Na een dag in de Oosterbuurse blubber was ik wel toe aan een verzetje. Een stevig verzetje, groot blad voor, klein achter, op die manier. En dan lekker een stevig stuk fietsen, met een paar wielermaten en matinnen.
Het werd de Groene Grenstocht, 85 km lang, maar met een uiteindelijke kilometerstand van 119,7 en een 29,77 gemiddelde snelheid. Heerlijk! Lekker veel kopwerk gedaan, zodat de spieren ook wat training kregen. Een mooie tocht, werkelijk de moeite waard om zelf ook eens te doen, ik heb de routebeschrijving nog, dus wie wil...
Aan het einde van de tocht maken we nog een klein ommetje langs een fietsmaat die om persoonlijke redenen tijdelijk ergens in het buitengebied woont. Hij is niet thuis en dus maakt iedereen gebruik van de situatie door even in de tuin te plassen. Tsja, de plantjes hebben ook voedingsstoffen nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten