Lange dag

Een lange dag vandaag. Eén zaak, ingewikkeld en tegelijkertijd heel simpel. Leugenaar, manipulator, narcist en stadsgenoot doet waar hij goed in is, namelijk liegen, bedriegen, mishandelen, verkrachten en smokkelen. Slachtoffer? Een meiske, eveneens uit Textielstad. Deze medewerkster van het plaatselijke casino zit pakweg 5 maanden na de eerste ontmoeting in een Engelse politiecel. Met 6 kilo heroïne, verstopt in een accu, bij de grens gepakt. Ruim 8 maanden blijft ze in de Engelse cel zitten, totdat een jury overtuigd is van haar onschuld. In de tussentijd is ze overspoeld met dreigbrieven uit ons Lageland door mijn stadsgenoot. De strekking van de schrijfsels komen op één ding neer..."bek houden, anders wordt je in stukjes gehakt aan de varkens gevoerd".

'T meiske is doodsbang. Heeft al het nodige met haar "prins" meegemaakt. Grof misbruikt, vastgebonden in de badkuip gelegen en benzine over zich heen gegoten gekregen, bedreigd door een verzonnen Zuiderbuurse maffia-organisatie om maar een heel klein tipje van de sluier op te tillen. Een heel klein tipje.

De Textielstadse prins heeft haar volledig gebrainwashed met zijn verhalen.'T meiske weet van gekheid niet wat ze moet doen om haar prins rustig te houden. Haar prachtige trots op vier wielen wordt halsoverkop verkocht om geld bij elkaar te krijgen teneinde de liquidatie van haar jongere zusje te voorkomen.

Lekkere prins. In het Domtorenstadse PBC komen de deskundigen er wel uit. De prins heeft geestesstoornissen maar, opmerkelijk, is volledig toerekeningsvatbaar voor zijn handelingen. Met andere woorden, zijn schofterig gewelddadig gedrag komt omdat hij het zelf echt wil.

De prins is onschuldig. Zegt ie. Een opmerking die officier van justitie Loesheuvel doet ontvallen dat meneer hem aan een tekenfilmfiguur doet denken. "Aan Calimero, alle mensen zijn groot en ik ben klein..." en eist 8 jaar celstraf. Zodat de wereld even verlost is van deze donkere prins.

Ondertussen is het drie uur. Mijn krantencollega's zijn er al vandoor. Ik zit vanaf een paar minuten over negen al in de zaal. Als de advocaat aan het woord komt ren ik snel naar buiten. Bericht doorbellen. Dan ga ik de zaal weer in. Even luisteren of de advocaat nog wat te vertellen heeft. Heel veel blijkt al snel, tenslotte is zijn cliënt onschuldig.

Ik voel in mijn rechterzak één van mijn speelgoedcamera's. Snel en onopgemerkt schiet ik een plaatje. Vanuit de jaszak. Sta ik d'r zelf ook eens op.