Ut...

Op mijn teller staan iets van 115 gereden kilometers. De Ut van de Lut is weer achter de rug. Een prachtige tocht, diep het Oosterbuurse in, Ochwateentroep, Kasteeldorp en een heleboel andere klimmen en klimmetjes. Met de nodige regen, tegen het eind van de tocht stond fietste ik rond met het water in de schoenen en de tong op het stuur. Want er werd stevig gereden, Buurman Krattenstapelaar had (eindelijk) echte reesschoentjes en een geleende fiets en reed alsof hij doping in het bloed had. Na een stuk van 44/45 per uur had ik het wel gehad, het is tijd om de reesfiets aan te passen en er wat lichter verzet op te monteren. Kost het klimmen mij wat minder energie, kan ik wat langer door. Toch was het genieten, ook pijn, afzien en uitputting kan heel prettig zijn. Net als het drankje en de verhalen achteraf. Volgend jaar weer.