Ik zal het maar eerlijk zeggen, bij de glasbak staant een krat vol glazen waterkannen. Standaard horecakannen. Twee seconden later zitten ze in de fietstas. Toch zonde om te laten staan. Het hoort natuurlijk bij 30 april, na afloop een beetje neuzen tussen de achtergelaten spullen. Ik zie een man met tassen vol videobanden, ergens anders staan kinderen tussen de overblijfselen van een grabbelton te wroeten. De vreugde bij een goede vondst is prachtig om te zien.
vrijdag 30 april 2010
koninginnedag 2010
Een bui regen, een temperatuurverschil van zeker 15 graden, heel erg druk bezet is de vrijmarkt in Textielstad niet. Misschien heeft het te maken met de postcodeloterij, waarvan de hoofdprijs in mijn postcodegebied is gevallen, en, nee, ik doe daar niet aan mee. In ieder geval klinkt er plots een harde gil "Harm Job, HIER!" Het is Adamski, de kleine van NeKrien. Samen met zijn zus verkopen ze alles "vijf voor een euro". Het wordt uiteindelijk één Suske en Wiske voor een dito euro.
Verderop maakt bovenstaande vangst mijn dag weer helemaal goed. Een shirt van het Mercato Uno team, het team waar Pantani en Chipolini ooit voor reden. Het Assosshirt is gewoon waanzinnig mooi. Ze zijn inmiddels al in de was geweest en te bewonderen in het Kluphuis/Wielermuseum.
donderdag 29 april 2010
Aan de vooravond
Aan de vooravond van Koninginnedag 2010 wappert de vlag op het stadhuis al hoog tegen een strakblauwe lucht terwijl het tegelijkertijd regent. Lintjes wel te verstaan. Twee klassen van de school van fietsvriend Lex verwelkomen de geridderden met een erehaag en daverend applaus. Een mooi gebaar en werkelijk prachtig om te zien en te horen.
woensdag 28 april 2010
wereldkampioen
Ik kan geen bal trappen, overzicht heb ik niet en ik gooi als een mietje. U kunt voorstellen dat ik dolblij ben dat ik door Jogi opgesteld ben in de Fußballnationalmannschaft. Maakt Oranje ook een kans!
dinsdag 27 april 2010
volle bak
Op de grens bega ik de onvergefelijke fout om een peloton van zeker twintig wielrenners in te halen. Ik rij vanaf huis al volle bak en ik knal er echt overheen. Binnen no time heb ik een flinke voorsprong als ik zie dat ze zich gaan opmaken om mij terug te pakken.
Eén tegen twintig, dat is natuurlijk kansloos, maar ik zie het als een goede training voor het NK. Ik buig nog eens wat dieper over het stuur, schakel een tandje zwaarder en trap eens goed op de pedalen.
Van tijd tot tijd werp ik een vlugge blik naar achteren en zie, mijn voorsprong loopt op. Mijn hartslag ook, rond de 150 tikt het in de borstkas. De benen voelen oersterk, het fietsen op de hometrainer tijdens de gebroken arm periode heeft goed gedaan. Net als mijn nieuwe schoenen, de carbon zolen geven een beter platform om de kracht over te brengen.
Links de Zonnenweg in, de snelheid neemt toe op het valse plat en als ik bijna bij de eerste bocht ben vang ik nog een glimp van een voortrazend peloton. Aan het einde van het tweede stuk zie ik niets meer.
Toch blijf ik doorrijden als door de duivel op de hielen gezeten. Heerlijk, het zweet loopt in straaltjes van me af, het snot schiet met grote fluimen het struikgewas in. De gebruikelijke omweg langs het bruggetje laat ik achterwege, doorfietsen. Ook de meegenomen energiereep blijft in mijn zak, geen tijd en thuis eet ik wel weer wat.
In de stad ga ik dwars door twee rode verkeerslichten op verder lege kruisingen. Ik blijf hard doortrappen tot ik voor de deur stop. Heerlijk! Fantastisch! Ik heb zojuist mijn eerste race gewonnen!
maandag 26 april 2010
Beeeeeee... gooood.....
Zaterdagmiddag, het jachtseizoen is geopend! Uit betrouwbare bron hebben Pleitmevrij en uw bloggende/tweetende verslaggever vernomen dat er aan de andere kant van de grens een ET-populatie is gespot.
En dus gaan we op pad. Pleitmevrij heeft de hele middag vrij gekregen van Imelda, zij is in stilte een verrassingsfeest voor zijn 40e verjaardag aan het voorbereiden. De oren gespitst lopen we geruisloos door het natuurgebied (*, camera's met extreme telelenzen in de aanslag.
Dan horen we het. Heel zachtjes... "Ouuuuch!" Dichterbij gekomen, als volleerde snipers hebben we zekerheid. Ergens in de struiken klinkt het bekende "ET phone home", maar een directe shot krijgen we nog niet.
Dan, op een onverwachte plek, plots een exemplaar van dit bijzondere ras. Snel maken we zo stil mogelijk een paar foto's, net op tijd, want bij het zien van twee enorme cameralenzen schiet het exemplaar buitenaards weg. We geven niet op en even later is het weer raak.
Uiteindelijk zien we kans om er vier op de foto te krijgen. Dan besluiten we dat het genoeg is, we hebben, ondanks alle voorzorgsmaatregelen, al zoveel onrust veroorzaakt dat het hele natuurgebied ruist van onverklaarbare activiteit. Als we wegzoeven klinkt het langs de weg overal "Beeeeeee... gooood.....".
(*)vanwege het zeldzame karakter van deze Extra-Terrestrial soort zal de exacte locatie niet bekend gemaakt worden.
broem
Zaterdagmiddag, 13.34 uur, locatie net over de grens, tweede weg rechts, eerste links, achter het oorlogsmonument. Een deelnemer aan de classic-ride.
vrijdagmiddag
Rond een uur of vijf, locatie MacBerlijn, een wekelijks terugkerende samenkomst in dit media-art café. Camera's mee, macbooks op tafel, mobieltjes bij de hand en brainstormen. Gewoon omdat het kan.
Aanstaande vrijdag weer.
voor de deur
Echt stiekem voor de deur poseren met fiets was het niet. Voor de deur de Textielstadmarathon, de maker van de foto en eigenaar van het huis ook op straat. Deze keer ging het dus een beetje mis bij @edstep, maar binnenkort komt het vast wel weer goed.
zaterdag 24 april 2010
cool!
Ik heb een hele coole moeder! Die draait haar hand niet om voor een bezoek aan @MacBerlijn om aan een tafel vol vreemde vrijmibo figuren met camera's te gaan zitten, twee La Chouffjes te drinken en zich verder de hele dag achterop de feestfiets te laten vervoeren. Ondertussen koopt ze de stad leeg samen met Krien en is haar wens voor het diner "ouderwetse babi pangpang"!
Haar bezoek luidt wel een weekend vol feest in. Uitstapjes met Pleitmevrij, op zoek naar de ET-populatie in de provincie, verjaardagen, een marathon door Textielstad, zondags fietsen, feesten en partijen. Deze site gaat daarom tot maandag a.s. in retraite. Volg de gebeurtenissen via Twitter en tot maandag!
vrijdag 23 april 2010
KlaasKat is een slimme. De deur naar de badkamer mag dan dicht zijn, aandacht van de baas krijgt hij ook door voor het raam te gaan zitten miauwen.
donderdag 22 april 2010
samen
Als ik buiten kom staat de Strida al buiten. "Ik heb er al een stukje op gefietst" zegt mijn vader met een twinkeling in zijn ogen. Dan trekt hij de das nog eens goed om zijn nek en fietst met mij mee naar het station. Wel zo gezellig en even in de gaten houden of zijn zoon wel goed weg komt richting huis. Mooi!
De Strida rijdt ook weer top. Even langs geweest bij Nicovriend voor een kleine aandraaibeurt. In de nieuwe vestiging van Kunst & Fietswerk. Mooie winkel en de Strida loopt weer als een tiet.
Abonneren op:
Posts (Atom)