Darius

Ik ken hem van lang geleden, de tweede helft van de jaren 80. De internationale druk op Zuid Afrika om het Apartheidsregime op te doeken wordt steeds groter. Ons kleine kikkerlandje speelt daarbij een grote rol en ik ben een van de mensen die daar weer een klein rolletje in speelt. Sta af en toe met een spandoek voor een benzinestation, organiseer bijeenkomsten en meer van die dingen.

Darius Dhlomo is onze favoriete spreker. Altijd aardig heeft hij vanaf zijn eerste woorden een zaal vol belangstellenden aan zijn lippen hangen. Zijn verhaal is ook niet zomaar een verhaal. Als profvoetballer naar het verre Beschuitstad gekomen in 1958 heeft hij zich sterk gemaakt voor de strijd tegen het ongelijke apartheidssysteem in zijn land. Als gevolg daarvan mocht hij, tot de val van het blanke systeem, zijn geboorteland niet in. Hij zal pas in 1992 terugkeren voor een bezoek. Zijn broers en zus zijn dan al overleden.

Twee schrijvers maakten een boek over het leven van Darius en donderdag was de presentatie van het boek in een Beschuitstadse boekhandel. Een mooi spektakel met een zwarte Sinterklaas die het eerste exemplaar aan  Darius uitreikte en een spetterend optreden van de man himself met zijn band. 

Ondanks dat hij tegenwoordig in een verpleeghuis voor dementerenden woont en zich in een rolstoel verplaatst wist Darius van geen ophouden. Ik heb het eind van de avond niet afgewacht, maar het zou mee geenszins verbazen als men met moeite de microfoon uit zijn handen gekregen heeft en hij zingend de winkel is uitgereden. Een prachtman.

Een prachtmoment ook, want deze avond leverde ook mijn eerste stuk op de site van Sportgeschiedenis.nl op. Als alles goed gaat zullen daar meer sportstukjes van mij verschijnen.