De komende dagen ga ik ook op zoek naar een muts als Mr. T-Rex hier op de foto draagt. In Dorpelstad om precies te zijn. Benieuwd of ik wat kan vinden.
zondag 30 november 2008
ad-vent
Kaco komt, helemaal uit het verre Koekstad, even aanwaaien om een sinterkerstsurprise af te geven. Verpakt in pietenpapier een heuse adventskalender met kadovakjes. Vanaf morgenvroeg elke dag een pakje uitpakken. Hoe dichter de kerst nadert, hoe groter de verassingen.
Ergens heb ik toch wel het idee dat ik deze kalender al eerder zag...
Ergens heb ik toch wel het idee dat ik deze kalender al eerder zag...
sneeuwfiets
zaterdag 29 november 2008
mooi
oude fiets
Mijn "oude" reesfiets was afgelopen week bij klupmecaniciën Vakbondshenk. Vanmorgen krijg ik een uitgebreide beschrijving, met foto's, per mail. Ik kan niet wachten totdat ik 'm kan halen.
Beste Harm Job,
De fiets is weer als nieuw.
Ik heb wat foto’s bijgevoegd zodat je het hele proces een beetje kunt volgen.
Wat heb ik gedaan.
Uiteraard alles tot in de diepste porien gereinigd en voorzien van, je raad het al WAX.
Het achterwiel was een probleem.
De lagercups kon ik nog een beetje opzuiveren met 600 schuurpapier. De conussen waren verrot. Landewe had ze niet, Ten Tussher alleen een iets breder formaat, dus dat was passen en meten om eea er goed in te krijgen. Met nieuwe lagers er in loopt het wiel weer als een Zwitsers horloge. Details kun je op de foto’s zien. De velg heb ik een flinke slag ui moeten halen en bij de nippels flink verroest. In de winter iets meer wax op die plaatsen kan geen kwaad. Dit geldt zeker als je de fiets wegzet in de zomer. Het kleinste korreltje zout geeft aan het eind een roestig beeld. Binnen in de velg was het beeld al niet veel beter. Roest op de nippels. Kijk op de foto voor de behandeling en na de behandeling . Een spiksplinternieuw velglintje maak de zaak af. Voorlopig kan dit wiel er weer tegen.
De band is een verhaal apart. Ik hoop voor je dat je die in de winter nooit, maar dan ook nooit af hoeft te halen. Ik ben wat gewend, maar dit was een topper wat pasvorm betreft. De derailleur wieltjes was ook een wanhoop, maar gelukkig had Landewe een setje voor Campagnola en dat ziet er nu ook perfect uit. Met de boutjes moest ik een beetje schipperen. Één zat onmeunig vast, maar alles met schroefdraad gaat bij mij los, dus deze ook. Ik moet hier nog eens een paar goed passende boutjes uit een oudje bij zoeken.
Goed, ketting gereinigd en in de teflon gezet. Ik ben er niet gek op, maar in de winter een goede bescherming. Remmetjes bijgesteld en natuurlijk het nieuwe stuurlint maakt het geheel af.
Totale tijd wil je waarschijnlijk liever niet weten. Was wel weer een uitdaging.
Je kunt de fiets morgen ophalen, maar bel even van te voren, “Dan weet je dat ik thuiuiuiuis ben”
Dan de kosten.
Stuurlint € 6,60 Rose
Derailleurwieltjes € 9,95 (Moest ik bij Landewe halen bij Rose € 8,50 helaas)
Shimano kogeltjes € 6,35 (idem Landewe bij Rose € 3,50 Tja ook weer helaas)
Campagnolo conus 2x € 9,35 (Ten Tusscher Bij Rose niet te bestellen)
Vet, Olie en klein materiaal etc € 5,00
Bus wax € 5,80 Nergens goedkoper.
Totaal € 43,05
OSVVE melkoe € vrije gift
Met vriendelijke groet,
Vakbondshenk
in de schoen
Sinterklaas komt onverwachts toch nog even aan in de Pieperdepiepstraat. Knap, zeker omdat we al een tijd geleden de schoorsteen een kopje kleiner hebben gemaakt en die toegang dus niet meer bestaat.
Ook gezellig, ontbijt op bed met logé S-Anne. Warme choco, Oosterbuurse toast met gladde jam, yoghurt en koffie, krantje en DS er bij.
vrijdag 28 november 2008
spaarpoedel
geluk
bloed
lampjes
Buiten de stad blinken de lichtjes van een hoopvol kerstmis volop. Net buiten de stad staat al een aantal weken een zoutboorplatform op volle kracht te werken. Fascinerend gezicht, onbegrijpelijke activiteiten, prachtig.
Een paar kruisingen verderop staat ieder jaar weer een prachtboom. Een boom die zeker niet zal misstaan in onze straat.
donderdag 27 november 2008
verrassing!
pet
Bij de mooiste fietswinkel had ik online een petje besteld. Van de Credit Acricole ploeg, een van mijn all time favoriete wielerploegen. Moest even een petit traumaatje wegwerken. Tijdens de Dauphiné afgelopen zomer vloog er welgeteld 1 petje uit de ploegwagen van deze ploeg. En wel precies voor de voeten van Pa Krattenstapelaar die het petje, volledig begrijpelijk, aan zijn eigen collectie toevoegde. Maar goed, bij deze is alles goed gekomen. Ook dit stuk wielergeschiedenis is nu een onderdeel van mijn wielerverzameling.
black hole
Goede service van de Oosterbuurse spoorwegen. Een stekker voor de laptop in de trein zodat iedereen tijdens de reis gewoon door kan werken. Heel Gründlich; Arbeit macht frei zullen we maar zeggen. Helaas raakt mijn mobiele kantoor ter hoogte van Beschuitstad de verbinding met de buitenwereld volledig kwijt. Een UMTS-gat, een black hole! Net als in de Beschuitstadse rechtbank gaat mijn dongeltje op groen en wordt het een verbinding die zo traag is als dikke ***** en even later er helemaal uitklapt.
In de rechtbank te Provinciestad flapt er even later iets uit. Bij een verdachte wel te verstaan. In zijn laatste woord zegt hij plots tegen de voorzitter van de meervoudige strafkamer "je bent een schat". De voorzitter reageert verrast, "dat heb ik nog nooit gehoord!".
Het is ook een vreemde wending in de zitting. De man wordt verdacht van het veroorzaken van en het doorrijden na een dodelijke aanrijding. Met zijn caravan reed hij over het hoofd van het slachtoffer en kneep er vervolgens tussen uit.
"Een black out' zegt de man. "Niets gemerkt door mijn suikerziekte". Een verhaal waar weinig van te geloven is gezien de sporen die zijn achter gebleven. Roodgele sporen van het motorpak over de gehele lengte van de auto en sleurhut, een lekke band van de caravan die zoveel lawaai maakte dat het later andere automobilsten op de snelweg opviel, een rechterbuitenspiegel waar niets meer van over was, nee, maak dat de kat wijs.
woensdag 26 november 2008
goede rol (x3)
katinhetkassie
Rijkshotel
Sinds ik met mijn bol op de kijkbuis ben geweest, blijft de draadtokkel rinkelen. Uit de petoet belt divers gannef mij met tips. Tijd dus voor een kop koffie! Na een uitgebreide controle zitten Krien en ik vanmorgen in de Beschuitstadse krententuin met een heerschap dat of een ongelofelijke kanebraaier met kwatsverhalen is, of een rare kwiet die lekker zit te koekelen. Binnenkort bekijken we of er iets uit komt. Blinde Maupie! In ieder geval een bezoekje dat ik niet snel zal vergeten.
En de koffie? 70 cent voor een bak gruis, griebels!
En de koffie? 70 cent voor een bak gruis, griebels!
blauwe plek
dinsdag 25 november 2008
geklop op het raam
Voor het raam staan twee dames. Ze tikken tegen het raam. Met moeite tillen ze een enorme bal smeltsneeuw op. Ik steek mijn duim op en roep dat het een mooie bal is. Maar het is niet voldoende. Een compliment is niet wat ze willen, nee, Harm Job moet een foto maken. En wel snel een beetje, want de bal is zwaar.
voorstelling
Grote hilariteit op het Beschuitstadse station. Op het perron gaat een vrouw, vermoedelijk onder invloed van het een of ander, helemaal uit haar bol. Onder toeziend oog van twee stadswachters en een meute scholieren met filmende mobieltjes maakt ze de vreemdste bewegingen. Dan komt de trein binnen en wordt de vrouw afgevoerd. Einde voorstelling.
maandag 24 november 2008
auw! (update)
Dat het glad is, merk ik als ik de bocht door fiets. Voordat ik überhaupt iets kan doen klap ik tegen de grond. Auw! Ik ben op weg naar Krien die van het werk naar huis fietst. Omdat ik het niet vertrouw ga ik al langzaam, tergend langzaam. Ik frommel me onder mijn fiets vandaan, zet het stuur recht, leg de ketting weer op de tandwielen. Dan fiets ik verder. Auw.
Even later fietsen we samen rustig terug, glibberdeglibber. Onderweg komen we de ene na de andere strooiwagen tegen. Die hadden van mij ook wel wat eerder op pad mogen gaan.
Inmiddels kan ik antwoord geven op de vraag in het volgende bericht. Ja, die zijn er. Ikke. Een grote bult op mijn linkeronderbeen, een dito op mijn rechterbeen en een zere voet, rug en schouder. Morgen een boel spierpijn denk ik.
Even later fietsen we samen rustig terug, glibberdeglibber. Onderweg komen we de ene na de andere strooiwagen tegen. Die hadden van mij ook wel wat eerder op pad mogen gaan.
Inmiddels kan ik antwoord geven op de vraag in het volgende bericht. Ja, die zijn er. Ikke. Een grote bult op mijn linkeronderbeen, een dito op mijn rechterbeen en een zere voet, rug en schouder. Morgen een boel spierpijn denk ik.
bal
rood? wit?
Deze foto maakte ik vannacht, vlak voor het naar bed gaan. Vaag is te zien hoeveel sneeuw er ligt. Vanmorgen was het nog veel meer, maar nog lang niet zo erg als drie jaar en één dag geleden. Hieronder een kleine fotoreportage. Inclusief Krien, die zo als een sneeuwpopje op het werk aan gaat komen. En natuurlijk de eerste sneeuwstapjes van Oli4kat, die er helemaal niets van snapt...
zondag 23 november 2008
ballon
Oh wat een vrieskou buiten. De daken wit, de vijver bijna bevroren. Prachtig fietsweer, dat wel. De echte winterfietskleren liggen al klaar, om 10 uur zit ik op de fiets. Nee, dan was het vannacht een stuk warmer tijdens het optreden van I'm from Barcelona in het nieuwe Atak. Wat een feest, deze groep muziekanten. Staan met 12 man op het podium, de andere 17 zijn zolang thuisgelaten, en maken er een waanzinnig mooi optreden van. Ballonnen door de zaal, de zanger over de hoofden van het publiek ook.
Het nieuwe Atak is geen teleurstelling, een prachtige zaal met een prima sfeer en sound, ik weet het nu al zeker, hier ga ik vaak komen. Maar eerst fietsen in de winterkou!
Het nieuwe Atak is geen teleurstelling, een prachtige zaal met een prima sfeer en sound, ik weet het nu al zeker, hier ga ik vaak komen. Maar eerst fietsen in de winterkou!
zaterdag 22 november 2008
haringen
Als haringen in een ton, zo staan we opgepakt in het gangpad van de trein die misschien naar het Oosten zal rijden. Hoe ver, hoe laat en wanneer is onbekend. De terugweg van Regeringsstad naar Textielstad is een hele lange. Ergens onderweg ligt een boom op het spoor en in Spoorstad wordt iedereen de trein uit gebonjourd. Wat volgt zijn wilde renpartijen over lege perrons, treinen die wel, niet rijden, onverstaanbare omroepberichten en een treinstelletje dat uiteindelijk zo overvol is dat er reizigers achterblijven omdat er geen centimeter ruimte meer is. Viereneenhalf uur doen we uiteindelijk over de reis. In Koekstad veroveren we eindelijk een tweetal zitplaatsen in de 1e klas. In Textielstad staat uiteindelijk op de borden dat onze trein een vertraging van 10 minuten heeft. Tuurlijk!
burgerparticipatie
Een aantal zaken wordt wel duidelijk, afgelopen vrijdag op het participatie congres in Regeringsstad. Een wetenschappelijk congres over burgerparticipatie en opsporing. Krien en ik zijn er op uitnodiging van het Beschuitstadse OM en omdat het nooit weg is om wat op te steken, zijn we op pad gegaan.
De lezing van strafrechtdeskundige Ybo Buruma is een interessante. Tijdens de vragenronde, de toespraak van OM topman Brouwer en andere sprekers is duidelijk dat er in opsporingsland veel gekeken wordt naar Peter R. de Vries en dat er eigenlijk vooral onbegrip en soms ook angst is over de rol van de journalist bij de heren en dames magistraten.
Toch moeten we er tijdens de lunch even tussenuit. Al die grijze pakken en dito hoofden, we moeten even iets anders zien en schieten snel het Gemeentemuseum in. Met onze Rembrandtkaart lopen we we zo door en genieten even van een andere participatie. Even later zitten we weer in de zaal voor de lezing van een bijzonder zure collega-journalist. Deze voormalige NOVA man is zo'n beetje overal tegen. In ons land doen we niets goed, in andere landen wel en gewoon vervolgen, de journalisten die zich niet houden aan de regels. Jammer, een open discussie is bijna niet mogelijk.
(Voor de geïnteresseerden heb ik de lezingen nog wel even te leen.)
donderdag 20 november 2008
rapport
Ste-Fan en Mar-Jolein komen even langs. Met hun rapport, dus dat gaat geld kosten. Als we naar de rapporten kijken, is dat niet erg. Want wat een mooie beoordelingen! Ste-Fan slaat volgend jaar de wetenschappelijke richting op, terwijl Mar-Jolein over een paar jaar vast haar eigen praatprogramma heeft. Voordat het zover is poseren de twee nog even voor een foto bij harm Job in de keuken.
het gat van Ome Willie
Ergens in onze woonkamer zit een vreemd dekseltje. "Het gat van Ome Willie" noemen wij het hier in huis. Ome Willie is Krien's oom en Baasje's broer. Hij is niet alleen een van de trouwste bezoekers van dit blog, hij is ook een hele handige en precieze als het gaat om het aanleggen van elektrische bedradingen. Een goede ook, ik durf zonder meer een stekker in een stopcontact te stoppen, er gaat niets mis.
Ome Willie is de afgelopen jaren veelvuldig in ons huis aan het werk geweest. Het was hard nodig, wat er aan dradenboel door ons huis liep, daar wordt je koud van. Alle kleuren door elkaar, aan elkaar geknoopt met kortsluitinguitlokkertjes en ga zo maar door. Orde in de chaos moest geschept worden en is geschept.
Mooi. En zo komen we aan het "gat van Ome Willie". Met het "nieuwe" plafond, kwam ook een nieuw stroomplan. Omdat we er niet meer bij kunnen moest er een toegang komen tot de bekabeling en dus werd er een "gat" gemaakt. Waar wij elke dag weer met plezier naar kijken. Het wordt alleen misschien eens tijd dat we er iets creatiefs mee doen.
Ome Willie is de afgelopen jaren veelvuldig in ons huis aan het werk geweest. Het was hard nodig, wat er aan dradenboel door ons huis liep, daar wordt je koud van. Alle kleuren door elkaar, aan elkaar geknoopt met kortsluitinguitlokkertjes en ga zo maar door. Orde in de chaos moest geschept worden en is geschept.
Mooi. En zo komen we aan het "gat van Ome Willie". Met het "nieuwe" plafond, kwam ook een nieuw stroomplan. Omdat we er niet meer bij kunnen moest er een toegang komen tot de bekabeling en dus werd er een "gat" gemaakt. Waar wij elke dag weer met plezier naar kijken. Het wordt alleen misschien eens tijd dat we er iets creatiefs mee doen.
woensdag 19 november 2008
(on)begrip
Ik was er al bang voor, de rechtbank spreekt de verdachten in de Textielstadse kindermoordzaak vrij. Onvoldoende bewijs. Niet dat de rechtbank twijfel heeft dat het kind door zijn stiefvader of zijn moeder of beiden zo mishandeld is dat het aan de gevolgen daarvan overleed, nee de rechtbank weet niet wie het heeft gedaan.
Geen van de twee hebben iets willen bekennen, niemand heeft iets gezien en er is alleen technisch bewijs. Mishandeling, meermalen gepleegd, blauwe plekken, afgescheurde organen, langzaam doodbloeden, het is bewezen, maar wie heeft het gedaan?
En daarom wordt er niemand veroordeeld. Stel je voor dat er iemand onschuldig achter de tralies gaat is de redenatie van de rechtbank, die overigens alle begrip zegt te hebben voor "maatschappelijke onrust" als gevolg van hun beslissing.
In zaal C, waar de vrijspraak om 14.27 uur wordt uitgesproken, is sprake van boosheid en vreugde. Vreugde bij de moeder en haar zussen, die niet weten wat ze horen. Boosheid bij de familie van de vader, hun kind, neefje, familielid is dood zonder dat er een schuldige gestraft wordt.
Een hoger beroep dus. Wordt vervolgd in Brugteverstad.
Lees ook het vonnis...
zakken
Op de Wooldriksweg staan allerlei spannende machine's, vrachtauto's en afzettingen. Ik heb zo'n vermoeden dat hier iets met het riool gebeurd. Buurman Krattenstapelaar weet waarschijnlijk wel wat hier aan de hand is. Tenslotte is hij een erkend strontdeskundige.
dinsdag 18 november 2008
slim
Een bijzondere uitvinding in L.A., de autodeurbeschermers van de Baas. Uit angst voor beschadiging van zijn nieuwe auto heeft de Baas een uniek systeem bedacht. Over de hele lengte van de carport heeft hij een dikke schuimrand gemaakt. Vanaf nu geen beschadiging meer van autoportieren door nokse uitstappers. Of het ook bedoeld is om schade door nokse stuurbewegingen van hemzelf te voorkomen weet ik niet.
Abonneren op:
Posts (Atom)