Zondag was het tijd om weer eens bij Neef en Neefvrouw langs te gaan. Ze verhuisden al weer een hele tijd geleden vanuit Hoogovenstad naar Bodemvandezeedorp en we waren nog steeds niet op bezoek geweest. Schande, schande.
Gelukkig hebben ze het huis nog niet klaar, dus met een auto vol verfkleding, een mooi vaatje Diebels Alt en vol goede moed togen we richting Zuiderzeeland. Onderweg een hoop wind en prachtige luchten en samen moesten we toch maar weer constateren dat we in een prachtig land wonen. Vlak na Veelkerkenstad was de beroemde balgstuw (zie link) opgeblazen, wauw, wat een gaaf gezicht! Geruststellend ook, als je weet dat je steeds verder onder Normaal Grachtengordelstads Peil komt en dat water altijd naar het laagste punt stroomt.
Nog zo'n voordeel was de ligging van Neef's huis. Aan de rand van Bodemvandezeedorp de eerste weg rechts, voor iemand met de kaartleeskwaliteiten die krien mij toedicht moeilijk te missen.
Zaterdag had ik Neef al even kort aan de lijn gehad. In een Oosterbuurse drankhal moest ik even zeker weten dat de door mij uitgekozen Diebels Alt inderdaad zou passen in zijn eigen Thuisbiertapmachine(maar-dan-wel-de-echte-en-beste-niet-die-andere), dus die stond op de hoek van de straat al ongeduldig te wachten terwijl Neefvrouw binnen met het meubilair aan het slepen was.
Want er zou geschilderd worden in de woonkamer. Groen, zilver en wit op een mooi reliëfbehangetje. En dat hebben we maar gedaan. Netjes ook, keurig. Natuurlijk kreeg ik het een en ander aan commentaar aangaande gemiste stukjes maar om eerlijk te zijn, na mijn eerdere schildersavonturen, had ik niet naders verwacht. Uiteindelijk kwam alles goed en mocht ook het meubilair, samen met alle glazen potjes en vazen, al dan niet heel weer op plaatse. En konden we, na een koel versgetapt biertje, een warme hap en meerdere dansjes weer op pad. Het donker in richting Textielstad, onder begeleiding van prachtige luchten vol pinkelende sterren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten