poep!

Nadat ik maandag een volle dag kwijt was voor één enkel berichtje van de politierechter in Provinciehoofdstad ging ik vanmorgen met angst en beven opnieuw die kant op. En niet voor niets. Het onzalige plan om voor de verandering de stoptrein te pakken doet me bijna halverwege stranden en haasten naar de rechtbank is voor niets. De volledig op de kop gezette planning van de dag loopt, hoe kan het ook anders, volledig uit de hand.
De zaak van 11 uur komt ergens tegen half twee aan de beurt (daar gaat mijn geplande shoppingspree downtown) en wordt na anderhalf uur gehakkel aangehouden. De stand, vier hele uren voor nadanietsnothing. Vervolgens is het weer wachten geblazen, niet heel lang deze keer. Een uitspraak tussendoor, en dan mogen we naar binnen voor een verhaal waar ik al wat vraagtekens bij heb.
Twee keer een uur staat er voor, drieënhalf uur later denk ik in een andere tijdzone of dimensie terecht gekomen te zijn. Een uur duurt hier twee keer zo lang lijkt het wel, maar mijn klok geeft inmiddels aan dat het al aarig aan de tijd is. Gezamenlijk eten vanavond zit er niet in, da's duidelijk. Ik zie kans een bericht te pimpen tot iets wat het eigenlijk niet is, namenlijk een dom conflict tussen drie domme mensen en als de laatste advocaat het woord neemt smeer ik 'm. Weg, weg, naar een regio waar de klok gewoon loopt en rechters niet vragen om het vragen.
De toiletten zijn, na mijn klacht maandag, wel enigszins om aan te zien. Alleen nu wel met een foute rolhang! Hier leren ze het gewoon nooit! Wat erg! En daarom zeg ik POEP!
(en voor iedereen die het vergeten was, zo moet het)