Het was maar goed dat ze zo lekker kan koken, Hetliefstezusje. Want ze had me op pad gestuurd voor een pokkenzaak in de Provinciehoofdstadse rechtbank, nou daar lusten de honden nog geen brood van. Ik was er keurig op tijd rond tien over elf waarna de boel volledig uit de hand liep. De zaak van tien over half twaalf, waar tien minuutjes voor stond, was pas tegen vier uur afgelopen. Niet alleen moest de zaak halverwege verkassen wegens ruimtegebrek, ook bleef er van het oorspronkelijke verhaal helemaal niets over.
Het verhaal van, volgens het slachtoffer dan, racistisch geweld, bleek niets meer dan een ordinaire ruzie om een parkeerplaats. En daarbij had het slachtoffer zich in eerste instantie ook niet helemaal onbetuigd gelaten, tenslotte kwam hij met een parasolbuis naar beneden. om vervolgens helemaal in elkaar gerost te worden, maar ach da's weer een heel ander verhaal.
In ieder geval was ik zo laat dat ik zonder problemen zo kon aanschuiven bij de afscheidborrel van krantencollega Gait W., die van zijn ouderdomstijd gaat genieten. Jammer dat hij dat gaat doen. Zeker ook voor collega M-Argoo, die zal nu vaker slachtoffer van de grappen en grollen van het jonge persvolk worden.
Maar, om weer bij het begin te beginnen, of te eindigen. Gelukkig kan Hetliefstezusje goed koken. Want daar mochten wij aan het einde van de drukke dag aan tafel schuiven. Voor een heerlijk maaltje van de markt in Middelpuntvandewereldgehucht. Heerlijke kiprolletjes, prachtige krieltjes en meer van dat lekkers.
(met natuurlijk weer een gemoedelijk muzakje onder het rechter iPod-dopje...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten