stil...?

Meerdere "pedaalemmers" voor het politiebureau voorspelt meestal niet veel goeds. Zo ook vanavond. Het was weer eens tijd voor een stille tocht. Een tbs-er schoot er een paar dagen geleden lustig op los met een dode en vier gewonden als gevolg.
Het hele land op de kop, spoeddebatten in de Tweede Kamer en vele pagina's vol verontwaardigd drukinkt. En nu dan een stille tocht. Door de familie van het dodelijke slachtoffer georganiseerd. Niet door verontruste medeburgers, maar door de zelfde mensen die nog geen 12 uur na het voorval met hun verdriet live bij de commerciële "Recht uit de Onderbuik" zijn. En een dag later op de voorkant van de krant.
Nu wil ik geen oordeel geven over andermans verdriet, maar het verschijnsel "stille tocht" is toch wel erg aan inflatie onderhevig. Ik heb er zelf één keer in meegelopen en met enige tegenzin om eerlijk te zijn, nadat een hele woonwijk in Textielstad de lucht in was gegaan. Maar om nu bij elk dodelijk slachtoffer massaal de straat op te gaan, nee, dat zie ik niet zo zitten.
Ik heb de misdaadcijfers even niet helemaal zo in mijn hoofd Zitten en al helemaal niet die van alle dodelijke verkeersslachtoffers, maar ik ben bang dat we erg druk worden met tochtwandelen. In een gemiddeld jaar, in ons simpele provincietje, vallen pakweg acht tot tien slachtoffers van moord of doodslag. En als ik kijk naar de afgelopen paar dagen kom ik met het aantal slachtoffers van verkeersongelukken per jaar al snel op een kleine 75. Trek de agenda's maar vast...