Stoerrrrrr!

Haar jarenlange wens is in vervulling gegaan. Krien heeft gisteravond, na het curlen, een rit gemaakt op de Zamboni. Alle perikelen rond de ijsmachines bij de Olympische winterspelen volgde ze op de voet, met haar neus stond ze al meerdere malen voor garagedeuren of ijsbaanvensters en had ze haar blik ook al gericht naar straatveegmachines.
Maar eindelijk was het dan zover. Luuk de IJsman wees haar de weg, liet alles zien en kreeg de oren van het ijsmutshoofd gevraagd en toen mocht ze. Zelden zo'n brede lach gezien op haar gezicht. En dat terwijl ik er niet eens bij was.
Nu wordt het zoeken naar een nieuwe wens. Wie helpt?