ontwikkelingen

Bizarre ontwikkelingen in rechtbankland vandaag. De hele dag stond de Textielstadse peutermoord in Beschuitstad. Akelig verhaal, details over afgescheurde organen, het intreden van de lijkstijfheid en meer van dat zal ik achterwege laten. Bizar is het plotse verzoek van het Openbaar Ministerie om de van moord op haar eigen kind verdachte moeder op vrije voeten te stellen (voor de juridische lezers van dit blog, we hebben het over opheffing, niet schorsing). Vooral de vreemde constructie die de officier van justitie daarvoor uit de kast trekt.
Moeder heeft, in de tijdsspanne van het overlijden van haar zoontje, gedurende 25 minuten aantoonbaar boodschappen gedaan. Wars van alle deskundigenverklaringen, die zeggen dat het hele proces dat tot de dood van het kind leidde ergens tussen de 0 minuten en pakweg 6,7,8 uur, komt de officier tot de conclusie dat, wat er gebeurd is, binnen de 25 boodschapminuten heeft plaatsgevonden. Want, volgens de van moord verdachte hoofdverdachte, keek het kind een kwartier voordat de boodschappen binnen kwamen, nog staande in de box naar de TV. Een constructie waar bijna geen van de aanwezigen in zaal D vandaag een touw aan vast kon knopen. Ook de rechtbank niet. Die onderworp de moeder vervolgens aan een waar kruisverhoor. Alle ontbijtbordjes, koffiekopjes en broodkruimels kwamen langs.
Donderdag maakt de rechtbank bekend wat er met moeder en de rest van de zaak gaat gebeuren. Ik ben benieuwd.