boeven vangen

Buur#17 staat voor de deur. "Er is iemand achter het huis bij #13, kijk, daar staat z'n fiets". Ik kom net, na het fietsen, onder de douche vandaan en ben me nog half aan het aankleden, maar bedenk me geen seconde. Ik grijp m'n telefoon en samen lopen we voorzichtig naar de overkant.
Inderdaad, achter in de tuin rommelt iemand aan de schuurdeur. We doen de tuinpoort open en confronteren de boef. "Wat moet dat hier!?"
De boef wil weglopen terwijl hij zegt, "tis niets, ik moest poepen en zocht een plekje". Ondertussen schiet ik een foto, altijd handig. We vertellen de boef dat we hem niet geloven en willen dat hij hier blijft en dat hij dat maar aan de politie moet gaan uitleggen. Dan ontstaat een klein worstelingetje, de boef wil weg en we houden hem vast. Buur#17 heeft z'n jas vast en ik grijp z'n broeksband. Hij heeft een rode onderbroek aan zie ik als de boef blijft proberen om weg te komen. Dan lukt het hem om zich los te rukken en hij gaat er als een haas vandoor.
Ik bedenk me geen moment en zet de achtervolging in. Deze gaan we dus niet laten lopen, bij #13 zijn al vaker spullen gestolen. Hij rent de straat uit en roept "volg me niet" en blijft doorrennen. Ik begin luidkeels te roepen "houd de dief, houd de dief" en constateer dat meerdere voorbijgangers het horen en zien om vervolgens niets te doen. Achteruitkijkend merk ik dat Buur#17 mij niet volgt, later hoor ik dat hij een sportblessure heeft en niet kan rennen.
Op de Höksebargerstraat schiet de boef plots richting de zij-ingang van de supermarkt daar. Ik heb inmiddels 112 ingetoetst en druk op bellen als ik met twee andere types geconfronteerd word. De ene pakt de boef beet en zegt "heb je weer gestolen?", dan draait hij zich naar mij toe en vraagt me of ik de boef niet met rust wil laten. Ondertussen heb ik de meldkamer aan de lijn en ben verslag aan het doen van de situatie. Ik vertel de man, later blijkt hij de broer van de boef te zijn, heel rustig dat ik dat niet ga doen.
Dan schiet de boef weer weg en zet ik opnieuw de achtervolging in. De twee types komen gelukkig niet achter me aan en blijken even later ook het hazenpad gekozen te hebben. We rennen inmiddels achter op het parkeerterrein van de supermarkt en ik geef nog steeds door aan de meldkamer waar ik ben en wat er gebeurt. Dan valt de boef. Ik stop en laat hem opstaan. "Schei nou eens uit" roept hij en opnieuw vertel ik hem dat ik dat niet van plan ben. In de steeg verderop draait hij zich om en loopt dreigend op me af, ik loop net zoveel passen achteruit. "Hou op met volgen anders doe ik je wat". Ik brief braaf door aan de politieagent aan de andere kant van de lijn dat de man begint te dreigen en dat ik makkelijk herkenbaar ben, omdat ik mijn fluorescerende fietsjasje aan heb, altijd handig om te weten.
Opnieuw begint de boef te rennen. Elke keer dat ik doorgeef waar we zijn, schiet hij een andere kant op. Hij rent naar de overkant en komt midden op de busbaan opnieuw te vallen. Dan schiet hij de volgende straat in. Ik geef de naam van de straat door, bellen, rennen en luisteren gaat verbluffend goed samen, en net als hij opnieuw een stevige spurt wil nemen zie ik overal politieauto's aankomen. Zwaailichten aan. De boef geeft op, ik bedank de mensen van 112, verbreek de verbinding, begroet de politiemensen en bedank ze voor hun snelle reactie. Agenten pakken de boef beet en hij gaat direct de auto in.
Ik stel me voor en doe mijn verhaal. Dan merk ik dat ik het klepje van mijn gsm kwijt ben. Twee agentes lopen met mij terug via de route terwijl ik mijn verhaal doe en zoek naar het klepje.
In de straat is iedereen uitgelopen en de agentes nemen onze verklaringen op. Ik krijg een compliment dat ik het zo lang heb volgehouden en zo duidelijk alles kan verklaren. Logisch, vertel ik, het is mijn werk, de misdaad verslaan, live of niet. Achter de laptop reconstrueer ik de route via Googlemaps. Als ik informeer of men op het bureau iets kan met foto's via bluetooth of op een stickje of cd'tje krijg ik een onzeker antwoord. Ik mail de foto's vervolgens maar, dat gaat sneller. Ik krijg te horen dat de bedreiging van de boef om mij "iets aan te doen als ik niet wegging" niet als bedreiging gezien wordt. Vreemd, zal dat deze week eens nader informeren. Dan nemen de agentes afscheid en lopen "via de artiesteningang" naar buiten. Met de fiets, waar Buur#17 als een waakhond op heeft staan passen, aan de hand gaan ze richting bureau.
In het Kluphuis nemen we de situatie even door met een aantal buren. Ook de buuf en buur#13 komen poolshoogte nemen. We praten wat na en dan is het tijd om een nieuwe voorraad Schuttingbier te brouwen.
Benieuwd of we nog iets horen van de politie.