De deurbel gaat, door het raampje zie ik een man met veel gouden sieraden, tattoos, trainingsjekkie aan, korte broek en ongure kop. Even schrik ik, het zal toch geen familie zijn van de vrouw die door Buurman Krattenstapelaar onderuit gereden werd en die nu verhaal komt halen? De vader misschien, over wiens zoon ik vandaag nog een bericht schreef? Ik doe de deur open. "Goeiendag meneer" zegt hij; "Is die container van u?" vraagt hij, terwijl hij wijst naar de grote gele container van de Buurtjes#13. "Nee, maar als je d'r iets uit wilt hebben, pak het gerust" reageer ik opgelucht. De bedankt me vriendelijk en loopt met zijn fiets aan de hand naar de overkant. Uit een gammel fietstasje komt gereedschap tevoorschijn. Dan zie ik waar het hem om te doen is, de krukken van de oude slaapkamerdeuren. Hij gaat verwoed aan de slag en vijf minuten later stap hij op zijn fiets en gaat weg. Buur13 zal blij zijn, weer wat rotzooi minder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten