maandag 28 juni 2010

Het verhaal van de vakantie die niet werd zoals de vakantie zou zijn maar erg is dat niet


Het duurt erg lang voordat we besluiten wat er gaat gebeuren in de vakantie. Een dag of wat voor vertrek wordt het duidelijk, we gaan fietsen in Pasta&pizzaland! Een kaart en een groene gids gekocht en de tassen worden miniem ingepakt, over elk attribuut wordt gewikt en gewogen, de fietsen gedemonteerd en uiteindelijk is de auto vol. Op naar het land van het overheerlijke eten en verrukkelijke koffie.


Aan het idee van een ontspannende fietsvakantie langs lieve dorpjes met schattige dorpspleintjes, van leuke camping naar nog leukere camping komt snel een eind als we, onvoorbereid als we zijn, kennis maken met het landschap. Het lijkt in niets op het liefelijke zuiden van ons eigen landje. Niets daarvan, fikse bulten, hoge bergen, steile wegen, 12 tot 14% geen uitzondering (en niet op de foto want met andere dingen bezig op die momenten), je zult er er slapeloze nachten van krijgen! Dat gaan we niet redden om bepakt en bezakt tegen op te fietsen en een zwaar beladen fiets tegen een 14% helling opdrukken is niet leuk. Als blijkt dat ook campings dunner gezaaid zijn dan gedacht is de beslissing snel genomen. Dit gaan we niet doen!


En dus besluiten we de boel om te gooien. Vanaf nu gaan we lekker met de auto rond, van camping tot leuk dorp. We laten ons leiden door de kaart, een groene gids en tips van het thuisfront. De fietsen gebruiken we voor af en toe een tripje ergens heen. Als het niet te moeilijk is. Zo gezegd zo gedaan. Een aantal keren fietsen we relaxed naar een havenstadje of oud dorp en veel meer doen we er niet mee.


Inpakken, dat doen we met onze stoere fietsen, inpakken bovenop al die fietstassen. Al die tassen die ongebruikt blijven, veel te weinig boeken bevatten voor de ontspannensuperrelaxte vakantie die we vieren, net als te weinig gewone kleding, 70% van wat ik mee heb is fietskleding. En bovenop de tuinstoeltjes die we dan maar hebben moeten kopen, want niet mee maar wel onontbeerlijk.


Volgende keer gaat de racefiets achterin en laten we het verschijnsel fietsvakantie varen. De racefiets zodat de bergen wat makkelijker door mij bedwongen kunnen worden, de vakantiefiets is een loodzwaar ding met brede banden en ik mis het slanke snelle geval om dansend naar boven te fietsen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten