Uiteindelijk glijdt de bril van mijn neus. De druppels zweet stromen van mijn hoofd en mijn kijkglazen verliezen elke vorm van houvast. Toch is het heerlijk om weer op de wielrenner te zitten, al is het alleen maar op een bokje. Het voelt goed en ook het steunen op het stuur lijkt goed te gaan. Misschien kan ik binnenkort wel voorzichtig de straat op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten