Buurman K. kon even nergens heen. Zijn thuisplek was ingenomen door vier giebelende dames die hun omdezoveeltijdse spelletjesavond hadden. Met een "nu weet ik hoe dat voelt om van huis en haard verdreven te worden" stapte hij bij mij door de achterdeur. Ik zat ook alleen, Krien was een van die giebelende dames die twee deuren verderop zat. Tijd voor koffie dus.
We lopen de gebeurtenissen van de dag door en komen uit op de ditjaarnogtehoudengrotefietskluptocht. In een eventueel overmoedige bui hebben we op een klupavond afgesproken om als klup een weekend weg te gaan met de reesfiets. Ergens in mei is het de bedoeling dat we een kleine 300 kilometer gaan reesfietsen. Met een overnachting ergens onderweg in een B&B.
Na een heleboel wilde ideeën, ritten met lengtes van boven de 250 kilometer, alleen heen!, kwam de fietskaart op tafel. Meetlat ernaast en binnen een half uur stond er een tocht op de kaart. Door het prachtige Oosterburenland richting Bommenberendstadt, daar achterlangs en met een boog zuidwaarts richting een dorpje aan een watertje. Voor de nacht stellen we weinig eisen. Een bed, een kop koffie, een leuk cafeetje om de spieren aan te sterken.
Terug van zuidwaarts naar noordwaarts, onderlangs de eerdere route via allerlei "leuke" dingen onderweg en over zo veel mogelijk "bergen". Ik kan bijna niet wachten...
Vreemde reacties harmjob!!
BeantwoordenVerwijderenMaar als ik al eens van huis en haard verdreven ben,ga ik dit niet uitzitten met een kop koffie.In en gezellig cafe met een lekker tapje gaat het uitstippelen van tochtjes veel beter.