

?

Wat is hier aan de hand?

(met onder het plaatje een muziekje...)

ijsje?

Buurgemeente Höksebargen had gisteravond de primeur, de eerste schaatsmarathon van dit seizoen. En als dat zo direct naast je deur van start gaat is er maar een conclusie. Warme kleding aan, wat sterks in de tuk en op pad. Voor het geluid van "de messen" op het ijs, voor de douche van ijsschaafsel in de bocht, de blaaskapel achter je, het getetter van de baanspieker en voor de spanning en sensatie van een peloton formule-één-schaatsers. Ik heb wel één probleem, dit wil ik vaker meemaken. Laat ik eerst maar zelf leren schaatsen. Want dat kan ik nog steeds niet...

bijna

Een stralende blauwe lucht boven het stadhuis van Beschuitstad. En als je dat dan ziet, weet je het zeker; over 55 dagen is het lente!

gevoel

Vanmorgen vroeg voelde ik het al.

Nog 56 dagen en dan is het lente!

episode 144

Harm Job doet een dansje in de opruiming!

bumperkijken

Justitie heeft een nieuwe manier bedacht om geld te verdienen en heeft haar Dienst Oponthoud en Vertraging-busjes voorzien van een bijkans onleesbare maar nieuwsgierigmakende tekst. Zo nieuwsgierigmakend dat je wel gedwongen wordt om er bijna bovenop te gaan rijden om de tekst te kunnen lezen. Met alle risico's vandien, verkeerstechnisch maar ook voor een dikke boete. Want daar staat een boete tussen de 150 en 400 euro voor.

En hoe leg je dat vervolgens uit? "Maar meneer de politiemeneer ik was aan het bumperlezen?"

(ook moeite om te ontcijferen wat er staat? klik op de foto voor een groter formaat...)

episode 143

oproep!

Een oproepje van zus Krattenstapelaar. Kun je haar helpen, graag! Ze zal je eeuwig dankbaar zijn en daarnaast van de nodige drank voorzien. Reden te meer om de zolder op te gaan of kelder of schuur in te duiken.

57 dagen (voor krien)

Het zit in de lucht, ik kan het echt merken. Zo'n apart gevoel van binnen. Weet ook wel wat het is. Het is het LENTEGEVOEL! Nog 57 dagen en dan is het om 01.07 uur lente! Joepie! Ik ga maar snel de tuinmeubels in de was zetten, de rosé koud leggen en zoeken waar ik afgelopen winter toch mijn korte broek heb opgeborgen.

episode 142

Harm Job gaat de strijd aan met de hokjesgeest...

plantocht

Buurman K. kon even nergens heen. Zijn thuisplek was ingenomen door vier giebelende dames die hun omdezoveeltijdse spelletjesavond hadden. Met een "nu weet ik hoe dat voelt om van huis en haard verdreven te worden" stapte hij bij mij door de achterdeur. Ik zat ook alleen, Krien was een van die giebelende dames die twee deuren verderop zat. Tijd voor koffie dus.

We lopen de gebeurtenissen van de dag door en komen uit op de ditjaarnogtehoudengrotefietskluptocht. In een eventueel overmoedige bui hebben we op een klupavond afgesproken om als klup een weekend weg te gaan met de reesfiets. Ergens in mei is het de bedoeling dat we een kleine 300 kilometer gaan reesfietsen. Met een overnachting ergens onderweg in een B&B.

Na een heleboel wilde ideeën, ritten met lengtes van boven de 250 kilometer, alleen heen!, kwam de fietskaart op tafel. Meetlat ernaast en binnen een half uur stond er een tocht op de kaart. Door het prachtige Oosterburenland richting Bommenberendstadt, daar achterlangs en met een boog zuidwaarts richting een dorpje aan een watertje. Voor de nacht stellen we weinig eisen. Een bed, een kop koffie, een leuk cafeetje om de spieren aan te sterken.

Terug van zuidwaarts naar noordwaarts, onderlangs de eerdere route via allerlei "leuke" dingen onderweg en over zo veel mogelijk "bergen". Ik kan bijna niet wachten...

wintertijd

Inmiddels is het buiten alweer een tiende graad kouder. Zou de winter dan toch echt begonnen zijn? Ik kan het nog niet helemaal geloven, in de tuin staan nog planten in bloei, de katten hebben overduidelijk al lentekriebels en gisteren heb ik vast de zomervakantie geregeld. Toch heb ik voor de zekerheid mijn winterjas klaar liggen. Je weet nooit of we nog een elfstedentocht gaan krijgen.

(en voor de liefhebbers van een koud muziekje....onder de foto....)

episode 141

Een filmpje waar Neef en Neefvrouw (nog) niet vanaf weten. Op een zekere laagwaterplek in Bodemvandezeedorp.

compliment

Ik kreeg zowaar een compliment van een collega blogger en stadsgenoot. (zie link of klik foto)
Hij schreef:

"Harm Job, ook Textielstad en rechtbankverslaggever van professie, heeft behalve een erg vermakelijk weblog, ook nog een andere tijdspassering: hij danst graag een dansje. Gelukkig kan hij beide combineren en laat hij zijn bezoekers genieten van zijn capriolen. Of het nu de Bierhalle bij de Oosterburen is of een bus van de Dienst Justitiële Inrichtingen, Harm Job danst er lustig op los."

weekendje (pt.#2)

Zondag was het tijd om weer eens bij Neef en Neefvrouw langs te gaan. Ze verhuisden al weer een hele tijd geleden vanuit Hoogovenstad naar Bodemvandezeedorp en we waren nog steeds niet op bezoek geweest. Schande, schande.
Gelukkig hebben ze het huis nog niet klaar, dus met een auto vol verfkleding, een mooi vaatje Diebels Alt en vol goede moed togen we richting Zuiderzeeland. Onderweg een hoop wind en prachtige luchten en samen moesten we toch maar weer constateren dat we in een prachtig land wonen. Vlak na Veelkerkenstad was de beroemde balgstuw (zie link) opgeblazen, wauw, wat een gaaf gezicht! Geruststellend ook, als je weet dat je steeds verder onder Normaal Grachtengordelstads Peil komt en dat water altijd naar het laagste punt stroomt.
Nog zo'n voordeel was de ligging van Neef's huis. Aan de rand van Bodemvandezeedorp de eerste weg rechts, voor iemand met de kaartleeskwaliteiten die krien mij toedicht moeilijk te missen.
Zaterdag had ik Neef al even kort aan de lijn gehad. In een Oosterbuurse drankhal moest ik even zeker weten dat de door mij uitgekozen Diebels Alt inderdaad zou passen in zijn eigen Thuisbiertapmachine(maar-dan-wel-de-echte-en-beste-niet-die-andere), dus die stond op de hoek van de straat al ongeduldig te wachten terwijl Neefvrouw binnen met het meubilair aan het slepen was.
Want er zou geschilderd worden in de woonkamer. Groen, zilver en wit op een mooi reliëfbehangetje. En dat hebben we maar gedaan. Netjes ook, keurig. Natuurlijk kreeg ik het een en ander aan commentaar aangaande gemiste stukjes maar om eerlijk te zijn, na mijn eerdere schildersavonturen, had ik niet naders verwacht. Uiteindelijk kwam alles goed en mocht ook het meubilair, samen met alle glazen potjes en vazen, al dan niet heel weer op plaatse. En konden we, na een koel versgetapt biertje, een warme hap en meerdere dansjes weer op pad. Het donker in richting Textielstad, onder begeleiding van prachtige luchten vol pinkelende sterren

weekendje... (pt. #1)

Het werd net een echte kluptocht zaterdagochtend. Ondanks dat het pijpenstelen regende bleven we droog. Buurman Krattenstapelaar en ik waren dan ook niet op de fiets, maar op pad in de goede trouwe Ovlov. Met als doel het verwerven van een aantal dakpannen en wat drank. De dakpannen omdat de Krattenstapelaars een aantal nokpannen verloren tijdens de storm van afgelopen donderdag. En daar ook bijna direct van op de hoogte werd gebracht door de buren van 16 (in tegenstelling tot hun voorgangers die pas na 6 weken terloops opmerkten dat er wat pannen misten), het bier voor diverse liefhebbers.
Via allerlei kleine weggetjes vonden we de pannenboer, een ongelofelijke afzetter, een halfoverstroomde zandweg, de oom van buurvrouw Krattenstapelaar op wiens Oosterbuurse landgoed de nodige bomen omgingen maar die wel koffie had en ten slotte mochten we ook nog spelen in de Netoverdegrensstadtse bierhal. Qua afstand, route, soort wegdek en eindpunt net een echte fietskluptocht dus.
Een dag die zo begint moet je dan ook maar gezamenlijk afsluiten. Dus met een goede scherpe curry, een lekker biertje, een computerspelletje of 10 en wat uitwisseling van muziekbestanden. Mooi laat in bed met de wetenschap dat er niet uitgeslapen kan worden, ik wil weer weekend!

episode 140

Een dansje samen met mijn ... het zit echt in de genen!

episode 139

Voorlopig nog even zonder montage en wervende teksten, maar ik wilde jullie deze niet onthouden. In een Oosterbuurse pinhal!

nieuwe uitdaging

Vanaf vandaag een nieuwe uitdaging. Een hele spannende en ook wel een lekkere. Breng Harm Job een bijzonder biertje en hij zal daarover een gloedvolle bijzondere recensie schrijven.

Leuk idee, jawel, een heel leuk idee.

Dus wees er snel bij en breng Harm Job, uw bierdeskundige, een bijzonder biertje en lees zijn verslag. Kies zelf een soort en Harm Job drinkt 'm op. Bepaal of hij het verslag voor, tijdens of na het proefproces schrijft!!!

episode 138

10000!

Wat een feestweek! Niet alleen ben ik verkozen tot "d'O.F. fietser van het jaar", maar ben ik ook nog eens de tienduizendste bezoeker van mijn eigen log! Ben benieuwd wat voor een prijs ik daarvoor van mezelf ontvang...

episode 137

paraplutocht

Ik snap er helemaal niets van. Het regent de windkracht is 10,11 of 12. Neem jij dan een paraplu mee als je de deur uit gaat? Elk verstandig mens laat dat ding lekker onder de kapstok staan. Zou je denken. Maar tijdens een ommetje door de stad met Buurman Krattenstapelaar heb ik zeker 40 volledig vernielde paraplu's gezien. Uit elke prullenbak stak wel een kapotte plu. Wat moet er in je hoofd mis zijn dat je toch denkt dat JIJ met JOUW paraplu deze storm wel doorkomt?

episode 136

(Ik begrijp dat er ondertussen ook in Polderdorp driftig gedanst wordt door Neef. Hoorde dat hij het tegen Neefvrouw had over "iets in de familiegenen" om daarna als een waanzinnige door de kamer te stuiteren. Denk dan ook dat het aankomend weekend bijzonder gezellig zal worden... )

fietser van het jaar

Hoe ze er bij komen weet ik niet, maar ik ben gisteravond gekozen tot "fietser van het jaar". Dat gebeurde allemaal na afloop van de eerste jaarvergadering door het bestuur van Fietsklup d'Oale Fietse, d'O.F. in afkorting. Met een heuse agenda, financieel jaarverslag en koffie met oliebollen begon de avond met een serieuze noot. Het geplande uur was dan ook hard nodig voor de vele zware beslissingen die genomen moesten worden.
Voordat de tijd was aangebroken dat fietsklup en kluphuisleden hun stem op hun favoriete fietser konden uitbrengen, werd het bestuur blij verrast door het spontane kado van ons jongste lid. Dit jeugdkluplid had in zijn vrije tijd kans weten te zien om een werkelijk prachtig klupbord te fabrieken. In klupkleuren zal het weldra prominent in beeld hangen.
Na het uitbrengen van de stemmen op echte originele stembiljetbierviltjes werden ze vervolgens door een onafhankelijk ere-lid geteld en bekend gemaakt. De uitslag is bekend. En die brengt verplichtingen met zich mee. "Het hele jaar de rest van de klup uit de wind houden" was een van de gemaakte opmerkingen. "Een rondje van de winnaar" een andere. " Klupmotivator, kopfietser of gewoon de lul" meende ik ook ergens op te vangen. We zullen het zien. Het was in ieder geval een geslaagde avond.

(wil jij ook meefietsen met d' O.F.? proeven van de gezelligheid van een echte fietsklup met een echt kluphuis? in 2008 de Alpe d'Huez beklimmen? geef je snel op en wie weet fiets je binnenkort met ons mee...)

episode

Opnieuw een dansje, deze keer in een wel heel aparte disco...

getver!

Ik moet ondertussen wel heel nodig. Zit alweer een hele tijd in zaal D van de provinciehoofdstadse rechtbank. Tijdens een korte schorsing loop ik dan ook richting het toilet. Daar aangekomen hoor ik nog net twee deuren op slot gaan. Wachten dus.

Even later gaat de rechterdeur open. De zure advocaat van de hoofdverdachte komt naar buiten, knoopt zijn toga dicht en loopt zonder zijn handen te wassen door. Ik ga het hokje binnen en ga bijna over mijn nek. Echt het hele toilet is ondergepiest. De deksel, naar beneden, is letterlijk en figuurlijk, zeiknat en overal staan plasjes. De sporen op de plaats delict zijn supervers en er is maar één conclusie te trekken. Mr. M., advocaat te Koekstad heeft zojuist het toilet een goede beurt gegeven.

episode 134

Dansje op een wel heel bijzondere plek!

fietsplezier

Ik had er niet vreselijk veel tijd voor, moest om half twee in Beschuitstad zijn, maar had nog wel een uurtje of anderhalf. Dus rap in de fietskleren en op pad. De kop in de wind, de benen in beweging. En het was heerlijk! Veel wind dat wel, kwam bij de Oosterburen vandaan. Dus was dat ook het doel van de tocht, tegen de wind in.
Eerst sloeg ik dus maar eens onze Zonneweg in, op weg naar Graasdorp. Op de kale vlaktes blaast de wind me om de oren. Ik ben blij dat ik me dik heb ingepakt en zo ook mijn gele chocolademelkkolletje om heb.
In de buurt van Graasdorp besluit ik, met een blik op de klok, snel even binnendoor naar A-eenHuis te fietsen. Een mij nog onbekend paadje. Ik kom via een spannend spoortje het stadje binnen. Na een rondje rond de kerk, waar het plantsoen volop in bloei staat, besluit ik, opnieuw met een blik op de klok, richting Oudstadje te fietsen.
Even heb ik de wind in de rug en haal ik de 30 kilometer maar al snel voel ik weer tegendruk. Ik schiet Oudstadtje binnen en zoek het bord Haarmolen. Links rechts over de grens en dan langs grenspaadjes. Ik zet nog eens flink aan en ben even later weer binnen de gemeentegrenzen. Thuis trek ik mijn bezwete kledij uit, was me en doe snel mijn werkkleren aan. Snel een boterham naar binnen en even later zit ik met een rooie kop alweer in de trein naar het werk. Ik heb het echt bloedheet, maar voel me heerlijk verfrist. Dit moet ik echt vaker doen.

En de stand? Rond de 45 kilometer, hoogste snelheid 30,6, laagst gemeten snelheid nul toen ik voor een kruispunt stil stond, duur ongeveer 1 uur en 40 minuten.

weekend

Ik heb maar een agenda gekocht. Kan ik tenminste noteren wat Krien allemaal in de hare heeft staan. En dat is maar goed ook. Anders was ik zomaar vergeten dat er zaterdag weer straatsjoelcompetitie was. Deze keer bij Buur#15, die zaterdagmorgen al vroeg in ochtendjas de kamer stond te stofzuigen.
In ieder geval moeten we zelf ook een sjoelbak. We moeten echt oefenen. Al was het alleen maar om voor één keer niet als laatste te eindigen. Niet dat Krien en ik het niet geprobeerd hebben. Met de tong uit de mond en de concentratie in de ogen waren we best fanatiek. Tegen sommigen kunnen we gewoon nog niet op. Maar dat gaat nog wel een keer veranderen.
En de uitslag? Harm Job en Krien op de 6e plaats met 797 punten, op de 5e plaats met 860 punten Buur#15 met zijn maatje Krattenstapelaar, de 4e plek was voor het illustere duo Ex-Buuf15 en buuv Krattenstapelaar met 932 punten, de 3e plaats was voor de dames Buuf#13 en Omavandeoverkant met 946 punten en de 2e plaats was voor de beide buurmannen van 13 en 17 die samen 999 puntjes wisten te scoren. Tenslotte moet er schijnbaar altijd een winnaar zijn, deze keer Buuf#17 samen met puntenteller, scheidsrechter en indegatenhouder Opavandeoverkant met maar liefst 1158 punten! Van harte!

Zondag was het vroeg dag. Na een korte nacht werden we rond half tien in Koekstad verwacht. Voor een rasechte KaCo-expeditie. Na de geschiedenisles van vorige week (zie episode 129)was het tijd voor een echte live-verkenning.
Het verhaal van de Maatschappij van Weldadigheid is een bijzondere, maar ook een gruwelijke (zie nogmaals episode 129). Van de kolonie in de buurt van Vechtdorp is weinig meer terug te vinden. Van het voormalige complex staat geen steen meer overeind, de gracht is grotendeels dichtgeslibt en van het massagraf de 5240 gestorven bedelaars is bijna niets meer te zien alhoewel we er volop overheen banjeren. Wat er wel overblijft is een klein begraafplaatsje en een hoop bos.
Om een echte indruk te krijgen begaven we ons noordelijker, naar Bartjeland. Daar staat nog steeds een van de complexen van deze Maatschappij. In Gevangenisdorp is in het complex het gevangenismuseum gevestigd.
Indrukwekkend. Niet alleen de collectie martelwerktuigen (de duimschroeven aandraaien, op de pijnbank leggen, een blok aan het been) maar het complex en de ligging tussen " echte" gevangenissen en koloniewoningen is bijzonder.
Als regelmatige bezoeker van rechtbanken is het natuurlijk prettig om eens een blik in de keuken van het gevangeniswezen te werpen, al is het in een museum. Alleen het " cellenblok" valt me tegen. De vijf, zes celletjes geven geen indruk van de werkelijkheid. Het geeft niet. In een echte boevenwagen doe ik een dansje en met een gezellig etentje sluiten we het weekend af.

episode 133

Een korte dans na afloop van de straatsjoelcompetitie...
"Je hebt mijn zegen" aldus Buur#15

triest

Ik was er al heel vaak langsgelopen. Of zelfs eventjes binnen geweest. In mijn hoofd stond de halve winkelvoorraad al bij mij in de kamer, weet zelfs precies wat en waar. Ik was alleen nog heel hard aan het sparen. Afgelopen weekend zag ik opeens het briefje hangen. Woensdag hing het er nog steeds. Gisteren was de winkel leeg. Failliet.

Ik voel een hele grote voorjaarsdepressie opkomen...

episode 132

Harm Job mocht een dansje doen voor het fotobehang van Ma-Tijn in zijn nieuwe appartement...

loos alarm

Met de camera in de binnenzak fiets ik naar de stad. Plots zie ik in de verte zwaailichten en brandweerauto's. Het zou toch niet?
Brandweermensen lopen met een ladder en forceren boven een balkondeur. Dan komen de eigenaren aangelopen. Twee minuten later gaat de ladder weer op de wagen en is het over.
Loos alarm...

0605303 11:30:53 12-01-07 PRIO 1 OGS Klein-Basis gaslucht waargenomen : K#######DIJK ## ##12CB : TEXTIELSTAD 4131EHP 4171EHP 9194RBT 4091OTW BRW Twente

episode 131

Binnenkort ook bij jou in de woonkamer?

12-0?

Overal in de tuin liggen veertjes. Ik ben bang dat de stand 12-0 is voor KlaasKat...

super 8

En opnieuw moet u het even doen zonder bewegende beelden op deze site. Tip, met de cursor de pagina heel hard heen en weer laten gaan levert ook bewegende beelden op. En hoofdpijn, maar je moet er wat voor over hebben.

Blijf het wel in de gaten houden, want Harm Job heeft weer ergens een dansje gedaan...

storm

Het gaat echt tekeer. De eerste voorjaarsstorm van 2007. Krien zat vanmorgen op weg naar het werk met fiets en al tegen een boom geplakt, de kerstbomen vlogen als in een western door de straat en bij het rode stoplicht had ik met de wind in de rug niet genoeg aan een voor en achterrem om tot stilstand te komen.
Een korte impressie.

afscheid

Ik was hem al kwijt, onze kerstboom. Had hem vanmorgen met pijn in het hart aan de weg gezet, maar toen ik even later boodschappen ging doen was ie weg. Dertig meter verder zag ik hem liggen. De halve staart doorgewaaid, onderweg een vriendje opgedaan, om vervolgens tegen een auto aan tot stilstand te komen.

En dat gun je toch niemand. Van de auto kan het me niet schelen, die is van een stelletje bijzonder onaardige buren die nog nooit boe of bah hebben gezegd. Maar voor onze boom, een blauwspar, vond ik het zieliger. Had zo ontzettend goed zijn best gedaan. Weken in de centrale verwarmingwarmte, zonder water, en nog doet hij het goed. Ziet er nog steeds prachtig uit, bijna geen naaldenverlies, eigenlijk zonde om hem weg te doen.

Dus als iemand nog belangstelling heeft. Zoek naar een rode stomme auto aan het begin van de Pieper de Piepstraat. Daar ligt ie nog. Te wachten op een beetje liefde of zorg.

geen filmpjes

helaas, even geen prachtige opnamen van dansende Harm Jobjes, maar wees gerust, hij zal ze wel blijven maken...

episode 130

Harm Job heeft de smaak te pakken...

jij ook? doe mee aan de nieuwe uitdaging en stuur Harm Job een filmpje! durf je of ben je een....?

episode 129

Als alles goed gaat vanaf nu regelmatig interessante stukjes geschiedenis, gebracht door beroepsverteller DaMob uit Koekstad... Deze keer het verhaal van de Ommerschans.

episode 128

Harm Job ziet kans om zijn speelgoedcameraatje langs de strenge beveiliging van de Provinciehoofdstadse rechtbank te krijgen. Vervolgens is hij een hele tijd alleen in de perskamer. Dan is er inspiratie...

(let niet op de filmkwaliteit of het ontbreken van geluid, die is beroerd, maar let op de andere kwaliteiten...)

fietstocht

Terwijl mijn benen rond gaan klinken The Killers in mijn hoofd. Iets met "don't you wanna humhumhm my bones". Ik heb bewust geen iPod opgedaan, alhoewel het me wel goed zou kunnen helpen vooruit komen. Ik moet het dus doen met een riedel in mijn hoofd. Goed beschermd hoofd, dat wel. Bandana en helm, ik ben op alles voorbereid.
De eerste kilometers gaan niet vanzelf. Ik merk dat het al weer een paar daagjes geleden was dat ik voor het laatst op de fiets zat. Ik ga ook recht tegen de wind in, richting Graasdorp. Heb een aardig Oosterbuurs rondje in gedachten.
Voordat ik op pad ging had ik nog even meelcontact met mede-bestuurslid Krattenstapelaar. Ik informeerde hem over mijn plannen. Zijn antwoord was snel, kort en enigzins teleurgesteld. "Ik moet werken! PRIMA DAT JE GAAT FIETSEN MAAR MOET JE DAT NU VERTELLEN!?" En met de wetenschap dat hij gisteren 73 kilometers deed met de zondagse ploeg, besef ik dat ik er tegen aan moet. Ik kan simpelweg niet na een lullige 40 kilometer thuis komen.
Het zullen er bijna 61 worden. Op het rondje Zonneweg-Graasdorp-helemaalbinnendoornaar-Netoverdegrensstadt-viahetLagerpadnaar Slaatjesdorp-binnendoor-Textielstad haal ik een topsnelheid, met de wind in de rug, van 35,4 kilometer. In de uiteindelijk iets meer dan twee uur en een kwartier durende rit maak ik ook het dieptepunt mee van net zestien kilometer. Maar dat is als ik op een van de helemaalbinnendoorroutes kilometers lang door een natuurgebied met zandpaden fiets.
Het is prachtig. Voor mijn fiets schiet een fazant weg, terwijl net naast me een buizerd neerstrijkt en even later twee verschrikte herten wegschieten. Ook het weer is prachtig, ik ben niet voor niets begonnen op de Zonneweg. Het zonnetje schijnt volop en weerkaatst overal in drassige weilanden.
Even ben ik lyrisch. Dan voel ik opeens een krampje opkomen in mijn rechter onderbeen. Ik kijk op mijn teller en zie dat ik nog een heel eind moet.

(voor de liefhebbers klik je op de link en hoor je het vanzelf...)

episode 127

Afgelopen nacht brandde de voormalige Diekmanhal volledig af. Uw verslaggever was er live bij...

episode 126

liveverslag van de nieuwjaarsreceptie van fietsklup d'Oale Fietse...

nieuwjaarsreceptie

Uitzonderlijk goed bezocht, moet ik zeggen, de nieuwjaarsreceptie van Fietsklup d'Oale Fietse in het kluphuis. Aan allen die deze feestelijke gelegenheid bezochten mag ik namens het bestuur zeggen "dank u voor uw bezoek!". Het was ons een eer om u te ontvangen in ons midden. Ook dank aan onze voorzitter die ook dit jaar weer een prachtige speech had voorbereid (vermoedenlijk morgen live te zien op Harmjobinhetwild), inclusief benoeming van een nieuw en jongste ere-lid.

Zoals gezegd, morgen meer....

conflict

We hebben al een tijdje een grappig conflict, Krien en ik. Het gaat om de plaats van de keukenrolhouder. Ik heb 'm met het koken het liefst achter me staan, op het "andere" aanrecht, maar elke keer weer grijp ik al kokende mis omdat het ding opeens links naast het fornuis staat.

Zo ook vanmorgen. Ik grijp voor de zoveelste keer mis als ik wat met een stukje keukenpapier wil schoonmaken. De rolhouder staat weer naast het fornuis. Wanneer ze dat gedaan heeft weet ik niet. Gisteren had ik 'm nog weer teruggezet.
Maar goed, ik heb het nodig en sta met één hand onhandig te trekken aan het papier (het is de andere hand die ik snel ff schoon wil maken nadat KlaasKat in de weg liep met het eten geven en een lading kattenvoer over mijn hand stootte) als het me duidelijk wordt waarom het niet wil. Ik ben zo linkshandig als de pest en het scheurt voor geen meter als het ding op de verkeerde plek staat. Ik ben er uit. Vanaf nu staat de rolhouder op het "andere" aanrecht...

episode 125

geslaagde ruil!

En wederom een geslaagde ruil met zeer tevreden ruilers. Buur#16 had zijn hele vensterbank vol staan met ruilartikelen en dat was Omavandeoverkant niet ontgaan. Zij zat met een overschot aan wijnglazen en wilde die graag ruilen voor twee kazen (en een alcoholvrije witte wijn?!).

Een geslaagde ruil in de Harmjobinhetwildkerstpakketten2006ruilbeurs!

Wil jij ook meedoen? Reageer snel! De beurs loopt nog tot de uiterste houdbaarheidsdatum van jouw pakket!

(met vandaag voor de liefhebber weer eens wat " ongekende pleziertjes" onder het plaatje...)

luxe pech

Het was een goed gevoel. Zo op pad, ik had er echt zin in, weer aan het werk. De laatste tijd was het te rustig in rechtbankland en mijn handen jeukten om weer eens een echte crimineel van dichtbij te aanschouwen. De reis begon minder met een boemelstoptrein die zich vermomde als intercity naar Industriestad. Daar tegenwoordig overstappen op de "Internationale" trein vanuit OostWestStadt naar Grachtengordelstad. Met een tussenstop op mijn eindbestemming, Beschuitstad.

De "Internationale" trein. Ach, och, da's heerlijk reizen. Ondanks de korte rit voel je de spanning van vreemde stations en onbekende bestemmingen. Alles is anders, beenruimte, relaxte stoelen, werkplekken met oplaadpunten voor de laptop en zelfs de geur is anders. Hmm...Goedgemutst stapte ik dan ook de rechtbank binnen. Links en rechts "de beste wensen" totdat ik bij de balie kom. Ik schud stevig een hand en krijg in één zin te horen dat mijn zaken niet doorgaan. Voor niets! Het nieuwe jaar begint goed.

Even later sta ik weer op het perron te kleumen. Ik hoop opnieuw op een "Internationale". Helaas.

Gelukkig heb ik de foto nog...

ruilen?

Buurvrouw # 17 heeft nog een prachtig object in de aanbieding! Een originele (nep)lederen FC Textielstad koel(fiets)tas! Met groot koelvak, twee (plastieken) glazen, servetten en opener.

Lees je dit met rode koontjes en wil je deze prachtige HarmjobinhetwildKerstpakkettenruilbeurs2006aanbieding? Reageer dan snel en doe een voorstel! Wie weet heb jij iets wat Buurvrouw # 17 goed kan gebruiken!

episode 124

Oud en nieuw in de Pieperdepiepstraat. Oordeel zelf...

what goes up...

Het is net een paar minuten na twaalf uur als ik een enorme klap op mijn kop krijg. Even denk ik dat iemand een geintje maakt en met een meter panlat op mijn hoofd heeft staan timmeren, maar dan besef ik wat er is gebeurd. Een vuurpijl. Bovenop mijn kop. AUW! #$*&^%!#$#%&%%...ringzooi! Dat doet pijn.

Naast mij hoor ik iemand zeggen; "gelukkig had je je pet op". Ik pak mijn pet en wijs op de dikte van het fabrikaat. Niet dus. Dan voel ik op mijn hoofd. Alles goed, alleen een dikke bobbel en hoofdpijn. En dat terwijl ik bijna de hele avond bewust cola light heb gedronken. Dom.

Alle lezers die ik het nog niet heb toegewenst, een heel mooi 2007, met een hoop geluk, wijsheid en plezier! Gelukkig nieuwjaar!

episode 123

Buurman Krattenstapelaar grijpt op oudejaarsavond mijn camera en maakte de volgende film.

Live op Harmjobinhetwild!