Rochelend, spuwend, snuivend over natte gladde wegen vol blubber, takken en herfstbladerprut, langs akker met ondergelopen sporen. Kale bomen buigen hun kruin met de wind mee en ik weet, dit is een van de laatste keren voor het stormseizoen dat we kunnen fietsen. Mijn rug kromt, ik kruip onder in de beugels, veeg wat snot van mijn gezicht en ploeter door.
Een gelukkig mens...
In de stad een korte stop voor de deur van blogger Eazy. Omdat het een jaar geleden is dat we elkaar voor het eerst IRL ontmoetten en een maand later een kopje koffie deden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten