herdenken

Om twee minuten voor acht is het overal in ons landje stil. Dat hoort zo, we herdenken. Dus ook in het Textielstadse stadspark waar een van de mooiste herdenkingmonumenten staat. In het park is het echter verre van stil. Links en rechts vallen padvinders bij bosjes om en precies om twee minuten voor acht dendert met veel lawaai de sneltrein naar Industriestad, vertrektijd drie minuten voor, langs. Hoe bedenken ze het, altijd vertraging, altijd te laat en dan dit. De wegen van den Ijzeren zijn ondoorgrondelijk.

sopperdeplop!

En de plaatselijke pornoboer blijft spullen weggeven. Opnieuw weer stoeltjes die vermoedelijk jarenlang in de "privécabines" hebben gestaan. Voor het comfort van de bezoeker dus. De koelkast is waarschijnlijk door een student met koelbiergebrek meegenomen, misschien wel samen met de draaistoel. En koel bier én een comfortabel zitgeval voor buiten in de zon! Voor de liefhebbers dus! Wordt vervolgt?

loopgraaf

uitzicht

spoortaal

"Mag ik voor 1 euro LOL van u?" moet de maker van dit moois gedacht hebben. Gespot in de stoptrein van Provinciestad naar Koekstad. Origineel, alhoewel ik denk dat de directie van "den IJzenren" er anders over denkt. Maar ja, die denkt ook dat het helemaal geen probleem is om reizigers te vervoeren in meer dan veertig jaar oud rammelmaterieel. Wel jammer dat het niet met een guldenmunt is gedaan, dat zou toch een waarlijk moderne archeologische vondst geweest zijn.

soppen, deel 2

Een vervolgverhaal dus. De sopstoelen waar ik gisteren over schreef zijn door iemand meegenomen. Zoals ik al zei, diegene liever dan ik! Tot mijn grote verbazing blijft het gratis weggeven bij het plaatselijke pornotheater. Vandaag staan er een gratis mee te nemen koelkast (geschikt voor bier), een draaistoel waarvan ik het vermoeden heb dat ie jarenlang dienst heeft gedaan bij de ingang van het vleespaleis, wat stukken hout en nog steeds een oude computermonitor.
Blogcollega en Textielstadbewoner Eazy had de situatie ook al op de gevoelige plaat staan , hij was mij, zonder dat ik het wist, voor. Ik weet nu al dat ik morgen ook een korte blik ga werpen op de uitstalling. Wie weet staat er nog wat bruikbaars tussen...

sopstoel

Gratis mee te nemen staat er op het bordje. Nou, nee die sla ik over. Twee stoeltjes uit de pornobioscoop in mijn oude straat. Ik wil helemaal niet weten wie daar allemaal op hebben zitten soppen bij het zien van vleeskleurige beelden. Brrr...

kanaal

Onze tuin gaat op de schop. Letterlijk en figuurlijk. Op dit moment ben ik druk bezig om een karwei uit de crisisjaren af te maken; de aanleg van het Kanaal tot in het centrum van Textielstad. Een karwei dat onbegrijpelijkerwijs, voor mij als oud-Torenstadse-rivierbewoner, nooit is doorgetrokken naar het hart van de stad. Nu snap ik best dat er in de crisisjaren weinig behoefte en geld was voor een consumptie op een zonnig terrasje aan het water, maar anno nu is die behoefte groot. Vandaar dat ik in de zon sta te zweten en er scheppen zand door de tuin vliegen. Straks moet ik ook nog een brug gaan bouwen, de doortrekking van het kanaal loopt dwars door de (fiets)route naar het kluphuis. En met een geplande meter diep kanaal, moet dat ook een veilige worden...

uitzicht

invasie

Ik zag de eerste vanmorgen vroeg al rijden; Oostblokkistani. Vanaf vandaag zijn de grenzen voor werknemers uit het verdere Oosten open. De Oostblokkistanilanden werden 3 jaar geleden lid van de Grote Unie en vanaf vandaag mogen hun inwoners met ons op de arbeidsmarkt concureren. Volgens de landelijke media valt het wel mee met de toestroom. Ondertussen kom ik ze overal tegen.

Zo ook in de Provinciestadse kringloopwinkel, op weg naar het station regelmatig bezocht op zoek naar een mooi boek. In de winkel lopen drie Oostblokkiestani. Ze zijn duidelijk op zoek naar een nieuwe inrichting voor hun caravan op een camping in de polder? Met een sombere blik keuren ze het meubilair. Het is inderdaad niet meer goedkoop sinds de gezamenlijke kringloopwinkels de welvarende koopjesjager hebben ontdekt. Het is lullig dat ze een dag te laat zijn, gisteren waren deze spulletjes nog voor een paar rotcenten te koop op een van de vrijmarkten.

wennen

Ondertussen kan ik al aardig overweg met mijn telefooncamera, bellen, sms-en en plaatjes maken gaat uitstekend. Ik moet alleen nog even wennen aan de tijdinstelling van de selftimer. Die is wel erg kort. Levert wel grappige foto's op, dat wel.

uitzicht