meur

Na de eerste stop maak ik voor de zekerheid een rondje door de coupé. Ik wil even controleren of er echt geen lijk ergens onderuit gezakt in een hoekje ligt. Want er hangt echt een lijklucht in deze trein. Tijdens mijn ronde zie ik niets. Ik concludeer dat het dan toch echt de man was die net voor me zat en zojuist uit is gestapt.

Als de trein verder rijdt ben ik de man dankbaar voor zijn keuze van station. De lucht trekt langzaam weg en ik krijg mijn adem weer terug. Op het Textielstadse station is de meur zelfs helemaal weg, maar ik verlang naar de frisse buitenlucht. Die buitenlucht, vol van uitlaatgassen van net optrekkende bussen, ruikt heerlijk. Ik hoop deze reiziger nooit meer tegen te komen.