koninginnerit

Met vier man, een mooi klupje, een lekke band en de molen van Ochwateentroep gevonden. Mooi.

woensdag

Tijd voor een rit van d'Oale Fietse richting Ochwateentroep.

weg kwijt

Even denk ik dat er iemand met een megafoon rondloopt. Er klinkt een enorm gebulder door de AppieH. Bij de kassa staat een man volledig uit zijn dak te gaan. Hij is niet aanspreekbaar en lijkt in de een of andere waan te verkeren. Springen, wijzen, schreeuwen, schelden, vieze opmerkingen, het vliegt allemaal door de lucht in de richting van een verbouwereerd kassameisje. De man wordt de winkel uitgezet en de politie krijgt een belletje.
Buiten gaat de man tekeer tegen iedereen die in zijn buurt komt. Ook de uitbaters van de dagmarkt hebben het zwaar te verduren, bij elke kraam blijft hij staan schreeuwen en tieren. Even lijkt het mis te gaan als hij een breed figuur tegenkomt. Deze neemt een houding aan om er eens flink op los te slaan als hij in de gaten krijgt dat de man in een waan verkeert. Plots komen er van twee kanten agenten aangerend. De man wordt met veel moeite tegen de politieauto aangezet en aangehouden voor waarschijnlijk een enkeltje spoedopname in de kliniek.

poets

A clean bike is a clean mind...




The Motion Sick - Winged Bicycle

Rafter - Bicycle

Upsilon Acrux - Bicycle Race

Hauschka - Blue Bicycle

Hollywood Gossip - Bicycle

op speciaal verzoek

Een al wat ouder filmpje van een tocht naar de haarmolen. Op verzoek van Buurman Krattenstapelaar.

oordoppen en broodjes gezond

Mijn dag loopt volledig anders dan ik mij vanmorgen aan het ontbijt voorneem. Even naar de rechtbank voor een uitspraakje, een pro forma brandstichtertje, even wat stukken ophalen en thuis de Baas helpen met het inhangen van een nieuwe Kluphuisdeur.

n de rechtbank blijkt er nog een aardige zaak over gestolen landbouwvoertuigen te staan en ik besluit nog even te blijven hangen. Rond een uur of een krijg ik spijt van mijn beslissing om het brood thuis te laten als mijn maag wel heel erg rommelt. De zaak is vreselijk uitgelopen en ik heb niets bij me.

Dan rond twee uur ben ik klaar. Alle berichten zijn verzonden en op het station heb ik het geluk dat ik de vertraagde sprinter naar huis kan nemen. Ter hoogte van Industriestad blijft de trein stil staan en komt een conducteur mij persoonlijk vertellen dat we misschien geen meter verder gaan vanwege een stroomstoring. Heel vriendelijk, maar ik heb inmiddels enorme trek!

Even later rijdt de trein wel het station binnen en komt dezelfde conducteur zeker nog drie keer langs om te vertellen dat hij niets weet. Uiteindelijk gaat het feest van naar huis gaan niet door en sta ik op een kil, lawaaierig perron. Ik bel Krien en koop een broodje gezond in de restauratie. Al etende krijg ik een stel oordopjes tegen de lawaaioverlast kado, maar krijg geen antwoord op de vraag waarom er zo'n enorme klodder mayonaise op een broodje gezond zit.

Al wachtende op Krien wandel ik wat rond het station en geniet van het meest trieste uitzicht van de dag. Een leeg perron tussen twee even lege kantoorgebouwen. Dan komt Krien en kan ik eindelijk richting Textielstad.

Even later sta ik op de vuilstort de oude achterdeur in een container te gooien. Ag-Nes heeft kans gegrepen om ook eens een gezellig bezoekje af te leggen aan het vuilplein. Ze heeft voor de gelegenheid haar koffer meegenomen. alsof ze op vakantie gaat. Dan zwiert ze met een grote boog de koffer tussen de malende tanden van het vuilnisbeest.

gezocht

"Een mooi klein avontuurtje", zo noemde Krien onze zoektocht naar envelop nummer 148 vanavond. Dat was het ook. Rondspoken in het schemerduister op een enigszins verlopen bungalowpark naar een bruine envelop heeft zeker wat. Net als het grijpen in spinnenwebben, stofnesten en achter verkeersborden. Helaas vinden we niets, zeker als het echt duister wordt.
Jammer...

envelop

Op zoek naar een grote bruine envelop!

marathon, de foto's

marathon

Het was te warm vandaag. Niet voor de toeschouwers, die vermaakten zich prima langs de route. Wel voor de lopers vandaag, het was daadwerkelijk afzien. Krien heeft gebikkeld en is aangekomen, Buurman Krattenstapelaar in een familierecordtijd, net als soldaat Altijdopkop. Zus Krattenstapelaar moest helaas aan de andere kant van de grens opgegeven met een knieblessure, sneu genoeg.
Morgen meer plaatjes.

marathon

Het is de dag van de halve en de zenuwen spelen al behoorlijk op. Niet alleen bij Krien, die al een paar uur aan het rondbanjeren is door de tuin, ook zus Krattenstapelaar sms't stijf te staan van de zenuwen. Het uur van de waarheid nadert, het startschot van de halve van Textielstad klinkt om 12.45 uur.
Ik heb er alle vertrouwen in en verheug me nu al op het terras na de finish. Nummer 4915 heeft Krien, moedig haar maar stevig aan als ze langskomt. Misschien krijg je wel zo'n mooie glimlach terug.

ehm...

Vraag me niet hoe ik ben gereden. Vraag me ook niet hoe ik weer thuis ben gekomen. Ik weet het niet. Ik weet alleen dat ik precies de 80 km heb gereden die ik me voor had genomen en dat ik vandaag enorm veel (mooie) weggetjes heb gefietst die ik nog noooooit was tegengekomen.


Ik weet ook waar ik ben uitgekomen, een plein dat precies, maar volledig onbedoeld, op 40 km van huis lag en zodanig een perfect keerpunt vormde. Naar mijn fiets kijkende weet ik ook dat er veel (plots) onverharde wegen en paadjes tussen zaten en ik heb ook zo'n vermoeden dat ik het een geluk is dat ik geen lekke band heb opgelopen in een donker bos. Tot slot weet ik ook dat het werkelijk prachtig was, dat ik heb genoten van zowel de fiets, de wind als de omgeving. En dat het (dorps?)plein waar ik rechtsomkeert maakte er bijzonder gezellig uitzag, zeker om een keer terug te keren voor een gezellig avondje op een terras.
Enne, oh ja, eten kan probleemloos op de fiets. Ook als je, met de wind in de rug, boven de 40 gaat.

oeps

Meer röntgenopnamen. Deze vond ik op het WWW, een slachtoffer van een schietpartij. Met een spijkerpistool!

leptop

Mag ik u voorstellen, mijn laptop in de scanmachine. Wat sjouw ik toch een hoop meuk mee!

ziek

Arme KlaasKat. Zit al een dag of wat te niezen en proesten en ik vond het tijd dat de dierenarts er eens naar ging kijken. Het gevecht om deze, anders zo zoetelieve, meneer in het mandje te krijgen is hevig en ik kom er niet ongeschonden uit.
Bij de dierenarts gaat het ook al niet echt goed als een allesbeterwetende "dierenliefhebber" zijn wilde hond in de buurt van KlaasKat laat. De man begint tegen mij te zeuren maar ik negeer hem en even later heeft hij een nieuw slachtoffer gevonden.
De dierenarts is nog niet helemaal overtuigd van KlaasKat zijn verkoudheid. Omdat er een enorme bel kwijl onder zijn bek hangt heeft ze vermoedens dat er ook wel eens iets klem kan zitten waardoor hij last heeft. Het kan ook door de stress komen. In ieder geval krijgt KlaasKat maar liefst drie spuiten voordat hij terug mag in zijn mandje. Zonder problemen natuurlijk.
Maandag moet er verbetering zichbaar zijn, andersmoet meneer nuchter (alsof hij ooit alcohol drinkt) even langskomen voor een wat uitgebreider onderzoekje.
Ik hoop dat dat niet nodig is.

schuldig!

Zo, leesvoer voor de komende, drukke, dagen. Dat zo'n "gewone" Koekstadse moordzaak uiteindelijk zoveel ophef zou veroorzaken, dat had ik nooit verwacht. Wat ik wel weet, het gevoel van de eerste rechtszaak, dat de titel van het boek inderdaad klopt, blijft nog altijd. De uitstraling van Ernest L. in zaal A van de Provinciehoofdstadse rechtbank, brrrr.

anders

Reizen met een vouwfiets is anders. tegenwoordig zit ik hele andere plekken dan eerder. Veel vaker gezellig op een klapstoeltje in het gangpad of in de speciale fietswagon.
Grappig en comfortabel bij aankomst, nooit meer rennen om op tijd te komen. Relaxed in de zon. hmm, heerlijk en ontspannen.

dans de reis weg

Het is al een tijdje geleden, maar plots heb ik weer zin om te dansen! Geen seconde te verliezen...

D.C. And Company - Let's Dance The Night Away (empeedrie)

op kop

And I'm on top of the world...

pijn in de beentjes?

Ik hoop hier binnenkort ook tegenop te rijden. maar of er dan ook zoveel publiek staat?

kort

Nieuw! In de hoop op een hele warme mooie zomer een korte krijtstreepbroek. je moet ten slotte toch een beetje netjes op het werk verschijnen, niet?

paparazzi

Het zijn natuurlijk vooral C-artiesten die ik spot in onze, zonnige, stad. Deze keer Thomas B., bezig met opnamen voor een nieuwe videoklip? Binnenkort op TV Oranje?

kattenvoer

Zorgenkindje Bikkel krijgt wat brood in de vijver, zodat hij wat eet, nu het vissenvoer zo weer naar buiten floept. Brood lust goudvis Bikkel wel. Hij is niet de enige. Twee seconden later zit ook Oli4kat te smikkelen aan het boterhammetje.

Haikoe:

beuh, mwoeh aldus koe
groen gras, roest prikkeldraad
mweh, meh volgens geit

home...

sweet home...

Coke en Strida's

Binnenkort ook in het verre Cokebendeland, de Strida. Op station Koekstad wordt ik aangesproken door een inwoner van dit "witte" land. Waar, que?, ik deze bicicletta vandaan heb? Quanto costo en wat een, madre dia, mooi ding! De jongen is zo enthousiast, hij maakt al plannen om zo'n fiets mee te nemen in het vliegtuig, dat ik hem mijn laatste kaartje van het merk geef. En passant vertel ik hem dat hij deze prachtige fiets bij Nicovriend's "Kunst en Fietswerk" in Torenstad kan kopen. Nu is de visitekaartjeshouder op de bagagedrager leeg, maar ik heb zelden iemand zo blij en enthousiast gezien over een bicicletta. Geen wonder dat het land zoveel kleine krachtige wielrenners kent.

intercity

Ze is erg boos. De mevrouw op station Beschuitstad Rietkraag. Wat ze ook drukt op de deurknop, open gaat ie niet. Logisch, dit is geen intercitystation en we staan alleen maar stil om op het andere spoor een goederentrein door te laten.
De mevrouw snapt het duidelijk niet. Geërgerd kijkt ze op haar horloge (trein is vijf minuten te vroeg), naar de borden en besluit opnieuw een serie van krachtige duimbewegingen los te laten op de knop. Ik gebaar dat het zinloos is, maar de boodschap komt niet over. Dan is de goederentrein voorbij en trekken we op. Nog veel bozer loopt ze weg, nu niet alleen op de spoorwegen, maar ook op mij.
Grappig.

in de zon

Op de rotonde van de uitvalsweg helpt hij studenten (verscholen achter de lantaarnpaal) het verkeer te onderzoeken. Portier los, mouwen opgerold, zonnebril op en half uit de auto hangend. Deze voormalige parketpolitieman heeft het vandaag goed voor elkaar.
Ik geef 'm groot gelijk.

5 jaar!

Van een hele harte, Buuf en Buur#13! Met jullie 5 jarig huwelijksfeest! Wij zijn blij en kunnen niet wachten op de twaalfeneenhalf!

drietje

Een nieuw gezicht in het regionale landschap, de Sprinter. Een "nieuwe" stoptrein voor het heen en weer verkeer naar Koekstad en iets verder. Echt nieuw is het spul niet. De eerste werd in 1975 afgeleverd en de huidige "nieuwe" rijden sinds mijn derde klas Havo in 1983.
Als voormalig treinengek kan ik me nog herinneren de opwinding in treinland bij het verschijnen van dit "drietje", indertijd nog onvolledig bekend en verwarring zaaiend als "een serie 2100" (werd 2800). Ik ben er eens speciaal voor naar Regeringsstad gereisd om een "drietje" in het echt te aanschouwen.

Enige opwinding maakte zich dan ook van mij meester bij het zien van deze stellen in ons mooie landschap. Maar één ding klopt wel, dat wat hip is in het Westen komt pas erg laat naar het Oosten. Binnenkort maar eens met het ding naar het werk. Een extra 20 minuten reistijd heb ik er wel voor over.

winnaars

Gelijk de finish van de Amstel Gold is het niet, geen Cauberg voor deze drie winnaars. Het was een behendigheidsspel, 10.000 dobbelen, bij de buren Krattenstapelaar thuis. Geen valpartijen, hersenschuddingen, gekneusde wervelkolommen, lekke banden en gekrenkte trots.
Alhoewel, soldaat Altijdopkop ziet kans om tijdens de terugtocht van de Haarmule een bocht te missen. Een mooie koprol op de zachte veengrond tot gevolg. Gekrenkte trots en een valpartij dus. Het leven is net een wielrenwedstrijd.

de zondag

That's all folks!

windy

Wind, wind, wind. Na een paar meter draai ik al om. Niet omdat ik niet verder wil, maar omdat ik toch wel erg graag een paar beenstukken aan wil trekken. Buiten de stad wappert het er behoorlijk op los en fiets ik stevig tegen de wind in. Ik doe vandaag redelijk rustig aan, geen gekke dingen. Gewoon even lekker op de fiets, de gedachten nergens, alleen maar benen die rondtrappen in de wind. Heerlijk.

Michael Mind - Ride Like The Wind (2008 Klaas Remix) (empeedrie)

Adam Payne - Wind, Wind, Wind / Take A Look (YouSendIt)

Adversus - Der Wind Auf Den Feldern (empeedrie)

Ohia - The Wild Wind (empeedrie)

Sean Needham - Throw It To The Wind (empeedrie)

The George Edwards Group - The Blowing Wind (empeedrie)

Til a Spring Wind Blows Again - Clarence Bucaro (empeedrie)

Incredible String Band - Swift As the Wind (empeedrie)

High Places - The Storm (empeedrie)

kentekenen

Nightmare on Elmstreet?

aan tafel

Het is een van de laatste foto's die ik maak. Mr. T-Rex kruipt, met een glas wijn in de handen en de zonsondergang op de achtergrond, over de schutting.
Op dat moment hebben we het eten, "Mexicaans", samen met de Krattenstapelaars, al op. Een tafel vol bakjes en schalen lekkers, volle buiken en lege glazen. Maar niet voor lang. Als de T-Rexjes aan tafel zitten is het tijd voor spelletjes. Leuk, precies iets dat ik verschrikkelijk leuk vind, maar niet heus. Gelukkig mag ik al snel de vragen doen en vliegen fanatieke kreten over en weer.
Er is een uitslag, die valt te lezen bij Mr. T-Rex.

interval

Harde wind, hard fietsen. Top 52,6 km. Mooi!

film

Een serie van prachtige beelden, knipperende lampen, loeiharde muziek, onverstaanbare sprekers en de gretige blik van de bezoekers bij de vele behendigheidsmachines. Steeds keert het beeld terug naar de zwaaimolen. Daar steeds de onverstoorbare uitbaatster. Uitdrukkingsloos verzamelt ze de oranje plastic kaartjes van enthousiaste kinderen. Verveeld neemt ze weer plaats op de versleten bureaustoel waar ze af en toe een knopje indukt. Terwijl ze een nieuwe sigaret opsteekt klinkt het geluid van een loeiende koe of een ander vrolijk riedeltje.
Krien en ik hebben gisteravond een prachtige film over de kermis gemaakt. In ons hoofd.

voorjaarsklassieker

De voorjaarsklassieker van fietsklup d'Oale Fietse. Een mooi pelotonnetje maakt de omgeving onveilig. Of was het fleurig?

rare dag

Een rare, vreemde, obscure dag in rechtbankland vandaag. Ik heb een tweetal zaken en een hoop uitloop. Daardoor ben ik wat beter in de gelegenheid om te observeren wat er allemaal binnen komt lopen.
Voor de deur van de enquêtekamer staan de hele middag twee zwartgeklede bodyguards. Ze beschermen een architect die wat uit te vechten heeft met een ander. De aanwezigheid van de twee brede heren wordt niet op prijs gesteld door de parketpolitie. Zij zijn de aangewezen beveiligers van het rechtbankgebied. Een volgende keer komen ze er dus niet meer in.
De brede heren hebben hun handen vol. Juist vandaag is het een komen en gaan van vreemde types. Pagina's aan strafblad komt, al dan niet bezopen, stoned of ongewassen het gebouw binnenlopen. Vooral het laatste is onprettig, rond een uur of drie hangt er een penetrante geur door de gang. Een van de stinkers zit vanuit een gele tas blikjes bier naar binnen te werken. Hoe hij de blikjes door de scan heeft gekregen is mij een raadsel, maar ik kies er voor om het niet te vragen aan het ongewassen type.
Dan is het eindelijk tijd voor de poederbriefzaak. Een "bijzondere man", zoals hij door de uit Torenstad overgevlogen rechter wordt genoemd, stuurde vorig jaar een poederbrief naar het kantongerecht in Textielstad. De brief werkte weinig beroering, rechtbankpersoneel zag al snel wie de afzender van de metholpoederbrief was en sloeg voor de vorm alarm.
De einzelgänger heeft een bijzondere hobby. Wetboeken lezen en bezwaar maken tegen alles en nog wat. Al negen jaar trekt hij ten strijde tegen het onrecht dat hem wordt aangedaan. Het leidt tot frustraties, dreigfaxen en uiteindelijk de poederbrief.
Rechter Ikbendelaatstejarenwatbollergeworden houdt rekening met de bijzondere persoon van de verdachte en legt een werkstraf op. De man is tevreden en besluit niet in hoger beroep te gaan. Op de gang groet hij iedereen en banjert naar de uitgang. Dan weet ik het, hij lijkt op Robbie Kerkhof uit Keek op de Week.
De geur is nog steeds niet weg, dus ik maak dat ik weg kom nadat ik de advocaat van Robbie nog kort voor de microfoon heb gehad. Frisse, zwoele lucht!

niet netjes

Echt netjes wilden ze vanavond niet gaan staan voor de foto en video-opnamen. Jammer. Terwijl het toch zo'n mooie gelegenheid is.

het gat van ome Willie (pt.2)

Hij is een trouwe lezer van dit blog, Ome Willie. Broer van Baasje, hangt regelmatig aan de telefoon "Baasje, heb je al gelezen wat hij nu weer schrijft?". Zo'n trouwe lezer verdient een vermelding op deze site. Vandaar, een nieuwe blik op het gat van Ome Willie.

rennen

Volgende week is het weer zover. De marathon van Textielstad. Krien is hard op locatie aan het trainen voor een wereldtijd. Zie je volgende week nummer 4915 langs komen, moedig haar dan luidkeels aan!

roze duivel

Bijna 90 kilometer in de benen. Prachtig weer, mooi ritje, heen met de wind in de rug, terug met een mooie bries op de kop. Tussen de middag een lunch in de tuin bij Baasje, samen met Krien. Bij thuiskomst is het 25,4 graden en heb ik zin in een kop thee.
Om zes uur weer fietsen. Ik hoop een beetje rustig, lekker uitrijden.

Roze

Op de mooiste dag van de week ben ik vrij. Geen rechtszaken maar heerlijk een paar keer fietsen vandaag. Zo direct op pad naar L.A. om een kopje koffie te drinken bij Baasje, dan weer terug en vanavond de tweede d'OF tocht van het seizoen 2009. Die route heb ik al klaar, een dirty 50 km in de zon over rammelende plattelandsweggetjes.
Het thema van de dag is roze. Niet alleen omdat de hele regio kleurt van de bloeiende bomen, ook om mijn inmiddels klassieke (oh, wat is de nieuwe mooi!) Pinkpopshirt (ja we gaan weer dit jaar!).

Halloween, Alaska - Hot Pink (empeedrie)

hangin'around

Na een dag binnen zitten in de rechtbank kan ik heerlijk een uurtje in de hangmat. Even geen boeven, toga's, kunstlicht of interviews meer, maar languit met blote voeten in de zon. Beide katten komen een kijkje nemen terwijl ik geniet van de boom in volle bloei.
Wat kan het leven toch mooi zijn.

wroem

Voor de liefhebbers, wat plaatjes van oude auto's. Ik heb er weinig verstand van, maar heb me laten vertellen dat er enkele bijzondere exemplaren tussen zitten.

zonnig perronzicht