Opeens zaten we er vlak achter, Buurman Krattenstapelaar en ik. Mocht vrijdag met hem meerijden naar het werk, kwam perfect uit. Maar ik was wel blij dat we er ongeschonden langs kwamen. Had weinig zin om het 120ste slachtoffer van de Oosterbuur voor ons te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten