Zojuist zag ik hem weer lopen, de Textielstadse stadscommando. Handen op de rug, pet op, onderzoekende blik in de ogen. Z'n dagelijkse rondje aan het doen over het station. Ik kom hem al jaren tegen en in al die tijd is hij behoorlijk gegroeid. De eerste keer dat ik hem tegenkwam, jaren geleden, was hij een stuk slanker. Minder vreemd ook, al zag ik direct dat er "iets' was met hem. Net als met het tassenvrouwtje, het verwarde peukenzoeketje, de zwerver met de oranje muts en ga zo maar verder.
Vooral houden in het straatbeeld, deze mensen. Brengt een beetje kleur in de stad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten