tuinkantoor

Prachtig weer vandaag! Hoogzomer bijna. En dus werd het tijd om het tuinkantoor in te richten.
Draadloze laptops, printertje erbij, nietmachientje. Vervolgens Krien onder de arm genomen en de tuin in geholpen. De arme deerne is al dagen (op dagelijkse bezoekjes aan de fysiopeuter na) bijna niet van de bank geweest, bewegen en haar been strekken doet teveel pijn. Een beetje computeren in de zonneschijn doet haar goed. Dan ga ik op pad. Ik maak nog een kopje thee voor haar, kan ze gebruiken bij het plannen van de vakantietocht door Zuiderburen.
In de Beschuitstadse rechtbank heeft men ook de zomer in het hoofd, maar het helpt weinig. Het loopt gigantisch uit de hand. De zaak voor de mijne duurt eeuwig en het is half vijf als er eindelijk wat gebeurt. Niet hadig, want omdat het zo laat is, worden de twee zaken waar ik voor ben gekomen tegelijkertijd behandeld in twee verschillende zalen. Dat wordt lastig, ik moet van beiden een bericht maken dus dat wordt heen en weer rennen. Ik maak de keuze om eerst naar de dronken Oostblokkistaanse vrachtwagenchauffeur te gaan en dan naar een dodelijke dronken ongeval.
Beide zaken hebben een tolk, wat de voortgang niet bevorderd. De zaak tegen de vrachtwagenchauffeur gaat redelijk vlot, voordat ik polshoogte kan nemen in de zaal verderop, is de eis bekend. Als de officier van justitie zijn eis nog eens juridisch gaat onderbouwen, ren ik de zaal uit. In de andere zaal gaat de deur net open en komt iedereen naar buiten. Problemen met de tolk, volgens familieleden van de verdachte wordt er niet goed getolkt. Na een half uur heen en weer gepraat besluit de rechtbank een nieuwe tolk op te trommelen. Zucht. Dat gaat lang duren.
En dat klopt, het is bijna kwart voor zes als de tolk binnen komt rennen. Gelukkig is dit een goede en het schiet op. Om tien voor zeven ren ik het perron op en heb het eerste geluk van de middag-avond. De trein naar huis heeft vertraging en staat er nog. Hijgend stap ik in en vind zowaar een plaatsje. Thuis ga ik tikken en koken. De bank ziet er verleidelijk uit en over vijf minuten lig ik er ook. Even bijkomen.



De spoorwegen hebben ook de zomer in het hoofd. Zo trof ik vanmiddag dit bankje op het Textielstadse perron. Vandalismebestendig is het niet, zomers wel!