Ik ben dus vreselijk trots op haar. Mijn Krien heeft gisteren, onder een bloedhete zon, de halve marathon van Textielstad uitgelopen. In "een ongelofelijke ruktijd" aldus de medailledraagster zelf, maar dat valt ook wel weer mee.
Samen met Pa en Zus Krattenstapelaar liep ze de 21 km naar Netoverdegrensstadt en weer terug. Door hagen voor gillende, schreeuwende, bierdrinkende, muziekmakende en anders lawaaiproducerende toeschouwers. Met een stuur vol sponsjes en een fiets vol waterbidons mocht ik er naast fietsen en kreeg het allemaal mee. Fantastisch, maar vooral fantstisch om Krien daar te zien rennen, met tegenzin, met moeite, met gemak, kortom alle stadia die je als sporter meemaakt tijdens een evenement als deze.
De uitslag, daar is ze niet tevreden over. Vooral ook omdat er bij het inschrijven iets misging, eerst een dubbele inschrijving, en ze opgenomen is in de lijst van de 10 km. het maakt mij niet uit, ik ben een trotse blogger.
Buurman Krattenstapelaar liep een KFR, een KrattenstapelaarFamilieRecord van 1,41.17. Bij vetrek was hij al direct als een speer los en even later onvindbaar. Aanstaand D' OF-lid en vriendje van Zus Krattenstapelaar Mr. Pompidou liep ook een prachttijd, terwijl ex-collega Oom Krattenstapelaar na 17 km de hele op moest geven vanwege een blessure. Gelukkig had hij na afloop nog wat anders te vieren, zijn verjaardag. En wel na een gezellige nazit op een terras, achter in de tuin.
Alles is inmiddels in gereedheid voor onze "hoogtestage" in Stokbroodkaasenwijnland. De fietsen zijn schoon, de kettingen gesmeerd en voorzien van harde banden, de rugzak is ingepakt, alleen de broodjes moeten nog klaar gemaakt worden. Laten we maar gaan dus. Ik kan haast niet wachten! Zal een lange, onrustige nacht worden...
Terwijl ik druk aan het inpakken en voorbereiden ben voor de grote tocht morgen heb ik even een blik op de weervoorspelling geworpen. En ik moet zeggen, het valt me mee, redelijk droog en dito temperaturen. Toch maar de zonnebrandcrème inpakken denk ik...
Na de marathon knetterde er aan de andere kant van de schutting een vuurtje. Mr. T-Rex had de barbecue aan en het rook heerlijk.
Het rook niet alleen lekker, Mr. T-Rex en zijn Wiefke hadden gerekend op gasten, hun buurtjes Krien en Harm Job! Wow! Dat kwam goed uit! Direct de schutting over naar Tuincafé de Paddock! Na zo'n sportieve dag was de trek extra groot!
Net zo groot was de fantastische Bratwurst die als eerste van de hekselketelbarbecue op het bord belandde. Als het gaat om Bratwurst heeft Mr. T-Rex een uitmuntende smaak, dat weet ik inmiddels uit ervaring.
