De eerste waar ik bij poli 26 tegenaan loop is moeder Krattenstapelaar. Achter de balie wel te verstaan. Ik wist dat ze op het ziekenhuis werkt, maar niet waar. Nu wel dus. Ik heb een afspraak met Donald de fysiopeut voor een nieuwe sling. Een stuk prettiger omgeving dan de poli waar ik normaal moet zijn, vrolijker van kleur en ik zie mensen glimlachen. Beter dus.
Bezorgd komt hij zich melden. Of ik nog verschrikkelijke naweeën heb ondervonden van de therapie gisteren. Spierpijn, das alles. Dan vraagt hij naar mijn plannen om te gaan werken, want dat zou er voorlopig wel eens niet in kunnen zitten. Donald heeft zojuist met een chirurg de foto's van mijn schouder bekeken.
De aangroei is minimaal, dat is te zien. Hij legt me uit waarom ik tot nu toe de sling had zoals hij zat. Het heeft te maken met goed uithangen en aangroei. Het is nog vroeg in het genezingsstadium, voorzichtigheid is geboden. Het belangrijkste is dat het aangroeit en dat het bloed goed doorstroomt.
Oefeningen hoef ik zelf nog even niet te doen, die doet hij wel. Dan krijg ik een nieuwe sling. Een tussenoplossing na het zien van de foto's en overleg met de chirurg. Niet helemaal zoals hij het in z'n hoofd had, maar net iets anders. Het brengt mijn schouder in ieder geval wat hoger en dat voelt prettiger. De oude sling krijg ik mee, als souvenir. Morgenavond opnieuw fysiotherapie. Heerlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten