dinsdag 31 maart 2009

omgekeerde wereld


Ik ga vaak fietsen aan de andere kant van de grens omdat ze daar zo goed uitkijken voor fietsers, een logische keuze gezien mijn fietsgelazer van de laatste tijd. Dacht ik tenminste. Want vandaag was alles anders. Als eerste wordt ik vlak voor de grens net niet van mijn fiets gereden door een Oosterbuur in een gepimpte Golf en als de tinteling in mijn vingers (van de klap die ik van schrik op de Golf gaf) verdwenen is, ziet een automobilist mijn niet als ze een binnenbochtje tegen het verkeer in neemt.
In beide gevallen lloopt het goed af. Ik heb de vingers aan de rem en reageer net zo ad-rem. Even later, ik ben op de terugweg, komt er een landgenoot aan als ik van rechts kom. Ik knijp in mijn remmen, maar de landgenoot is mij voor en staat al stil. Heel bijzonder.
Ondertussen, gedoe met automobilisten is natuurlijk slechts een kanttekening zolang men niet terecht komt op de motorkap, fiets ik heerlijk.
De wind waait langs de blote benen, het is lente ten slotte, en met volle teugen neem ik de zonnestralen tot me. De snelheid zit er goed in, ik fiets het hele stuk met een gemiddelde van 30.31, een verbetering van 0.91 vergeleken met gisteren.
Na een nacht met bar weinig slaap en uren gezit in een persbankje geen slecht resultaat.

Grrrrrrrrr!


Als ik, na een lange dag in de diverse zittingszalen van de Beschuitstadse rechtbank, op het station kom staat er een boemelschroothoopgeval klaar richting Textielstad. In Koekstad is iemand voor de trein gesprongen (nog geen info of het ook fataal was) en er is een noodtreintje aan het boemelen.
Het geval is vol, maar ik kan nog net een plek vinden in het (vouw)fiets gedeelte en schenk een kop koffie in. Halfvol, zodat het er bij plotse schokken niet uitfloept over mij heen. Bij het eerstvolgende station gaat het al mis. \
Ik heb al gemerkt dat de machinist denkt dat hij een formule 1 rijder is, de snelheid zit er stevig in. Maar dat hij op dezelfde manier zijn remmen gebruikt, nee, dat had ik niet verwacht. Halverwege het perron slaan de remmen aan, val ik net niet van het klapbankje en gaat mijn koffie met een grote klets om.
Meteen is het een grote zooi. Ik ren naar het toilet aan de andere kant van de volle trein en haal wat papieren handdoekjes in de hoop de schade enigzins te beperken maar het is te laat. De trein bonkt door de snelheid zo heen en weer dat ik meer bezig ben om mezelf overeind te houden, dan dat ik daadwerkelijk wat schoon kan maken. Zeker als ik bij de volgende stop opnieuw bijna onderuit ga door het accelererende remvermogen van de machinist.
Ik dep links en rechts wat en als ook medepassagiers geen aanstalten maken om aan de kant te gaan zodat ik nog wat kan schoonmaken, laat ik het erbij zitten. Ik ga zitten en grijp me stevig vast als we het volgende station binnenrijden.
Nog net op tijd.

nacht twitter


Midden in de nacht gaat twee keer achter elkaar de telefoon. Krien heeft de avonddienst en dus piket. Het is de politie, er ligt een auto in de sloot en er staat een huis in brand. Het licht gaat aan en de laptop komt tevoorschijn. Terwijl ik probeer om door te slapen, mijn wekker loopt om half zeven af, tikt Krien driftig berichten. Als ze bijna klaar is bedenk ik dat het een uitgelezen moment is om de Twitter van de baas bij te werken. Even later zitten we beiden rechtop in bed. Niemand haalt ons nog in met het nieuws!

http://twitter.com/rtvoost

maandag 30 maart 2009

willem


Willem, de Torenstadse wielervriend in wiens kielzog ik de Ventoux mocht beklimmen, in de Wielerrevue. Het blad wilde hem vanwege zijn fiets, een waarmee Paolo Betiini in zijn Mapei-tijd ooit op reed. Een prachtfiets, dat is zeker. Maar Willem is ook een prachtmens. En een verdomd goede fietser.

pijn is fijn


Pijn is fijn merk ik als ik tegen de wind in bater aan de andere kant van de grens. Het onoverbrugbare gat in mijn vaste rondje is fietsbaar gedicht en ik voel me weer helemaal goed. Een uur geef ik mezelf, een uur om rond te gaan voordat ik weer thuis moet zijn. Ik lig plat in de beugel terwijl mijn benen malen totdat het pijn doet. En dan nog een beetje meer. Mijn rug en schouders protesteren maar ik wil door. Ik drink mijn bidon tot op de laatste slok leeg en ga door.
De banden suizen over het asfalt en de rem probeer ik zo weinig mogelijk te gebruiken. Af en toe moet ik even inhouden om een hondenuitlater, hardloper of skeeler in te halen. Ik zet vervolgens direct weer aan en snij bochten aan als een mooi stuk kaas. Dan ben ik bij het valse plat met tegenwind. De teller komt niet onder de 30 als ik stak langs de lijn fiets. Mijn gemiddelde kruipt omhoog tot op de laatste meters die ik rij. Als ik thuis kom heb ik exact 29,4 kilometer gereden met een exact gemiddelde van 29,4.
Kan het nog mooier?

Ik was er zelf weer van onder de indruk. Mijn Harm Job schilderij bij Jongensjulliegaanverkeerd aan de muur. Ik had 'm al een aantal jaren niet meer gezien en het weerzien was fijn. Ik was weer helemaal trots.


Nu hebben deze trouwe blogvolgers natuurlijk een waanzinnig mooi appartement in Wernsfelt, met een uitzicht om U tegen te zeggen. Maar de Harm Job hangt erg mooi tussen al die andere prachtige meubels en vloer. Deze zomer maar eens uit proberen of het balkon ook zo'n mooi gevoel geeft als de zon schijnt.

lentegeluiden


Fluitende vogeltjes, gillende kinderen, rinkelende kattenbelletjes en een bezoek aan het tuincentrum, het is lente! De planten uit de winterstalling staan weer buiten, net als het tuinmeubilair, de kruidentuin is weer volgepot, het is echt een moment om even buiten te bloggen. Straks stap ik nog even op de reesfiets voor een lekker rondje, maar eerst rustig een lekker appeltje eten en genieten van het mooie weer. Hmm...

zondag 29 maart 2009

bord


Sorry meneer en mevrouw Jongensjulliegaanverkeerd, maar ik moest dit gewoon doen...

handshoppen






In Wernsfelt (bij Torenstad)bij de ApHap met een bliepbliepmachine in de nieuwe supermarkt. Fantastisch, ik wil het ook, shoppen in Textielstad met een bliepbliepmachine op zondagmiddag.

zaterdag 28 maart 2009

boodschap


Een duidelijke boodschap lijkt me. Aan de zon. Waag het niet om je nog een dag te verstoppen!

it rains even harder now



Na de zomertijd komt de lente

DE BILT (ANP) - Na een weekeinde dat meer weg heeft van eind november dan
eind maart wordt het na het ingaan van de zomertijd eindelijk lente,
voorspelt het KNMI.
,,Het ziet ernaar uit dat komende week de eerste warme lentedagen
opleveren'', aldus het KNMI. De temperatuur zal naar verwachting ook in De
Bilt boven de 15 graden uitkomen. En de kans is groot dat het warme en droge
weer langere tijd aanhoudt.
Volgens het KNMI wordt de 15 graden meestal al in maart overschreden.
,,Maar soms laat de eerste lentewarmte langer op zich wachten.'' Vorig jaar
werd het pas op 20 april warmer dan 15 graden. Maar dat was dan ook
uitzonderlijk laat. Maart vorig jaar sneeuwde het bovendien en behoorlijk
ook.
In het weekeinde moeten we nog even door de zure appel heen bijten. Zondag
kan het zelfs gaan hagelen.

vissie


Hij ziet er beroerd uit, maar nader onderzoek wijst uit dat het probleem van de een- en meercellige kiewwormen over is. Komende week nog een keer behandelen en 25% van het water verversen en ze moeten er weer tegen kunnen. Super dus.
Mr. T-Rex, dank voor de lift. Er staat vast nog wel wat lekkers in de kelder voor aan het eind van de middag!

5445

Ik hou van mooie cijfers en de tellerstand vanmorgen op Kacokijk was wel erg mooi. Ik kan me nu al verheugen op de 5555 stand.

vrijdag 27 maart 2009

Harm Job gaat naar Mars



Ook naar Mars? Hier!

weekend



Het einde van een lange, lange vrijdag in rechtbankland. Een heerlijke sappige appel, een ruim plekje in de stoptrein en het weekend voor de deur. Goed gevoel. Genoeg ellende gezien in zaal D van de Beschuitstadse rechtbank. Tijd voor wat vrolijkers. Even geen bloedbaden, smeerlappen, boze familieleden, politieuniformen of toga's meer. Een lekker biertje, dat zou er wel ingaan. Wie weet.
Here comes the weekend!


uit het raam





Ondanks een nieuw kleurtje van harmjobinhetwikd, opnieuw een serie zwart/wit vanuit de trein. Gewoon omdat het zo mooi is.

donderdag 26 maart 2009

een acht


"Het is een acht geworden" aldus mechanicien Vakbondshenk. Mijn verkreukelde achterwiel was afgelopen week al recht gezet, maar Vakbondshenk dacht dat er toch wel een nieuw velgje op moest. Voor de zekerheid. Een zoektocht leidde naar de werkplaats van de grote mechanicien, de 75 jarige Meindert, klupmechanicien van de grote Textielstadse wielerklup. Hij heeft het wiel vakkundig onderzocht en concludeerde dat er niets maar dan ook niets mis is met het gerepareerde wiel en gaf Vakbondshenk een acht voor het geleverde werk.
Zondag fiets ik dus op een acht rond. Met een big smile.

"Mogen we er even bij komen zitten?" Ah, de dames van de parketpolitie zoeken even een rustig plekje om even te bellen en te achterhalen waar een gezochte boef uithangt. Dan komt er een lading aan vodjes, papiertjes en nog meer stukjes papier tevoorschijn. Het zijn de aantekeningen van agente Zowasjijerookweer, die vervolgens driftig aan het zoeken gaat.
Het ene papiertje wordt achtersyevoren op de kop gehouden en een andere drie keer opengevouwen. Dan duikt plots het telefoonnummer op dat ze zoekt. Ik kan het niet laten om op te merken dat er hele mooie kleine notitieboekjes bestaan waar je moeiteloos al je aantekeningen in kan maken. Dan gaat de telefoon en moeten er aantekeningen gemaakt worden. Ik zie het al misgaan en scheur vast een velletje uit mijn blok. Voor de collectie.

wintertsport


Buurman Krattenstapelaar MMS-t vanuit Wintersportland. Zo te zien is het bier daar koud. Aardig koud.

fcie DB?


...

ziekenhuis


Inmiddels is bekend dat Opavandeoverkant sinds zondagnacht in het ziekenhuis ligt en drie operaties achter de rug heeft. Hij ligt op de IC. Vanaf deze plek wil ik Opavandeoverkant en Omavandeoverkant en alle anderen heel veel beterschap en sterkte toewensen. Ik hoop dat hij snel weer wat opknapt.

colors


Nieuwe kleuren op harmjobinhetwild. Het werd tijd voor verandering. Sommige pagina-elementen zijn weg, andere zijn er bij gekomen en dat zal ook nog wel even doorgaan. De inspiratie voor het kleurenpatroon heb ik van mijn linkerbeen. Dat toont inmiddels alle kleuren van de regenboog en ik verwacht de komende dagen meer moois.

In de tussentijd veel plezier.


keukenkast


"Als ik nou lekker lastig in het kastje ga liggen, kan jij dan bij de brokjes?" aldus Oli4Kat tegen KlaasKat.

woensdag 25 maart 2009

uitgerend



Martin Brozius is niet meer. Nooit meer "Ren je rot!!!!!!!"

Maar weer eens een plaatje van de katten. Als de heren niet naar buiten willen vanwege de regen en zo bij elkaar gaan liggen, tsja, dan moet ik daar wel een plaatje van schieten.

Brian Wong - Seven Black Cats (eempeedrie)

Elia - Cats (Kanio Remix) (empeedrie)


studio sport



Opnieuw een verrassing op het fietsshirtvlak. Krien komt thuis met een tweetal prachtige Studio Sport fietsshirts. Een cadeau van collega Gradje. Van beide shirts zijn er maar 50 gemaakt, ik heb opnieuw iets bijzonders voor de collectie. Helaas zijn ze in de maten XS en XXL, zodat je me er niet snel in zult zien fietsen. Maar dat geeft niet, dit zijn echte verzamelshirts. Dankdankdank collega Gradje!


Link voor de liefhebbers.

(en dan nog een kleine oproep... heeft iemand nog kledinghangers over? inmiddels kom ik aardig tekort...)

dinsdag 24 maart 2009

comfi?



Het was even mozzelen, maar uiteindelijk heeft meneer het voor elkaar en kan hij lekker gaan slapen. In bad....

1st mugshot

uit het raam


Een nieuwe aanwinst voor de perronzichtserie.
Zie voor meer mijn Flickr.
http://ping.fm/p/uaaIe - Klaaskat

video


Hij komt het speciaal even brengen, Pleitmevrij. De opnames van onze figureeractie voor zijn bewakingscamera afgelopen weekend. Gelukkig niet in een plastic tasje. De beelden moeten prachtig zijn. Ik heb ze nog niet bekeken, maar dat gaat nog wel gebeuren. Als we er goed opstaan, dan komen we vaker langs.
Alhoewel, dat doen we ook als we er niet goed opstaan.

uit het raam


Het is altijd mooi foto's maken met de glasgevel van de gemeente op de achtergrond. Zeker als de zon lekker verblindend fel schijnt. Dan doet mijn telefooncamera het heel goed.

paaltje

Als ik dit zie, denk ik onwillekeurig dat de burgemeester weer door rood is gereden.

shine, shine on



Wakker worden met de zon doet direct liedjes in mijn hoofd rondzingen.
Maar vooral toch deze...

The Kooks - Shine On

maandag 23 maart 2009

crash


Armstrong gaat zojuist onderuit in de Vuelta Castilla y Leon. Zou hij ook een Lazerhelm dragen?

bijdehand


In de perskamer gaat de Strida met een slot aan een bureaustoel vast. Wie 'm nu nog wil jatten moet onhandig met fiets en stoel door de beveiliging van de rechtbank heen. Verder verlies ik mijn ultramobiel niet uit het oog.

cellig


Eencellige en meercellige parasieten. Opnieuw ziekte in de vijver. De meercellige is nog van vorig jaar (met dank aan een kadovis) en de eencellige is nioeuw. Met dank aan de reiger die laatst onze vijver bezocht en behalve een aantal goudvissen opslokte ook een ziekte achterliet.

De vijver ziet dan op dit moment ook groen van ergernis en medicatie. Nu maar hopen dat ze het gaan overleven. Zo niet, halen we de vijver leeg, maken 'm goed schoon, paar dagen droog en dan opnieuw vullen. Tenslotte wil ik deze zomer heerlijk in de zon langs het water naar de visjes kijken.

gliptocht


De eerste lentetocht is een succes. Om kwart voor tien is de opkomst bij Chez Nous groot, de koffie klaar en heeft iedereen er zin in. Ik ga deze ochtend met de "langzame" groep mee, de jongens en meisjes die het afgelopen winterseizoen niet (zo vaak) op de fiets zaten. Het is tijd om weer eens gezellig te fietsen met fratsen.
Een van de fratsen is al snel duidelijk als blijkt dat de wind uit Twikkeldorp komt. Er staat nog een uitdaging open nadat ik de afgelopen twee weken een aantal keren door het beeld van een bewakingscamera ben gereden van advocaatje Pleitmevrij's kantoor. PMV was diezelfde tijd ziek en niet in staat de beelden echt goed te bekijken en op Youtube te zetten. Ik moest maar met de hele ploeg komen.
Zo gezegd, zo gedaan. Ter hoogte van de brug over het kanaal krijg ik de regie over de route van de routeman en deel iedereen mee dat we "even gaan figureren" voor de camera. Het woord figureren wakkert bij alle fietsers een oeracteergevoel aan, na het succes van de opnamen in VJLOG wil iedereen door het beeld fietsen. Maakt niet uit welk beeld(*), waar of waarom. Even later staan we voor het kantoor en zijn de opnamen zo klaar.
Dan dwalen we verder. Verdwalen we verder, want er worden vreemde keuzes gemaakt. Ik voel me erg thuis in deze rit, er worden dezelfde beslissingen genomen die ik zelf ook altijd maak. Zo vinden we plots de fietstunnel onder de snelweg terug en nemen we een binnendoor over het meubelplein in Industriestad. Een perfect warrige route die ik zelf niet kan verbeteren.

Nou ja een beetje dan. Verderop raakt het peloton in een splitsing en worden er twee thuisroutes gereden. In Textielstad gaat het mis. Plots slaat er iets vast en schiet mijn fiets onder me weg, kop ik met mijn kin een hekje en lig ik languit op straat. Ik sta snel weer op en neem de schade in ogenschouw. Ah, een krom wiel, een scheef stuur maar niets geen schade aan mijn kleding. Op mijn kin een klein wondje en ik voel dat er een paar mooie glippen zitten op mijn been. Ik zet het stuur recht en even later hobbelen we naar ons thuishonk. Even een pilsje voor de schrik.
Mijn fiets breng ik een dezer dagen maar naar Vakbondshenk, de mechanicien. Kijken hoe groot de werkelijke schade is. "Wielrennen is vallen" schreef de Volkskrant vorige week al in een speciale wielerbijlage. (online versie) Het klopt, maar ik hoop wel dat het hiermee is afgelopen met het gelazer dit seizoen.





(*) Ger-Zon opgelet...

zaterdag 21 maart 2009

burp


Auw. Eigenlijk moet het verboden worden. Zo'n lekkere taart na een avond (steen)grillen bij Mr. T-Rex thuis. Ik zit vol, zo vol als ik de hele week nog niet gezeten heb.
Burp.
Auw.
Burp.

suk?


...

tulp


Wat doe je als toerist in Textielstad bij gebrek aan de Keukenhof?

plaszuil

Het is eigenlijk wel een mooi kunstwerk, de plaszuil in het centrum van Textielstad. Misschien is het een idee voor de stad om alle kunstwerken in de stad hydraulisch te maken. Met een sensor die waarschuwt voor naderende vrachtwagens.
Of gaat onze burgemeester er dan weer tegenaan rijden?