Kort na de naschok van 6.o gaat mijn deurbel. Voor de deur twee schattige meisjes. Ze halen geld op voor de getroffenen van de aardbeving. In ruil daarvoor willen ze wel wat doen, mij ergens mee helpen. Dat kan, ik verwijs ze door naar mijn rugzak en vraag die even te pakken, ik kan er zelf nog niet bij. Dan mogen ze helpen mijn portemonnee te pakken.
Twee euro en tachtig cent levert het op en hun ogen beginnen te glimmen als ik zeg dat ze alles mogen meenemen. Ondertussen praten ze aan een stuk door. De hele klas van de school verderop is op pad, geld ophalen. Als ze horen dat ik mijn arm heb gebroken informeren ze bezorgd of ze echt niet iets anders kunnen doen. Stofzuigen ofzo.
ik had hier nog wel een machine of 7 was liggen die opgevouwen moet en eea aan dweilen, schrobben en bezemen.
BeantwoordenVerwijderen