De vruchten van een Strida tekenen zich al af. Omdat we allebei vanmorgen in de rechtbank moeten zijn gaat de übermobiel achter in de kofferbak van Mannetje. Nadat we daar klaar zijn, rij ik mee naar de studio. Op de parkeerplaats gaat de übermobiel uit de kofferbak en even later fiets ik, onder een heerlijk lentezonnetje, naar het station. Klikklak gaat de fiets, ik besef nu dat ik vanaf dit moment behoor tot de categorie lastige reizigers met vouwfietsen, in de trein en uiteindelijk ben ik thuis. Geen zoektocht op het stationsplein naar mijn, verplaatste, fiets, niets van dat alles, alleen een heerlijk ritje in hetzelfde lentezonnetje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten