Volg de gebeurtenissen van vandaag via:
zaterdag 31 januari 2009
vrijdag 30 januari 2009
L.O.V.E. is in the air!
De belofte van een liefdevol weekend hangt in de lucht. Een vrijdagse playlist die daar bij hoort. Love is in the air & let the sun shine!
Voor elk wat wils!
Music Go Music - Light of Love
Hot Chip - Transmission
The Sound of Arrows - M.A.G.I.C.
Desmond & The Tutus - Kiss You On The Cheek (King Of Town Remix)
Jeremy Jay - Airwalker
The Wedding Present - Model, Actress, Whatever
Röyksopp - Happy Up Here
Spoon - Well-Alright
Laidback Luke & Diplo - Hey!
Prince - Orgasm
The Ting-Tings - That's Not My Name
Iggy Pop - Lust For Life
Sebastien Tellier - La Dolce Vita
Wilson Pickett In The Midnight Hour
Mark Olson & Gary Louris - Bicycle
Oom
Op weg naar de rechtbank in beschuitsstad kom ik Oom Krattenstapelaar tegen. Net als ik, ook op weg naar de zaak Pielemans. "Vroeger" deden we samen de rechtbank in Beschuitstad voor de kabelkrant, totdat de boel failliet ging. Sterker nog, mijn allereerste nieuws voor mijn huidige baas was een telefoontje vanaf het toilet nog geen 2 seconden na de bekendmaking van het faillissement. Ook Advocaatje Ooitwasikookjournalist was een van de collega's bij het wilde avontuur van de kabelkrant.
Oom Krattenstapelaar "doet" het plaatselijk dagblad er tegenwoordig "bij". Van tijd tot tijd laat deze wekelijkse columnschrijver in een plaatselijk H-aan-H-blad zich inhuren voor een berichtje of wat. Het is altijd weer mooi om samen in het persbankje van zaal D te zitten. Het is geen enkele moeite om even voor elkaar iets te doen of regelen, zeker niet als er kids van school gehaald moeten worden. Ik neem dus even waar als Oom K. de zaal verlaat als de advocaat begint met haar pleidooi en ren even later met het laatste nieuws naar het station. Daar treffen we elkaar weer en breng ik hem op de hoogte van de laatste ontwikkeling.
Benieuwd waar de column aanstaande woensdag over gaat.
Smak
Opnieuw heb ik bezoek gehad van de Smakcommissie. De Smakcommissie, een onderdeel van de Zondagse Klup, komt langs of aan nadat een van de leden in de fietsfunctie valt, onderuit gaat, straatexceem oploopt of een salto over een hond maakt. Aangezien ik al deze dingen in het seizoen 2008/2009 heb gedaan wordt door andere leden de commissie op de hoogte gebracht.
Helaas ben ik niet thuis als de commissie voor de deur staat en kan ik dus niet het traditionele onthaal verzorgen, een stuk worst, een pot gerstenat en een uitgebreide vertelling over de "smak". Ik ben bang dat ik dat dus nog goed moet maken. Het blik komt in de kast met trofeeën te staan, naast het vorige blik.
Helaas ben ik niet thuis als de commissie voor de deur staat en kan ik dus niet het traditionele onthaal verzorgen, een stuk worst, een pot gerstenat en een uitgebreide vertelling over de "smak". Ik ben bang dat ik dat dus nog goed moet maken. Het blik komt in de kast met trofeeën te staan, naast het vorige blik.
Labels:
fietsklup,
ongelukken,
wielrennen,
winterfietsen
donderdag 29 januari 2009
afscheid
De rechter werpt zijn toga af, zet zijn kapiteinspet op en kiest het ruime sop. Rechter Ikhouvantwente heeft vandaag in stijl afscheid genomen . Voor een zaal vol collega's, advocaten, politie, bodes en pers draaide hij zijn laatste zitting. Normaal is er niet zo veel belangstelling voor een vertrekkende rechter. Vandaag wel. Een bijzonder mens is verdwenen uit het land der magistratuur. De rechtspraak zal nooit meer hetzelfde zijn.
Zie voor een tv portret onze uitzending gemist.
Zie voor een tv portret onze uitzending gemist.
Kopierecht filmpje berust bij advocaatje Pleitmevrij.
laatste zitting
Inmiddels vanuit Provinciehoofdstad op weg naar Beschuitstad voor de laatste zitting van rechter Ikhouvantwente. Een bijzondere man, magistraat van de oude stempel. Een rechter die nog echt recht spreekt en zich niet verschuilt achter een wetboek. Altijd verrassende vonnissen met de menselijke maat, zoals de middelvingeruitspraak, een agent moet in zijn functie wel tegen een stootje kunnen.
Maar kom niet uit het verre westen van het land rottigheid uithalen bij ons. Dan ga je onherroepelijk achter de tralies. "Wij zijn gewend op een speciale manier om te gaan met elkaar en als u hier komt en dat vertrouwen beschaamt, dan schaadt u onze hele regio". Ik zie het nog voor me, een beduusde Grachtenstedeling die voor een half jaar achter de tralies verdwijnt en daar normaal een werkstrafje van 20 uur voor krijgt. Hij was niet de eerste.
Het zal een drukke bedoeling worden vanmiddag. Ben benieuwd.
woensdag 28 januari 2009
Donald Duck
Ben al dagen aan het opruimen, met de zonneschijn van de afgelopen dagen voelt het alsof het voorjaar (en ja hoor, daar komt de lente weer ter sprake!) langzaam aanbreekt. Het huis opgeruimd en schoon, de grijze otto vol en kijk eens wat ik terugvind! Zeker zes jaargangen Donald Duck uit de seventies! Ze komen van de ouderlijke zolder, maar ik had ze hier in huis opnieuw goed verstopt. Komt mooi uit, ik heb ze de knollen helemaal op en dan ga ik even lekker onderuit met een Donald Duck of twee.
Ook oude Donald Duck's lezen? Speur eens rond op het internet, ze zijn al vanaf 30 cent te koop!
reminder
Even een reminder. Hou vooral ook mijn Twitterfeed in de gaten, ik post regelmatig updates op Twitter die niet op het blog staan. De Twitterfeed vind je hier. Daarnaastis het te volgen via de gadget hiernaast. Klik eens op de links en zie verrassende foto's, plaatjes, rechtbankverslagen of links. Op de feed zijn ook de updates op dit blog te zien.
Wizzkidz
Aan de overkant is een rat gespot. "Een hele grote!" aldus een van de Wizzkidz van #13. Buur#13 heeft een grote "nare" val gezet en eerst komt Buuf#13 even waarschuwen dat we de katten even binnenhouden. "Je weet het nooit, straks zit er een in".
Als ze weg is duurt het niet lang voordat er vier Wizzkidz de straat over komen huppelen. "We hebben een rat gezien, hij was wel zo groot!". Dan volgt een potje rattenlatijn waarbij de ene een nog grotere aangeeft dan de andere.
Ik pak mijn camera om het vast te leggen. Alle Wizzkidz schieten weg. Ik frummel wat met het apparaat en uit mijn teleurstelling dat de foto is mislukt. De Wizzkidz komen weer tevoorschijn en ik druk af. FLITS!
Als ze weg is duurt het niet lang voordat er vier Wizzkidz de straat over komen huppelen. "We hebben een rat gezien, hij was wel zo groot!". Dan volgt een potje rattenlatijn waarbij de ene een nog grotere aangeeft dan de andere.
Ik pak mijn camera om het vast te leggen. Alle Wizzkidz schieten weg. Ik frummel wat met het apparaat en uit mijn teleurstelling dat de foto is mislukt. De Wizzkidz komen weer tevoorschijn en ik druk af. FLITS!
dinsdag 27 januari 2009
Kwijt!
Nummer 20 is kwijt! Bij het op en inruimen van de boekenkast boven kom ik er achter dat "Lotgevallen rond een locomotief" van mijn favoriete jeugdserie Bob Evers ontbreekt! Weg sabotage-acties aan een spoorlijn in een land ver van hier. Geen avonturen met bulten op de kop, geheime schatten en loden pijpen. Snik. er rest mij maar één ding, een nieuwe scoren!
Maar eerst ga ik lezen in de nieuwe Bob Evers, op de site van Peter de Zwaan, de Textielstedeling die de serie overnam na het overlijden van de roemruchte Willie van der Heide. Voor liefhebbers verschijnt sinds 1993 een Nieuwsbrief, eerder per fotokopie, maar nu digitaal.
george
Van tijd tot tijd Googel ik nog wel eens op hem, George Kuchar. In 1994 was hij een van mijn docenten aan de SFAI. Mijn favoriete docent, een van de aardigste mensen die ik ooit heb ontmoet. Van hem "leerde" ik filmmaken, elke vrijdag weer.
Tot voor een jaar of wat was er over George weinig te vinden op het WWW. Dat is nu wel anders. Zo kom ik er achter dat er een documentaire in de maak is over deze prachtige man, dat er intussen een IMDB vermelding is (met als gevolg dat ik daar ook een vermelding heb, in deze film speel ik een buitenlandse bodyguard, mijn eerste liefdesscène en verricht ik hand en spandiensten, klik hier voor een korte scène ), dat Courtney Love (ex van Kurt) ook een voormalig student van George is, dat de enthousiaste filmmaker inmiddels een boek heeft geschreven (die moet ik hebben natuurlijk), nog steeds actief lijkt te zijn op de SFAI, dat hij een groot voorbeeld is voor John Waters, hij een eigen profiel heeft op Facebook en dat ik hoop hem ooit nog eens tegen te komen. Zou toch leuk zijn om samen een filmpje te maken.
maandag 26 januari 2009
Onderuit (vernieuwde versie!)
Ben eens overgestapt naar een andere video-uploader, deze video. De kwaliteit van YouTube begon me de laatste tijd tegen te vallen. Vimeo viel mij twee jaar geleden geleden al op toen ik deze prachtige video zag (kijken!). Voorlopig vind ik de kwaliteit een stuk beter, alleen duurt het uploaden 's avonds erg lang. Maar dat is omdat ze dan wakker worden in het land van Obama. Ik denk dus dat ik beide uploaders blijf gebruiken, gratis kost niets ten slotte.
Kijk en vergelijk en deel je mening.
Kijk en vergelijk en deel je mening.
zinloos
Kunnen we het nog ingewikkelder maken? Dat moet wel de gedachtegang geweest zijn van de verkeersplanner bij het bedenken van deze situatie. Volgens het bord moet je eerst rechts via een uitgegraven parkeerhaven om links de rijbaan over te steken. Ik heb het vandaag zowaar iemand zien doen. De enige van de tien fietsers die linksaf sloegen. De rest sorteerde gewoon voor op de rijbaan. Zinloos bord, dat ook nog eens op de verkeerde plek staat, zinloze en gevaarlijke verkeerssituatie zelfs. Geldverspilling.
tsjup
Gelukkig was het niet zo erg als op de foto. Het bloed op de helm en mijn gezicht is gewoon ketchup waar Buurman Krattenstapelaar mij mee vol smeerde. Een van zijn 'goede' ideeën waar ik nooit vreemd van opkijk.
Inmiddels valt de verwachte stijfheid en spierpijn mee. Mijn nek en schouder zijn wat stijf, maar dat kan ook niet anders en verder voel ik alleen maar het schrijnen van de schaafwond. En daar valt prima mee te leven.
Inmiddels valt de verwachte stijfheid en spierpijn mee. Mijn nek en schouder zijn wat stijf, maar dat kan ook niet anders en verder voel ik alleen maar het schrijnen van de schaafwond. En daar valt prima mee te leven.
zondag 25 januari 2009
glad
Het is een mooie sierlijke val, niet alsof ik als een blok tegen de straat sla. Zeggen mijn fietsvrienden tenminste. "Je fiets is niet kapot, en da's toch het belangrijkste" aldus Vakbondshenk.
Ik ben gevallen, in een bocht van de Vegerweg vlak voor de molen van Hardrijdorp. Gewoon weggegleden op een stuk spiegelglad wegdek. Net reed ik nog voorop, in een rustig tempo, op weg naar de soep bij de Krattenstapelaars. Iedereen gezamelijk thuisbrengen, geen onrustig gedoe met verschillende groepjes, samen uit, samen thuis.
Ik ben blij dat ik altijd fiets met een helm op. Mijn hoofd komt aan het einde van de val stevig in aanraking met de straat en ik merk de beschermende werking van het lelijke ding direct. Mijn broek is kapot, ik heb een flinke schaafplek op de rechterdij maar verder voel ik me goed.
Of ik nog even op straat wil gaan liggen vragen enkele fietsvrienden. Kunnen ze er een foto van maken. "Want je hebt het zelf natuurlijk niet op foto of film staan". Inderdaad, helaas heb ik het niet op film staan, maar om weer op het koude wegdek te gaan liggen, nee bedankt.
Morgen zal ik wel spierpijn hebben.
Ik ben gevallen, in een bocht van de Vegerweg vlak voor de molen van Hardrijdorp. Gewoon weggegleden op een stuk spiegelglad wegdek. Net reed ik nog voorop, in een rustig tempo, op weg naar de soep bij de Krattenstapelaars. Iedereen gezamelijk thuisbrengen, geen onrustig gedoe met verschillende groepjes, samen uit, samen thuis.
Ik ben blij dat ik altijd fiets met een helm op. Mijn hoofd komt aan het einde van de val stevig in aanraking met de straat en ik merk de beschermende werking van het lelijke ding direct. Mijn broek is kapot, ik heb een flinke schaafplek op de rechterdij maar verder voel ik me goed.
Of ik nog even op straat wil gaan liggen vragen enkele fietsvrienden. Kunnen ze er een foto van maken. "Want je hebt het zelf natuurlijk niet op foto of film staan". Inderdaad, helaas heb ik het niet op film staan, maar om weer op het koude wegdek te gaan liggen, nee bedankt.
Morgen zal ik wel spierpijn hebben.
winterfestijn
In de supermarkt kijkt het meisje van het vlees verbaasd op als ik haar vraag om 25 speklappen. Haar collega werpt een korte blik op mij en zegt "oh ja, die gaan barbecueën". Ze kan het weten, ze heeft ons eerder gezien bij het bestellen van een nog veel grotere hoeveelheid vlees.
Gelukkig blijft het droog zaterdag, zodat we met veertien buren kunnen klootschieten in een prachtig stuk bos, net buiten de stad. Het is gezellig, er komt maar af en toe een kloot in de sloot, Buurman Krattenstapelaar ziet kans om de beroerdste schoten van de dag te maken, zo ketst een van zijn eerste worpen af op een boomtak tiem meter hoog. Omavandeoverkant is uiteindelijk de "Kloot van de Straat", haar laatste schot gaat het verst van iedereen.
Na het klootschieten is het tijd voor de winterBBQ. Er is genoeg vlees, Buur#15 heeft een onuitputtelijke voorraad moppen, De Voorzitter blijkt in een eerder leven "Pappa van de Maffia" geweest te zijn en de Sukkelvan18 maakt zijn dreigement dat hij om 22.01 uur de politie belt bij het horen van maar een heel klein beetje geluid, niet waar. En voordat we het in de gaten hebben is het winterbuurtfestijn voorbij en over.
vrijdag 23 januari 2009
pies
Een schokkende zaak vanmiddag in de Beschuitsstadse rechtbank. Een, zelf niet al te intelligente, Textielstadse man heeft jarenlang vier verstandelijk gehandicapte broers en zussen ernstig verwaarloosd. De vier zijn de volwassen kinderen van zijn overleden partner en hij heeft de zorg over genomen.
Van goede zorgen is echter geen sprake, de broers en zussen worden geslagen met een zweep, een luchtbuks, knuppel en noem maar op. Daarnaast worden ze, soms zonder eten, opgesloten op hun zwaar vervuilde slaapkamers, waar emmers met pies staan en smerig wasgoed tot aan het plafond ligt. Van de uitkeringen die de vier krijgen, zien ze geen cent. Bijna twee ton maakt de man op aan onduidelijke zaken. Telefoons, stereo's en als ik naar zijn vette bierbuik kijk, een hoop gerstenat.
De man ontkent alles en zegt dat de broers en zussen goed verzorgd werden. De officier van justitie doet verslag van de huiszoeking. Ze vertelt over de stank die in het huis hing, over de viezigheid, over de wc en badkamer die op slot zaten zodat de vier er niet bij konden. Ook verhaalt ze over de lichamelijke toestand van de zwaar geestelijk gehandicapte slachtoffers, vermagerd en ongewassen. Foto's van zwarte ongewassen voeten zitten er in het dossier. Nu, vijf maanden na de vondst van de vier, is hun lichamelijke toestand nog niet goed, dat gaat nog wel een jaar duren.
De Textielstedeling kan er zelf ook niet heel veel aan doen concluderen deskundigen. Hij is, met een IQ van 63, zelf zwakbegaafd, of zoals hij het zelf uitdrukt "zwaar beschaafd". De verzorging is hem boven het hoofd gegroeid. Maar, hulp van buitenaf weigerde hij en de centjes kwamen ook wel mooi uit. Twee jaar celstraf, waarvan 8 maanden voorwaardelijk, dat is de eis die de officier op tafel legt.
Over twee weken doet de rechtbank uitspraak. Kijk vanavond op Oost naar het neiuws voor een uitgebreid verslag van de zitting. Door Krien...
Van goede zorgen is echter geen sprake, de broers en zussen worden geslagen met een zweep, een luchtbuks, knuppel en noem maar op. Daarnaast worden ze, soms zonder eten, opgesloten op hun zwaar vervuilde slaapkamers, waar emmers met pies staan en smerig wasgoed tot aan het plafond ligt. Van de uitkeringen die de vier krijgen, zien ze geen cent. Bijna twee ton maakt de man op aan onduidelijke zaken. Telefoons, stereo's en als ik naar zijn vette bierbuik kijk, een hoop gerstenat.
De man ontkent alles en zegt dat de broers en zussen goed verzorgd werden. De officier van justitie doet verslag van de huiszoeking. Ze vertelt over de stank die in het huis hing, over de viezigheid, over de wc en badkamer die op slot zaten zodat de vier er niet bij konden. Ook verhaalt ze over de lichamelijke toestand van de zwaar geestelijk gehandicapte slachtoffers, vermagerd en ongewassen. Foto's van zwarte ongewassen voeten zitten er in het dossier. Nu, vijf maanden na de vondst van de vier, is hun lichamelijke toestand nog niet goed, dat gaat nog wel een jaar duren.
De Textielstedeling kan er zelf ook niet heel veel aan doen concluderen deskundigen. Hij is, met een IQ van 63, zelf zwakbegaafd, of zoals hij het zelf uitdrukt "zwaar beschaafd". De verzorging is hem boven het hoofd gegroeid. Maar, hulp van buitenaf weigerde hij en de centjes kwamen ook wel mooi uit. Twee jaar celstraf, waarvan 8 maanden voorwaardelijk, dat is de eis die de officier op tafel legt.
Over twee weken doet de rechtbank uitspraak. Kijk vanavond op Oost naar het neiuws voor een uitgebreid verslag van de zitting. Door Krien...
tweetflikkers?
donderdag 22 januari 2009
twieteswat?
Vanaf vandaag zijn de belevenissen Harm Job ook via Twitter te volgen en wel hier: Twitter/HarmJob. De korte berichtjes zijn ook op deze blog te vinden, rechts boven op de site.
Een grappig iets, dit Twitter. Zo lees ik net dat Lance Armstrong een uur geleden nog een dopingcontrole heeft gehad. Z'n 19e, als ik het goed heb.
Een grappig iets, dit Twitter. Zo lees ik net dat Lance Armstrong een uur geleden nog een dopingcontrole heeft gehad. Z'n 19e, als ik het goed heb.
kruipen
Twee verhuizers zijn op het Koekstadse station druk in de weer met een snoepautomaat. Het loodzware geval past niet in de lift en moet dus via de trap omhoog. De heren hebben een speciaal "ding" om de automaat omhoog te krijgen. Wat het precies is weet ik niet. Ze zijn eerst een hele tijd bezig om het geval aan de gang te krijgen. Dan kruipt het ding traag omhoog. Voordat ik een goede blik heb, komt mijn trein het station binnendenderen. Tijd om te gaan.
bolderkar
De bolderkar van Opa staat sinds gisteren bij ons in de schuur. Het is voor het eerst in lange tijd dat ik 'm weer zie. Veel kleiner dan ik me herinneren kan, is de eerste reactie. Logisch natuurlijk, het is al lang geleden dat ik er voor het laatst mee heb gespeeld.
"Busje" speelden we er mee. Mijn broertje in de wagen, ik ervoor (of andersom) en dan maar heen en weer over de oprit van Opa en Oma. Zelf gemaakt zeg ik, als ik er eens goed naar kijk. Opa was, in tegenstelling tot mijn vader en ikzelf, erg handig. Of deed alsof hij erg handig was, dat kan.
Ik hoop de kar zaterdag mee te nemen met het winterklootschieten, een verwarmend drankje is niet verkeerd in een koud bos. Ben bang dat ik alleen wel nog een beetje wat klussen moet met het ding. We zien wel.
woensdag 21 januari 2009
onderhoudsbeurt
Het huis had een beurt nodig, een onderhoudsbeurt om precies te zijn. Het raamsluitboomspanjoletding werkte niet goed meer, een stuk vloer in de woonkamer veerde wat, een deurkruk boven liep niet lekker en in de keuken hingen wat kastdeurtjes scheef. Kortom, tijd voor Baasje om met een voiture vol gereedschap af te reizen naar Textielstad.
Even het raamsluitboomspanjoletding repareren mondt uit in een strijd die de hele ochtend in beslag neemt. Het ding is volledig verroest en moet met veel moeite in stukken gehakt, geslagen en vernietigd worden. Daarna moet de stad afgezocht worden naar een nieuwe, waarbij het lastig is om een 7mm onderdeeltje te vinden. Na een bezoekje in het havengebied komt het voor 17,50 goed. Dat het onderdeel even later verwerkt blijkt te zitten in de Stokbroodkaasenwijnlandse deurkrukken, hmm.
Na het middagmaal worden alle kastdeurtjes recht gehangen. Ik krijg het zelf maar niet voor elkaar, mijn geschroef aan de scharnieren heeft tegengestelde uitwerkingen. De Baas heeft er geen enkel probleem mee, hij stoot een glas uit de kast, tenslotte brengen scherven geluk, en na tien minuutjes stelwerk hangt alles weer recht. Ook de vloer is weer in orde. "Joa, tis moar veur een ander" zegt de Baas en hij gaat weer op pad.
dinsdag 20 januari 2009
gepakt!
In de middagzon loop ik richting station Beschuitstad. Om de hoek komen twee dames van de parketpolitie aanlopen. Ze hoorden wat gegil buiten en zijn even gaan kijken. Misschien was er wel wat aan de hand. Zo niet? Ach, het is mooi weer en een kort ommetje, da's toch ook mooi.
Ze hebben ook nog een mooi nieuwtje voor me. Met glimmende oogjes vertellen ze dat ze vanmorgen iemand hebben aangehouden die nog een jaar aan dagen heeft openstaan. Ze waren al driekwart jaar naar hem op zoek en eindelijk hebben ze hem te pakken. Niet zomaar, nee, een tip uit de directe omgeving van de voortvluchtige man. De voortvluchtige was de tipgever nog wat geld schuldig maar kwam niet over de brug. Mooi lullig, voor een paar tientjes verraden worden.
De dames van de PaPo zitten er niet mee, zij hebben hun "mannetje" gevangen en de zon schijnt. Met die geruststellende gedacht neem ik afscheid en loop naar mijn trein.
Ze hebben ook nog een mooi nieuwtje voor me. Met glimmende oogjes vertellen ze dat ze vanmorgen iemand hebben aangehouden die nog een jaar aan dagen heeft openstaan. Ze waren al driekwart jaar naar hem op zoek en eindelijk hebben ze hem te pakken. Niet zomaar, nee, een tip uit de directe omgeving van de voortvluchtige man. De voortvluchtige was de tipgever nog wat geld schuldig maar kwam niet over de brug. Mooi lullig, voor een paar tientjes verraden worden.
De dames van de PaPo zitten er niet mee, zij hebben hun "mannetje" gevangen en de zon schijnt. Met die geruststellende gedacht neem ik afscheid en loop naar mijn trein.
bij de dokter
Deze keer niet de baas bij de dokter, nee, KlaasKat bij dokter Jan. Geen schrik, KlaasKat had onlangs last van oormijt en moet van tijd tot tijd wat zalf in zijn oren. Makkie zou je denken als je KlaasKat een beetje kent. De goede sul laat met zich zeulen en doen en zal nooit iemand kwaad doen.
Nou, als het gaat om "medische" handelingen is meneer niet voor de poes. Grommen, blazen, slaan, bijten, alles om uit de greep los te komen. Zolang Krien en ik het doen tenminste. Met geen mogelijkheid lukt het ons om maar een beetje zalf in meneer zijn oren te krijgen. En dus hebben we uit pure armoede maar de hulp van dokter Jan's praktijk ingeschakeld.
Binnen een minuut was het voor elkaar. Geïntimideerd door de omgeving is meneer poeslief en zit hij alweer in zijn mandje voordat hij miauw kan zeggen. Een paar minuten later zijn we alweer thuis. Met dank aan de kliniek van dokter Jan.
Nou, als het gaat om "medische" handelingen is meneer niet voor de poes. Grommen, blazen, slaan, bijten, alles om uit de greep los te komen. Zolang Krien en ik het doen tenminste. Met geen mogelijkheid lukt het ons om maar een beetje zalf in meneer zijn oren te krijgen. En dus hebben we uit pure armoede maar de hulp van dokter Jan's praktijk ingeschakeld.
Binnen een minuut was het voor elkaar. Geïntimideerd door de omgeving is meneer poeslief en zit hij alweer in zijn mandje voordat hij miauw kan zeggen. Een paar minuten later zijn we alweer thuis. Met dank aan de kliniek van dokter Jan.
maandag 19 januari 2009
Blue Monday (5)
Het is ook Blue Monday als ik in de trein mijn vroegere docente mode zie. Ze herkent mij niet, vroeger had ik nog haar, wild en rood haar. Ze ziet er 18 jaar ouder uit maar is volledig volgens de nieuwste fashionregels gekleed, de juiste laarzen, sjaal, jas, ja ze heeft zelfs een iPhone. Ik zie dat ze 'm wel heeft, maar dat ze ook duidelijk moeite heeft met het bedienen van het speeltje. Of heeft ze een leesbril nodig?
Blue Monday (4)
Wat een geluk dat de Sukkelvan#18 zijn auto niet meer voor de deur van Mr. T-Rex heeft staan! Kort na het maken van de foto was de plek weer vrij.
En misschien meer goed nieuws, er zijn rond #18 makelaars gesignaleerd! Wie weet staat het huis binnenkort te koop. Wel beter, inmiddels maakt de Sukkelvan#18 zich onmogelijk in de straat. Zonder enige aanleiding vloekt en scheldt hij verbaasde buren helemaal stijf. Voorlopig moet iedereen nog heel hard om zoveel idioterie lachen, maar ik ben bang dat men daar wel een keer genoeg van krijgt.
En misschien meer goed nieuws, er zijn rond #18 makelaars gesignaleerd! Wie weet staat het huis binnenkort te koop. Wel beter, inmiddels maakt de Sukkelvan#18 zich onmogelijk in de straat. Zonder enige aanleiding vloekt en scheldt hij verbaasde buren helemaal stijf. Voorlopig moet iedereen nog heel hard om zoveel idioterie lachen, maar ik ben bang dat men daar wel een keer genoeg van krijgt.
blue monday (3)
Abonneren op:
Posts (Atom)