auw! (update)

Dat het glad is, merk ik als ik de bocht door fiets. Voordat ik überhaupt iets kan doen klap ik tegen de grond. Auw! Ik ben op weg naar Krien die van het werk naar huis fietst. Omdat ik het niet vertrouw ga ik al langzaam, tergend langzaam. Ik frommel me onder mijn fiets vandaan, zet het stuur recht, leg de ketting weer op de tandwielen. Dan fiets ik verder. Auw.
Even later fietsen we samen rustig terug, glibberdeglibber. Onderweg komen we de ene na de andere strooiwagen tegen. Die hadden van mij ook wel wat eerder op pad mogen gaan.

Inmiddels kan ik antwoord geven op de vraag in het volgende bericht. Ja, die zijn er. Ikke. Een grote bult op mijn linkeronderbeen, een dito op mijn rechterbeen en een zere voet, rug en schouder. Morgen een boel spierpijn denk ik.