Glück Auf

Bergbau. Wat een vreemde naam hebben onze Oosterburen toch voor de mijnbouw. Totdat je op een Halde (Terril genoemd bij onze Zuiderburen) staat, hoog uitkijkt over een industrieel landschap en beseft dat alles onder je voeten opgegraven en uitgehakt is uit moeder aarde en je bovenop een enorme berg steenafval uit de mijnen staat. Op dat moment komt ook het besef wat voor een gigantisch iets het eigenlijk is, een kolenmijn. Als de berg afval al zo enorm is, hoe hoog zou de berg kolen dan wel niet geweest zijn?
Glúck Auf. We, industriedwazengenootschap in oprichting, zijn opnieuw voor een ontdekkingstocht afgereisd naar het Oosterbuurse Industriegebiet. We beginnen in het Bergbaumuseum. En wat voor een museum!
Wezijn er om wat op te steken over de Oosterbuurse Regional Bergbau maar het museum is compleet. Zo compleet, zo groot, zo enorm, dat het onmogelijk is om alles te zien. Niet alleen staat het museum vol met werkelijk alles wat Bergbau aangaat, vanaf het ontstaan van de aarde tot alle typen gravers, delvers, nee, het museum heeft ook nog eens 2,5 kilometer ondergrondse mijngang nagemaakt waar alles nog eens in het "echt" te zien valt. Daarnaast is er ook nog een echte lifttoren van een meter of vijftig hoog. Het bekijken van beiden is verplichte kost.
Zeker als blijkt dat de lift van ondergronds in een keer doorschiet naar het hoge platform tot grote schrik van Krien en ik er zelf ook achterkom dat ik nog steeds een zekere mate van hoogtevrees ken. Een wiebelende metalen toren is nog niet helemaal mijn ding.
Een übercomplettes museum kortom. teveel om te zien, teveel om te verwerken, maar wel prachtig. Zeker ook omdat het enorme complex sinds de jaren zeventig weinig is veranderd, de oubolige sfeer is een genot.
Het is vijf uur als we het museum verlaten. De tocht gaat naar de Halde die we een tijdje geleden al zochten. Het weer zit niet mee als we de Kreuzweg volgen naar de top. We vinden tijdelijk een schuilplaats, maar worden uiteindelijk tot op de draad nat in het maanlandschap van de gigantische bult. Het geeft niet, daar is het te mooi en spannend voor. We zoeken naar fossielen en andere mooie stenen, genieten van het uitzicht. Dan reizen we verder, naar Netoverdegrensstadt voor een hapje en een drankje.
Binnenkort komen we in deze regio weer opzoeken, er staat nog veel op het programma en er komt steeds meer bij.

Glück Auf!