dringen!

Ik ben vroeg op pad naar de Omdehoeksupermarkt. De Oosterbuurse prijsdiscounter heeft deze week de fiets hoog in het vandel staan. Oftewel, het is tijd dat er voor een paar geringe centen een nieuw kluptenue aangeschaft wordt. Die opdracht ligt bij mij, als financieel man zorg ik voor de inkoop.
Als ik de hoek om kom fietsen zie ik de reden waarom ik anders bijna nooit iets vind uit het aanbiedingenkrantje. Voor de deur staat, in volle slagkracht, een enorme rij mensen te wachten. Met het winkelwagentje in de aanslag staan ze paraat om bij het bewegen van de schuifdeuren naar binnen te stormen. Ik zet mijn fiets neer en neem de zaak als een echte tacticus in oogschouw. Meteen zie ik de zwakke punten.
Als de deur twee seconden later opengaat ben ik binnen. Even de tas van een blonde mevrouw ontwijken en niet de eerste, maar de tweede doorgang nemen (openbaar vervoer ervaring én wijze lessen ooit opgedaan in Chinatown) en even later sta ik als eerste voor het vak met de tenue-aanbiedingen.
Ik maak me breed en begin rustig te graaien. De shirts, geel van kleur, heb ik snel bij elkaar. De twee bestelde broeken leveren iets meer moeite op, maar uiteindelijk heb ik ze. Ook de helm voor Klupwijze Buur#15 heb ik vrij snel. Alleen de beloofde bodywarmers zijn er niet. Niet geleverd door een productiefoutje hoor ik even later. Ook Buurman K.'s maat 45 fietsschoenen zie ik nergens. Bij 42 houdt het op lijkt het.
Tien minuten later sta ik weer buiten. Achter me laat ik in waar slagveld achter. Beschaafde mensen van middelbare leeftijd die elkaar in de grijzewassen&watergolvenharen vliegen. Ik zie fietsshirts en broeken door de winkel vliegen. En ik ben blij dat ik buiten sta. Mission accomplished!