glad

Het is een mooie sierlijke val, niet alsof ik als een blok tegen de straat sla. Zeggen mijn fietsvrienden tenminste. "Je fiets is niet kapot, en da's toch het belangrijkste" aldus Vakbondshenk.
Ik ben gevallen, in een bocht van de Vegerweg vlak voor de molen van Hardrijdorp. Gewoon weggegleden op een stuk spiegelglad wegdek. Net reed ik nog voorop, in een rustig tempo, op weg naar de soep bij de Krattenstapelaars. Iedereen gezamelijk thuisbrengen, geen onrustig gedoe met verschillende groepjes, samen uit, samen thuis.
Ik ben blij dat ik altijd fiets met een helm op. Mijn hoofd komt aan het einde van de val stevig in aanraking met de straat en ik merk de beschermende werking van het lelijke ding direct. Mijn broek is kapot, ik heb een flinke schaafplek op de rechterdij maar verder voel ik me goed.
Of ik nog even op straat wil gaan liggen vragen enkele fietsvrienden. Kunnen ze er een foto van maken. "Want je hebt het zelf natuurlijk niet op foto of film staan". Inderdaad, helaas heb ik het niet op film staan, maar om weer op het koude wegdek te gaan liggen, nee bedankt.
Morgen zal ik wel spierpijn hebben.