Terwijl al mijn medestraatfietsers al in bed liggen (en daar was ik per SMS van op de hoogte gehouden), ik zelf ook best moe was, is het bij Hetliefstezusje thuis nog beregezellig. We drinken er eentje (een textielstadse Weizen), eten een heerlijke hapjes en spelen tot diep in de nacht een spelletje. Geen verstoppertje, maar het superleuke Top40 spel. Totdat ik het echt niet meer trek. Mijn benen voelen niet slecht aan, heb hoogstens een knie die ik een beetje voel, maar algemeen ben ik best uitgeput van de vele kilometers. Dan gaan we naar huis. In de straten waar we doorheen rijden zijn alle huizen donker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten