hittegolf

De sfeer is binnen net zo broeierig als buiten. Zowel in zaal D als in zaal C is er extra parketpolitie nodig om de gemoederen te bedaren. In zaal C zit een Textielstadse vrouwenmishandelaar. Hij is nogal woedend omdat hij onterecht vast zit. "Zij sloot me op en begon met te bekogelen en te slaan" vertelt hij de rechters. "Ik moest toch iets doen om me te beschermen en ze had pas bloed toen ze later uit de badkamer kwam. Ik denk dat ze dat zelf heeft gedaan". Hoe de vrouw, moeder van zijn twee kinderen, aan een forse bijtwond in haar arm komt weet hij niet.

Waarom hij bij zijn aanhouding met alle moeite tracht om het dienstwapen van een agent te pakken weet hij ook niet. Van de vinger die hij verdraaide van de agent of zijn eigen vinger die hij in het oog van diezelfde agent stopte wil hij niets weten. "Mijn cliënt is in de politiebus, toen hij al geboeid was, met pepperspray bespoten en dat is er vervolgens bewust  ingewreven" merkt zijn advocaat op. "Net goed" denk ik gelukkig niet hardop en beluister hoe het strafblad van de man voor wordt gehouden. Geweld tegen partners en politie, 12 bladzijden lang. Arme man, prikkende oogjes krijg ik ervan.

In zaal D zit al net zo'n gevalletje onschuld. Verdacht van het plegen van twee gewelddadige overvallen bij mensen thuis. Het type overval waarbij gemaskerde mannen plots in de huiskamer staan en een vuurwapen op je hoofd zetten. Type gewetenloos, anti-sociaal, zetzemaartegendemuur. Het gevalletje onschuld is boos, heel boos! Hij zit geheel en al ten onrechte vast en hij koelt zijn woede op officier van justitie Paardestaartje. Zij heeft het allemaal gedaan. Langzaam komt er meer parketpolitie in de zaal die strategische plekken inneemt. Een van de wat bredere achterin om, met een bedaarde blik, de publieke tribune te temmen, de rest om het druktemakertje heen.

"Er is helemaal geen bewijs en niemand heeft mij ook herkend" roept hij om het hard. De overvallers lijken het slim aangepakt te hebben, op hun aanhouding na dan. Maar telefoons uit en niet mee, bivakmutsen op, handschoenen aan, het boevengilde heeft zo langzamerhand zijn lesje wel geleerd. De advocaat wil een lading getuigen en vrijlating en het lukt hem ook nog. Achterin de zaal barst een vriendin van het heetgebakerde mannetje uit in een vreugdedans terwijl de tegenvaller op het gezicht van de officier te lezen valt. "Ik wacht op je" roept de dansende vrouw. "Gorgeous, attractive, beautiful, baby" staat er op haar shirt te lezen, ze heeft zich opgeknapt voor haar lief. Ik kijk haar nog eens goed aan en besef dat ik liever in de bajes zit dan dat zij op mij wacht. Ieder zijn ding.