vrij

Stiekem heb ik het even geprobeerd, fietsen. Ik bracht Krien's fiets naar de garage en ben er even opgeklommen. Het voelde goed, een echt fietsstuur in handen, maar het geluk was kort. De bocht naar links gaat nog wel, naar rechts zit er niet in. Voorlopig dus maar op de hometrainer en eens kijken of ik een fiets op de rollers kan krijgen. Voorzichtig oefenen met sturen in een vaste stand.

Het gaat nog wel even duren, mijn voorspelling dat het wel eens eind maart kan zijn voordat ik weer kan fietsen, lijkt uit te komen. Helaas, want ik mis het ontzettend. De wind in het gezicht, de geur van het land, de geluid van de fiets op de weg, de vrijheid, het geluk. Drie maanden niet fietsen, dat heb ik nog nooit meegemaakt.
Gelukkig kon ik vanmorgen, na een hoop geoefen, wel mijn linkerhand op het voorhoofd leggen, een mijlpaal van souplesse.