fietstrein

Ga nooit op pad met de trein zonder een reservefiets in je bagage! Die gedachte komt op als mijn trein naar huis plots niet verdergaat vanwege een stroomstoring. Aan het einde van het perron in Industriestad staan we opeens stil. Op het perron breekt lichte paniek uit en posteren de heren van de afdeling "veiligheid onderweg", de knokconducteurs zeg maar, zich eens extra breed op. Er is geen oplossing, de treinen rijden niet verder, Textielstad is afgesloten van de buitenwereld, of er bussen gaan rijden is niet bekend.
Ik kijk eens naar mijn mooie Strida en besluit niet te wachten. Vanmorgen heb ik heel even gedacht dat ik hem misschien vanwege het weer thuis moest laten, maar ben plots heel blij dat ik dat niet heb gedaan. Snel vouw ik hem uit en even later fiets ik de stad uit, op weg naar huis. Koptelefoon op, ik kom er wel. Ga toch niet ins Blaue Hinein staan wachten, come on!
Als snel komen er smsjes en telefoontjes van hulpvaardigen en bezorgden. Pleitmevrij biedt aan om vanuit Twickeldorp met de auto te komen. Ik sla het aanbod af, ik ben al halverwege. Eén hand is inmiddels ijskoud van het telefoongebruik. dan is de stad alweer in zicht en als ik onder het spoor fiets dendert de eerste trein over mijn hoofd. Was ik toch mooi sneller!