Sinds kort ben ik heel trouw afval aan het scheiden. Niet ver om de hoek staat een oranje plestikketener en het papier gaat ook braaf a[part. Het scheelt een hoop ruimte. Het staat me alleen tegen dat ik zelf moeite moet doen om het plestik naar de ketener te brengen.
Natuurlijk begrijp ik de achterliggende gedachte. Het is de eerste stap naar een nieuw afvalplan. Per leging van de Otto betalen, daar gaat het op uit draaien. Klagen heeft dan geen zin meer, simpelweg verwijzen naar de mogelijkheden van het gescheiden dumpen en de gemeente heeft weer wat centjes extra. Reken maar uit, kosten gaan omhoog, iedereen moet massaal aan de wegbreng, minder ophalen, tsjing!
Ben ik dan tegen scheiden van abfal? Nee, maar ik zie liever de Torenstadse methode. Daar zijn de kosten per geleegde grijze wel omhoog gegaan, maar tegelijkertijd wordt alles aan de deur opgehaald, papier, glas, blik, groen, chemisch. Dan moedig je mensen ook aan om te scheiden.
En nee, ik heb geen politieke aspiraties.
Per kliko (heet ie hier) is voor mij 1 nachtmerrie: ik heb 7 grote groene! Voor de KonijnenOpvang natuurlijk. We hebben hier afvalstoffenheffing, en die krijg ik wegens zieligheid kwijtgescholden, dus dat ene stukje Konijnenzorg doet de gemeente ongeweten (en ongewenst denk ik) dan wel.
BeantwoordenVerwijderen