Een echte berg kun je het niet noemen natuurlijk, de heuveltop van Gildenhuis. Toch is het, behalve de
Dutch Mountains, een van de dichtstbijzijnde "echte" klimmen hier. Een gemene ook, een paar hele scherpe bochten en een smerig extra steil stukje aan het eind.
Op een mooie zomerse woensdagavond werkt deze "berg" als een magneet op fietsers. Uit alle windhoeken komen renners met een vastberaden blik in de ogen. Ik herken de "blik". Het is de blik van opperste concentratie, welke versnelling , rustig beginnen of juist wild er tegen op en de wetenschap dat het pijn gaat doen.
In mijn blikveld duikt een groepje mountainbikers op. Ze zuchten, kreunen en zwalken omhoog in een veel te lichte versnelling. Een voor een passeer ik ze en schiet aan de andere kant direct weer naar beneden, draai om en klim nog twee keer omhoog.
Bovenop neem ik even rust, eet een energiereep en duik dan opnieuw de diepte in. Op naar huis. Daar kom ik pas als het donker is, onderweg sms't Buurman Krattenstapelaar dat ik even in Grensdorp bij pa en ma aan moet gaan. Ik volg deze aanwijzing trouw en zit even later gezellig achter een biertje te luisteren naar de vakantieverhalen. Met dank aan moeder K. kan ik in het donker veilig met lampjes op de fiets thuiskomen.
Een echte berg kun je het niet noemen natuurlijk, de heuveltop van Gildenhuis. Toch is het, behalve de Dutch Mountains, een van de dichtstbijzijnde "echte" klimmen hier. Een gemene ook, een paar hele scherpe bochten en een smerig extra steil stukje aan het eind.
Op een mooie zomerse woensdagavond werkt deze "berg" als een magneet op fietsers. Uit alle windhoeken komen renners met een vastberaden blik in de ogen. Ik herken de "blik". Het is de blik van opperste concentratie, welke versnelling , rustig beginnen of juist wild er tegen op en de wetenschap dat het pijn gaat doen.
In mijn blikveld duikt een groepje mountainbikers op. Ze zuchten, kreunen en zwalken omhoog in een veel te lichte versnelling. Een voor een passeer ik ze en schiet aan de andere kant direct weer naar beneden, draai om en klim nog twee keer omhoog.
Bovenop neem ik even rust, eet een energiereep en duik dan opnieuw de diepte in. Op naar huis. Daar kom ik pas als het donker is, onderweg sms't Buurman Krattenstapelaar dat ik even in Grensdorp bij pa en ma aan moet gaan. Ik volg deze aanwijzing trouw en zit even later gezellig achter een biertje te luisteren naar de vakantieverhalen. Met dank aan moeder K. kan ik in het donker veilig met lampjes op de fiets thuiskomen.
Ha wat leuk.
BeantwoordenVerwijderenDie berg heb ik ook beklommen.
Gewoon, met m'n StevigeUtiliteitsVelo