We hebben de berg samen beklommen en kijken ook samen hoe de renners in de TdF omhoog fietsen. Het is een feest van herkenning, met de kaart in de hand volgen we de route nauwkeurig.
De spanning stijgt als de renners de brug over het stuwmeer oprijden. Zij zullen zo rechtsaf slaan, terwijl wij linksaf sloegen op onze eerste tocht door dit prachtige berglandschap. Aan het begin van de linkse klim wist ik als enige nog niet dat ik eigenlijk via een omweg al bezig was met de beklimming van de Alpe.
De kaart gaat aan de kant, vanaf hier kennen we elke centimeter wegdek. Hier links is de bakker, hier rechts hebben we getankt en als we deze bocht omgaan komen we bij de rotonde en dan begint de klim. Kijk daar deed ik nog even een plas en hier doen de benen pijn.
Beiden zitten we op het puntje van de bank, de Voorzitter en ik. Dan gaat Sastre, in zijn kielzog een groep achtervolgers met een hoop potentiële punten voor mijn tourpool. De finish is snel, twee keer zo snel als ik zelf naar boven fietste. Dan is het voorbij. 's Avonds zie ik dat ik juist vandaag, op deze etappe, de winnaar ben van onze tourpool. Het voelt alsof ik de klim zelf heb gefietst, zo blij ben ik. Wat een dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten